Nie takiego bowiem mamy arcykapłana,

który by nie mógł współczuć naszym słabościom,

lecz poddanego próbie pod każdym względem

podobnie jak my - z wyjątkiem grzechu (Hbr 4, 15)

W świecie dzisiejszym bardzo potrzeba apostołów Miłosierdzia Bożego, ponieważ ludzie żyją w trudnej rzeczywistości. Telewizja niesie z sobą wiele przemocy i zła moralnego, dużo jest gazet zajmujących się opisywaniem brukowych historii. Wszystko postawione jest na zdobycie pieniądza, który staje się celem samym w sobie. Młody człowiek bardzo często czuje się zagubiony, nie wie, co ma z sobą zrobić. Brak mu jakichkolwiek zainteresowań, do kościoła chodzi rzadko, tylko by zachować tradycję. Wtedy na drodze życia pojawia się jeszcze większe zło niż pustka, a są to narkotyki, alkohol, rozwiązłość. Wydaje się, że upada on na samo dno, jednak może wtedy pojawić się Światło - Chrystus miłujący grzeszników. Zależy to od Jego łaski, która może sprawić, że człowiek się nawróci.

Apostołką Miłosierdzia Bożego jest św. Faustyna Kowalska. Z domu rodzinnego Helena Kowalska. Urodziła się we wsi Głogowiec koło Łodzi. Była trzecim dzieckiem z dziewięciorga rodzeństwa. W dwudziestym roku życia wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Siostry tego Zgromadzenia poświęcały się szczególnej pracy nad tymi dziewczętami, których życie moralne i materialne było najbardziej zagrożone. Na polecenie swego spowiednika s. Faustyna zaczęła pisać dzienniczek zatytułowany: Miłosierdzie Boże w duszy mojej. Pan Jezus przez s. Faustynę przypomina to, co ostatecznie będzie miało znaczenie u Boga - nasze miłosierdzie. Praktyki uczynków miłosierdzia zostały mocno podkreślone w dzienniku duszy: "Jeżeli dusza nie czyni miłosierdzia w jakikolwiek sposób, nie dostąpi Miłosierdzia Mojego w dzień sądu. O, gdyby dusze umiały gromadzić sobie skarby wieczne, nie byłyby sądzone, uprzedzając sądy Moje miłosierdziem" ( Dzienniczek s. 438-439, nr 1317). Z pomocą s. Faustyny Pan Jezus pragnie przygotować świat na Swoje powtórne przyjście. Mówi do niej: " Przygotujesz świat na ostateczne przyjście Moje" (Dzienniczek s. 429). Temu służy ufne oczekiwanie Pana: "Póki czas niech uciekają się do źródła miłosierdzia Mojego" (Dzienniczek s. 848). Z całkowitą ufnością mamy oddać się Jezusowi. Wszystkie formy nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego objawione s. Faustynie mają znaczenie wtedy, gdy polegają na całkowitym zaufaniu. Posłannictwo s. Faustyny niesie nadzieję, że miłosierdzie Boże nie zna granic. Serce Pana Jezusa jest niezgłębionym źródłem miłosierdzia. Sam Pan Jezus mówi: "Ze wszystkich Ran Moich, jak ze strumieni płynie miłosierdzie dla dusz, ale rana Serca Mojego jest źródłem niezgłębionego miłosierdzia, a z tego źródła tryskają wszelkie łaski dla dusz. Palą Mnie płomienie litości, pragnę przelać je na dusze ludzkie. Mów światu całemu o Moim Miłosierdziu" (Dzienniczek s. 1190). S. Faustyna nauczona została modlitwy pełnej ufności, którą kończy się koronka do miłosierdzia Bożego: "O Krwi i Wodo, któraś wytrysnęła z Serca Jezusowego jako zdrój miłosierdzia dla nas - ufam Tobie" (Dzienniczek s. 186-187) .

W naszej diecezji są parafie, w których kult miłosierdzia Bożego jest szczególnie rozwinięty: sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Bielsku Podlaskim i sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Sokołowie Podlaskim. Z sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Sokołowie Podlaskim czuję się szczególnie związany. Ukończyłem szkołę średnią w Sokołowie a moim prefektem był ks. H. Sączek, wikariusz parafii Miłosierdzia Bożego. Uczestniczyłem w rekolekcjach właśnie w tej parafii, często rozmawiałem z Księdzem Prefektem. Szczególnie w okresie Wielkiego Postu brałem udział w nabożeństwach Drogi Krzyżowej i modlitwie Koronką do Miłosiernego Boga za przyczyną s. Faustyny. Na pewno wpłynęło to na odczytanie mojego powołania.

Parafia Miłosierdzia Bożego została powołana do istnienia dekretem z dnia 3 lipca 1993 r. przez bp. Władysława Jędruszuka. W tym czasie staraniem księży biskupów i proboszcza, ks. Stanisława Bogusza sprowadzono z sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie relikwie bł. s. Faustyny. To wydarzenie znacząco wpłynęło na rozwój kultu Miłosierdzia Bożego. W parafii istnieje zwyczaj, że w każdy ostatni piątek miesiąca odprawiane jest uroczyste nabożeństwo, w czasie którego odbywa się procesja z relikwiami św. s. Faustyny, która w kwietniu 2000 r. została kanonizowana.

W każdą niedzielę o godz. 15.00 sprawowana jest Msza św., podczas której w szczególny sposób zanoszone są modlitwy do Miłosierdzia Bożego za przyczyną św. Faustyny w określonych intencjach: w pierwszą niedzielę miesiąca - w intencji dzieci, ze specjalnym błogosławieństwem; w drugą - za zmarłych; w trzecią - za chorych, cierpiących i niepełnosprawnych ze szczególnym błogosławieństwem i udzieleniem sakramentu chorych; w czwartą - za ofiarodawców i budowniczych sanktuarium Miłosierdzia Bożego; a w piątą (gdy wystąpi w miesiącu) - za bezrobotnych i pracodawców.

Święto Miłosierdzia ma w parafii najwyższa rangę wśród wszystkich form nabożeństw do Miłosierdzia Bożego, które zostały objawione św. Faustynie. Pan Jezus powiedział do niej, że pragnie, aby pierwsza niedziela po Wielkanocy była Świętem Miłosierdzia. Z obchodem tego święta są związane niezwykłe przywileje Pana Jezusa, m.in. uroczysta obietnica: "Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar; (...) Niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat" (Dzienniczek s. 268, nr 699). Aby skorzystać z tego daru, należy wypełnić warunki nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego ( ufność w dobroć Boga i czynna miłość bliźniego) oraz być w stanie łaski uświęcającej i godnie przyjąć Komunię św. Do tego parafia przygotowuje się przez Nowennę do Miłosierdzia Bożego. Pomaga w tym Katolickie Radio Podlasia, które posiada studio w domu parafialnym.

Misja św. Faustyny rozpoczęła się w 1931 r., kiedy Pan Jezus ukazał się jej w widzeniu. Ujrzała Go w szacie białej. Jego ręka podniesiona była do błogosławieństwa, lewa natomiast dotykała szaty na piersiach, skąd wychodziły dwa promienie: jeden czerwony a drugi blady. Pan Jezus skierował do s. Faustyny następujące słowa: " Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: ´Jezu, ufam Tobie´. Obiecuję, że dusza, która będzie czcić ten obraz nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja sam bronić ją będę jako Swej chwały" (Dzienniczek s. 22, nr 47).

Koronka do Miłosierdzia Bożego, którą podyktował Pan Jezus s. Faustynie jako modlitwę na przebłaganie i uśmierzenie gniewu Bożego, w sanktuarium odmawiana jest codziennie w godzinie Miłosierdzia. Katolickie Radio Podlasia transmituje rozważanie Koronki w każdy piątek.

Kult Miłosierdzia Bożego zmierza do odnowy życia religijnego w Kościele w duchu chrześcijańskiej ufności i miłosierdzia. Już prawie dwa lata temu Ojciec Święty Jan Paweł II kanonizował błogosławioną Faustynę Kowalską i chce nam przez to powiedzieć, że Miłosierdzie Boże nie zna granic i potrafi posługiwać się prostymi ludźmi.