Zdawać by się mogło,
że współczesny człowiek żyje
tak, jakby Boga nie było,
lub innym razem
zbyt ufa w Jego miłosierdzie.
Tak myśląc,
już dzisiaj nie pyta Mistrza –
jak w Ewangelii na XXI Niedzielę Zwykłą –
"Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?" (Łk 13,23).
Tymczasem -
niezależnie od naszego myślenia,
naszych poglądów i upodobań -
ci dostąpią zbawienia,
co przez ciasne drzwi
wchodzą do Królestwa Bożego,
pozostali zostaną na zewnątrz
Domu Pańskiego,
pragnąc wejść,
lecz nadaremnie (por. Łk 13,24-25).
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Bezskuteczne będą ich wołania,
kołatanie do drzwi,
by Pan domu tego
pozwolił im wejść
do wnętrza swego.
Pozostaną nie rozpoznani
przez Tego,
co drzwi otwiera
i wprowadza sprawiedliwych
do swojej chwały (por. Łk 13,24-25).
"Nie wiem, skąd jesteście!" (Łk 13,25) –
usłyszą w odpowiedzi
na swoje wołanie.
Nie przemogą Go nawet
ich nalegania, jakoby wystarczy
przelotna znajomość,
by zyskać łaskę
Tego, co zna tajemnice
ludzkiego istnienia (por. Łk 13,26).
On mówi do nas
każdego dnia,
o każdej jego porze:
"Prawdą jest,
że jestem pośród was,
daję wam moje Ciało
na pożywienie,
by zaspokoić wasz głód
i moją Krew jako napój,
co gasi wasze ludzkie pragnienia,
lecz tylko z tego powodu
nie mogę powiedzieć,
iż was znam".
Zatem:
"Odstąpcie ode Mnie wszyscy
dopuszczający się niesprawiedliwości",
gdyż "zaprawdę powiadam wam,
nie wiem skąd jesteście" (Łk 13,27).
Za waszą obojętność
na moje natchnienia,
życie na krótką metę,
bez wiary, nadziei i miłości,
bez Boga, który jedynie
może odkupić człowieka
dając mu łaskę
wiecznego życia,
za waszą małostkowość
w praktykowaniu
miłości bliźniego,
za wyuzdanie, grzeszne życie,
wszelkie zło tego świata,
wzniecanie wojen i niepokojów,
niszczenie daru życia,
otrzymanego od Boga
w momencie poczęcia,
a odbieranie go tym,
co w swej starości
zniedołężniali,
za te i inne nieprawości,
znane Bogu i waszemu sumieniu
czeka na was
wieczne odrzucenie.
Reklama
Teraz się śmiejecie,
żartujecie sobie,
świetnie się bawicie
i mówicie:
wszak "Bóg bogaty jest w miłosierdzie" (Ef 2,4),
nic bardziej złudnego,
bardziej szalonego,
gdyż w dniu,
o którym nie wiecie
i o godzinie,
której nie znacie,
przyjdzie Pan
i zatrzaśnie
przed wami
drzwi swego Domu.
Zostaniecie na zewnątrz,
w gronie takich samych,
jak wy – egoistów,
pełni spóźnionego żalu,
"płacząc i zgrzytając zębami"
wobec Ojców Narodu Wybranego,
Proroków i wszystkich Świętych,
którzy "przyjdą ze wschodu i zachodu,
z północy i południa i siądą za stołem
w Królestwie Bożym" (por. Łk 13,27-29).
"Tak oto są ostatni,
którzy będą pierwszymi,
i są pierwsi,
którzy będą ostatnimi" (Łk 13,30).
