Reklama

Miłość ma barwy pamięci

O niezagospodarowanym tygodniu wakacji

Niedziela przemyska 28/2010

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Na różnych internetowych stronach można naczytać się mnóstwa rzeczy o zagrożeniach, jakie czyhają w wakacje na młodych. Między Bogiem, a prawdą, są to raczej instruktaże niż rzeczywiste teksty wyrażające niepokój o los młodzieży. Nie wchodząc w intencje autorów, nie dostrzegłem nigdzie pewnej ważnej wakacyjnej przesłanki - ten czas tak długo oczekiwany przez dzieci i młodzież, jest także czasem ich rodziców, którzy w ciągu roku szkolnego napracowali się wokół swoich pociech. Jakoś nikt nie odważy się zaapelować do wrażliwości młodzieży, aby planując czas odpoczynku pomyślała o swoich rodzicach, o ewentualnym zastąpieniu ich w ich bezwakacyjności, by choć na kilka dni zapewnić im poczucie swobody, a nade wszystko dać im prezent w postaci wzruszającego uczucia, że są kochani, a nie traktowani jedynie jako rodzinni wyrobnicy.
Przypominam sobie czas sprzed przeszło dziesięciu lat i katechezę w salce na Bakończyckiej. Po katechezie zostało dwóch chłopców z technikum, i rozważało między sobą jak zaplanują czas wakacji. Byłem przypadkowym świadkiem tej rozmowy i do dziś na jej wspomnienie czuję ukłucie w sercu, słysząc jak jeden z nich z rozpaczą westchnął, że pozostał mu jeszcze jeden niezagospodarowany tydzień wakacji i nie bardzo wie, co z nim zrobić.
Na tamto wspomnienie nakłada się obraz sprzed kilku dni. Droga na trasie Tarnogród - Majdan Sieniawski. W rowach gromadki dzieci zapraszające kierowców do zatrzymania się i kupienia od nich nazbieranych w lesie jagód. Serce krwawiło na widok smutnych twarzy tych dzieci. Człowiek chciałby zatrzymać się przy każdym i wykupić wszystko, co uzbierały, by miały jakiś grosz dla siebie...
I tak wraca pamięć czasu młodości i dzieciństwa. Wakacje. Nie było czasu na radość świadectwa. Dziecko wolne od zajęć szkolnych stawało się wielkim skarbem rodzinnego gospodarstwa. Chłopcy byli pełnowartościowymi robotnikami w polu, dziewczyny zastępowały matki przy maluchach i tak rozpoczynały się dwa miesiące ciężkiej, wakacyjnej pracy dzieci.
Namacalne dotknięcie misterium rodzenia się chleba powszedniego w sposób naturalny rodziło w dzieciach wrażliwość na każdego pracującego przy tworzeniu domowych dóbr. Nie do pomyślenia była sytuacja pozostawienia rodziców samym sobie. Pamiętam jak pewnego dnia po południu, gdy wszystko już było przygotowane do wyjazdu w pole „na łaz” dla wiązania suszącego się owsa, tuż przed wyjazdem „wdepnął” do nas młody kapłan, krajan będący na urlopie. Zachęcał mnie do wspólnego wyjazdu nad San. Widząc moje bezradne spojrzenie, zapytał o zgodę ojca. Ten oczywiście szczęśliwym nie był, ale jak odmówić księdzu. Zgodził się. Do dziś pamiętam niesmak siedzenia nad wodą. Żaden wypoczynek. Po głowie kołatały się obrazy pochylonej nad snopkami mamy i niezadowolonego taty. Wracałem skruszony. A przecież nic się nie stało - powiedziałaby dzisiejsza młodzież.
Były i takie wakacje, które omal nie skończyły się odesłaniem na wieczny odpoczynek. W stodołach trwały młocki, a na polach podorywki. Młocka wypadła u wujka Bronka, a ja z dwa lata starszym ode mnie synem bogatego gospodarza pojechałem robić podorywki. Ściślej miałem mu pokazywać nasze pola. Pewnie zobaczył w moich oczach zazdrość z powodu jego umiejętności traktorzysty, a widząc, że pole szerokie, po krótkim kursie pozwolił prowadzić ciągnik. Z dumą spoglądałem do tyłu na kładące się czarne skiby oranej ziemi. Dramat rozegrał się podczas przejeżdżania na kolejny kawałek pola. Droga prowadziła równolegle ze skarpą, a w dole wiła się rzeka. Chwila nieuwagi, koła ciągnika wypadły z kolein polnej drogi i potem już nikt z nas nic nie pamiętał. Znaleźliśmy się jakimś cudem obok leżącego na dachu ciągnika. Nad nami pługi i koła ciągnika. Przejechał jeden wóz, potem drugi, rolnicy wozili obornik na pola. Zatrzymali się. We wsi buchnął gwar. Mama z ciotką były na młockarni. Z jej wysokości usłyszały tylko, że ciągnik nas przygniótł. Mężczyźni chwycili za rowery, ktoś podciął konie zaprzęgnięte do wozu, na który zsypywano zboże. Kobiety zawodząc zaczęły odmawiać Różaniec. Jak się przyznały, za spokój naszych dusz. Na szczęście nikomu z nas nic się nie stało, a i sam ciągnik pozostał nienaruszony.
Konkluduję apelem - droga młodzieży. Korzystajcie z daru wolnego czasu. Umiejcie go wykorzystać także na moment spojrzenia na twarze waszych rodziców. To mała przestrzeń, ale to bardzo wielki świat. Nie odkryty. Niech jak pola okrywa piękny płaszcz kwiatów, przestrzenie twarzy waszych rodziców okryje płaszczem piękny uśmiech zasadzony darem waszej wrażliwości i wdzięczności.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Co tak naprawdę powiedzieli biskupi na Jasnej Górze?

Emerytowany biskup pomocniczy Częstochowy Antoni Długosz poprowaidził w piątek (11 lipca br.) modlitwę Apelu Jasnogórskiego.

„Matko Boża, Ty wiesz, że Polacy zdali egzamin, kiedy trzeba było otworzyć drzwi dla milionów uciekających Ukraińców. A w imię miłości bliźniego potrafili zapłacić najwyższą cenę za pomoc Żydom” – powiedział biskup Antoni Długosz. Podkreślił jednocześnie, że przyjmowanie nielegalnych migrantów nie leży w interesie Polski i nie mieści w porządku miłosierdzia. Duchowny mówił o modlitwie za obrońców polskich granic.
CZYTAJ DALEJ

Nowenna do św. Krzysztofa

[ TEMATY ]

nowenna

św. Krzysztof

Karol Porwich/Niedziela

Nowenna jest szczególną formą modlitwy, odprawianą przez dziewięć dni. Jest więc wytrwałym przypominaniem so­bie o potrzebie realizacji słów Chrystusa: „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam” (Mt 7,7). To swoista modlitwa wstawiennicza, polecana we własnej, czy też intencji bliźnich, ale opierająca się na szczególnym wstawiennictwie Pośredników, jakich Bóg postawił na naszej drodze życia.

CZYTAJ DALEJ

Francja: zmarł kard. André Vingt-Trois, emerytowany arcybiskup Paryża

2025-07-18 17:26

[ TEMATY ]

zmarły

Paryż

Notre‑Dame

kard. André Vingt‑Trois

Vatican Media

Katedra Notre-Dame w Paryżu

Katedra Notre-Dame w Paryżu

Osiemdziesiąt dwa uderzenia dzwonów we wszystkich kościołach diecezji paryskiej uczczą o godz. 17.00 pamięć o kard. André Vingt-Trois, arcybiskupie Paryża w latach 2005-2017, który zmarł wczesnym popołudniem w wieku 82 lat.

Pasterz, ojciec i przyjaciel
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję