Ten wybitny ojciec i doktor Kościoła – „doktor łaski”– doktor łaski, myśliciel i filozof urodził się w 354 r. w Tagaście (dzisiaj miasto położone w Algie-rii). Jego ojciec był obywatelem rzymskim, poganinem, natomiast matka Monika – gorliwą chrześcijanką. Augustyn nie otrzymał jednak chrztu w dzie-ciństwie. Studiował w Kartaginie. W czasie studiów związał się z kobietą, z którą miał syna Adeodata. Związał się z filozofią manicheizmu. Po ukoń-czeniu studiów obrał zawód nauczyciela i założył w Tagaście szkołę retoryki. Był cenionym retorem, otrzymał nawet katedrę retoryki w cesarskim mieście Mediolanie. Pod wpływem pism Plotyna, oddziaływania biskupa Ambrożego i własnych przemyśleń dokonał się w jego życiu wielki przełom. Zrezygnował z nielegalnego związku, porzucił pracę retora i w towarzystwie matki, syna i kilku uczniów udał się w okolice Mediolanu, gdzie przez wiele miesięcy modlił się do Boga i studiował święte pisma. 25 kwietnia 387 r. wraz z synem Adeodatem przyjął chrzest święty z rąk Ambrożego. Po śmierci matki powrócił do Tagasty, gdzie stworzył rodzaj wspólnoty dla świeckich w celu prowadzenia pogłębionego życia duchowego. W 391 r. przy-jął święcenia kapłańskie, a w 396 r. został biskupem Hippony. Dom biskupi uczynił jakby klasztorem, w którym prowadził wspólne życie modlitewne z kapłanami i diakonami. W 426 r. przekazał większość swoich obowiązków biskupowi Herakliuszowi, a sam poświęcał większość swojego czasu na pisanie. Jest autorem wielu dzieł teologicznych i filozoficznych. Brał czynny udział w życiu ówczesnego Kościoła, odbywał liczne podróże, wygłaszał kazania, uczestniczył w synodach. Zmarł w 430 r. w Hipponie.
