Reklama

Marzenie o własnym domu

W Polsce żyje 30 tys. bezdomnych (według danych Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej stan na 31 stycznia 2010 r.). Jedynie 20 proc. z nich żyje na ulicy, utrzymując się z żebractwa. Zdecydowana większość mieszka w placówkach pomocy, schroniskach, hostelach. Wszyscy marzą o własnym domu

Niedziela kielecka 49/2010

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Badania przeprowadzone przez Pomorskie Forum na Rzecz Wychodzenia z Bezdomności wskazują na utrwalone społeczne stereotypy w obrębie zjawiska bezdomności. Powszechne są opinie: wszyscy bezdomni mieszkają na ulicy, nadużywają alkoholu, bezdomność łączy się z własnym wyborem. Właśnie takie traktowanie bezdomnych stygmatyzuje ich i utrudnia im wyjście na prostą. Dlatego aby zmniejszać zjawisko bezdomności i negatywne skutki z nim związane: poczucie wykluczenia, izolacji u osób bezdomnych, potrzebna jest zmiana świadomości społecznej.
Bezdomność jest problemem złożonym, z którym borykają się wszystkie kraje na świecie. Dom można stracić z różnych powodów: wymeldowanie, przemoc, nadużywanie alkoholu, eksmisja, konflikt w rodzinie, utrata pracy, niemożność spłacenia kredytu, niepełnosprawność i inne nieszczęśliwe sploty okoliczności.
Czy w Polsce osoby bezdomne mają dziś większą szansę na dom, a co za tym idzie na zmianę swojego życia? O tym i o problemach ludzi wykluczonych dyskutowali podczas debaty 17 listopada w Wojewódzkim Urzędzie w Kielcach partnerzy projektu „Gminny standard wychodzenia z bezdomności” tj. sześć dużych organizacji pozarządowych w Polsce. W debacie uczestniczyli przedstawiciele samorządów oraz placówek, stowarzyszeń i instytucji pozarządowych niosących wsparcie bezdomnym, studenci UJK. Konferencję zorganizowały Caritas Diecezji Kieleckiej oraz Stowarzyszenie „Monar” - partnerzy projektu, obok czterech innych instytucji pozarządowych.
Ustawowy obowiązek udzielenia schronienia, zapewnienie posiłku oraz niezbędnego ubrania osobom tego pozbawionym należy do zadań własnych gminy. Jedynie od 5 do 10 dużych miast w Polsce zajmuje się pomocą bezdomnym, pozostałe nie dostrzegają problemu. Z badań przeprowadzonych w 2008 r. wynika, że 180 gmin z 2900 w Polsce realizuje regularnie wsparcie dla bezdomnych - tłumaczył ks. Stanisław Słowik, dyrektor kieleckiej Caritas. Jak podkreślił ks. Słowik - choć gminy są najbliżej potrzeb bezdomnych i to one w pierwszym rzędzie mają obowiązek doraźnej pomocy tym osobom, w tym zadaniu muszą być wpierane przez powiat i budżet państwa - zwłaszcza w zakresie zabezpieczenia infrastruktury: schronisk i placówek dla bezdomnych. Liczba placówek noclegowych dla osób bezdomnych w Polsce wynosi 625 - liczba miejsc noclegowych dla nich - 22 529 miejsc (liczba jest wystarczająca, jednak stan infrastruktury pozostawia wiele do życzenia, wiele placówek wymaga pilnie remontów).
Dużym problemem w walce ze zjawiskiem bezdomności jest rejonizacja i niespójna polityka społeczna, która utrudnia działania samorządów na różnych szczeblach, brak jest również dobrze przygotowanych pracowników w samorządzie. Zdaniem ekspertów debaty, problem bezdomności w Polsce wiąże się także z problemem mieszkaniowym - 6 mln ludzi w kraju żyje w mieszkaniach przeludnionych poniżej standardu, 1,5 mln - oczekuje na swoje mieszkanie. Eksperci postulowali większe zaangażowanie instytucji pozarządowych w tworzenie partnerskich projektów, umożliwiających powstawanie osiedli i mieszkań dla osób bezdomnych w oparciu o wspólne działanie samorządów, instytucji pozarządowych oraz samych bezdomnych. Podkreślali, że perspektywa własnego mieszkania, domu dla osób bezdomnych potrafi zmienić ich świadomość i ukierunkować na wprowadzenie szeregu zmian w ich życiu. - Żadne najlepsze schronisko nie da człowiekowi poczucia intymności. Dom jest kluczowym elementem, by człowiek mógł poczuć się pełnowartościowym obywatelem - mówili.
Czym jest projekt o nazwie „Gminny standard wychodzenia z bezdomności”? Projekt jest realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013. Należy do priorytetu I „Zatrudnienie i Integracja Społeczna”.
Działania podejmowane w ramach projektu obejmą wieloaspektową pomoc społeczną osobom bezdomnym i zagrożonym bezdomnością. Wdrażanie pomocy poprzedzi diagnoza zjawiska bezdomności i sytemu pomocy społecznej ludziom bezdomnym. Umożliwi to opracowanie, przetestowanie i wprowadzenie do praktyki pracy pracowników socjalnych standardu pracy socjalnej w środowiskach marginalizowanych. W konsekwencji powstanie model Gminnego Standard Wychodzenia z Bezdomności, i wzmocnienie ochrony osób zagrożonych bezdomnością. Powstanie katalog usług dla osób bezdomnych, nakierowany na zwiększenie szans na ich usamodzielnienie się, tj. podjęcie pracy, uzyskanie mieszkania, odtworzenie relacji społecznych. Pilotażowo zostaną wprowadzone w 16 gminach w Polsce strategie rozwiązywania problemu bezdomności. Działania te umożliwiają utworzenie zestawu rekomendacji będącego podstawą do wprowadzenia zmian i rozwiązań prawno-ekonomicznych w zakresie zwalczania zjawiska bezdomności w Polsce.
Projekt realizuje sześć dużych, doświadczonych organizacji pozarządowych: Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności, Zarząd Główny Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta, Stowarzyszenie „Monar”, Caritas Diecezji Kieleckiej, Związek Organizacji Sieć Współpracy „Barka”, Stowarzyszenie „Otwarte Drzwi”. Liderem partnerstwa jest Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich. Instytucją inicjującą jest Departament Pomocy i Integracji Społecznej przy Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. Zadanie finansowane jest przez Europejski Fundusz Społeczny.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Różaniec z Aniołami - tajemnice światła

2025-10-01 20:54

[ TEMATY ]

różaniec

Anioł Stróż

Karol Porwich/Niedziela

Modlitwa różańcowa jest wzniesieniem serca do Boga, który przychodzi, aby zbawiać człowieka. Modlitwa różańcowa - jak przypominał nam Ojciec Święty Jan Paweł II - jest modlitwą kontemplacyjną.

Gdy Jezus został ochrzczony, otworzyły się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica na Niego, a głos z nieba mówił: "Ten jest Mój Syn Umiłowany, w którym mam upodobanie", i te same słowa dotyczą każdego ochrzczonego dziecka, bowiem chrzest czyni nas dziećmi Bożymi, a obrzędowi temu towarzyszą Aniołowie, którzy stoją na straży życia. I tak Anioł oznajmił matce Samsona, iż Bóg da jej syna, który wyzwoli Izraelitów z ręki Filistynów. Również Anioł Gabriel zwiastuje Zachariaszowi, że jego żona pocznie syna Jana Chrzciciela, a Najświętszej Maryi Niepokalanej oznajmia, że będzie Matką Syna Bożego.
CZYTAJ DALEJ

Świadectwo s. Marii Druch: uratował mnie mój Anioł Stróż

[ TEMATY ]

świadectwo

Anioł Stróż

Krzysztof Piasek

S. Maria Druch prowadzi rekolekcje i głosi konferencje na temat aniołów.

S. Maria Druch prowadzi rekolekcje i głosi konferencje na temat aniołów.

Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy, dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa. Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej.

„Nie ma dzisiaj zakątka ziemi, nie ma człowieka ani takich jego potrzeb, których by nie dosięgła ich (aniołów) uczynność i opieka”. Wiecie, Drodzy Czytelnicy, kto jest autorem tych słów? Wypowiedział je nieco już dziś zapomniany arcybiskup mohylewski Wincenty Kluczyński, który założył w Wilnie (w 1889 r.) żeńskie bezhabitowe zgromadzenie zakonne – Siostry od Aniołów. Wspominam o tym nie bez powodu, bo autorką kolejnego świadectwa jest siostra Maria Druch z tego właśnie anielskiego zgromadzenia. Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy, dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa. Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej. Oddajemy zatem jej głos. „Miałam wtedy 13 lat. Spędzałam ferie zimowe u wujka. Jego dom był położony nieopodal żwirowni. Latem kąpaliśmy się w zalanych wykopach. Trzeba było uważać, ponieważ już dwa metry od brzegu było tak głęboko, że nie dało się złapać gruntu pod stopami. Zimą było to doskonałe miejsce na spacery. Woda zamarzała, lód był bardzo gruby, rybacy łowili ryby w przeręblach. Czułam się tam bardzo bezpiecznie. W czasie jednego z takich moich spacerów obeszłam dookoła wysepkę i znalazłam się w zatoce, gdzie temperatura musiała być wyższa. Nagle usłyszałam dźwięk… trtttttt. Zorientowałam się, że lód pode mną pęka. Nie znałam wtedy zasady, że powinno się położyć i wyczołgać z zagrożonego miejsca. Wpadłam w panikę. Zrobiłam rzecz najgorszą z możliwych. Zaczęłam szybko biec do oddalonego o około dziesięć metrów brzegu. Lód pode mną się nie łamał, ale był rozmokły i czułam, że im bliżej jestem celu, tym moje stopy coraz głębiej się w niego zapadają. Kiedy ostatecznie dotarłam do brzegu, serce chciało ze mnie wyskoczyć. Byłam w szoku. Dopiero po dłuższej chwili dotarło do mnie, co się wydarzyło. Według zasad fizyki powinnam znajdować się w wodzie. Nie miałam prawa dobiec do brzegu po rozmokłym lodzie, naciskając na niego tak mocno. Wiem też, jak tam było głęboko – nie biegłam po dnie pokrytym lodem. Pode mną były wielometrowe otchłanie. Wtedy uznałam to za przypadek, szczęście.
CZYTAJ DALEJ

Jak rozumieć świętych obcowanie?

2025-10-02 21:00

[ TEMATY ]

Credo

Adobe Stock

Punkty Credo są niczym drogowskazy na drodze wiary, które dzięki książce „Credo. Krok po kroku” możemy dostrzec i jeszcze pełniej zrozumieć.

Ksiądz prof. Janusz Lekan, dogmatyk i duszpasterz, profesor na Wydziale Teologii KUL, autor licznych publikacji naukowych i popularyzatorskich, tym razem dotyka spraw fundamentalnych dla ludzi wierzących – w sposób jasny i przystępny analizuje Wierzę w Boga, czego owocem jest książka „Credo. Krok po kroku”. Publikacja ta staje się w Roku Świętym 2025 zaproszeniem do przejrzenia się w „zwierciadłach wiary”. Autor dotyka elementarnej dla wierzących kwestii, czyniąc to z niezwykłą wrażliwością duchową i pedagogicznym zacięciem. Autor wyjaśnia krok po kroku przebogatą treść Credo. Książka ks. prof. Lekana stanowi istotną pomoc w ukazaniu ludziom wiary sensu tego, w co wierzą, i poszczególnych prawd wiary.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję