W ciągu dwóch ostatnich lat uczniowie naszej szkoły poznawali postać swojego przyszłego patrona - kard. Stefana Wyszyńskiego. Brali udział w konkursach, apelach, wykonywali okolicznościowe gazetki, albumy, prezentacje multimedialne. Uczestniczyli w wycieczkach śladami Prymasa, wyjeżdżali do szkół noszących jego imię. Nawiązywali kontakty z osobami, które go znały lub były przez niego bierzmowane. W końcu nadszedł długo oczekiwany moment. 17 czerwca br. Szkoła Podstawowa w Telatynie otrzymała im. Kard. Stefana Wyszyńskiego. Na naszą uroczystość licznie przybyli zaproszeni goście: bp Wacław Depo, proboszczowie okolicznych parafii, wizytator KOiW Dorota Kurzyńska, starosta powiatu tomaszowskiego i absolwent naszej szkoły Jan Kowalczyk, wójt gminy Telatyn Elżbieta Witkowska oraz przedstawiciele Rady Gminy Telatyn, dyrektorzy szkół, emerytowani nauczyciele, osoby bierzmowane przez bp. Stefana Wyszyńskiego, autorzy popiersia i obrazu Patrona - Marian Ostrówka i Barbara Kawalec, sponsorzy, rodzice i okoliczni mieszkańcy. Przybyły także poczty sztandarowe z zaprzyjaźnionych szkół prymasowskich z Nabroża i Mircza.
Witając ks. Biskupa proboszcz naszej parafii ks. Andrzej Bastrzyk prosił o modlitwę za nas, „abyśmy umieli naśladować Patrona, dla którego po Bogu największą miłością była ojczyzna”. Pasterz diecezji przewodniczył Mszy św., poświęcił sztandar i wygłosił kazanie ukazując postać Prymasa i jego bezgraniczne zawierzenie Maryi. Wskazał najważniejsze filary: rodzinę, szkołę i Kościół, na których winno opierać się wychowanie młodego pokolenia. Po Mszy św. ks. Biskup dokonał poświęcenia „Kącika Patrona Szkoły”. Dyrektor szkoły Bogdan Tucki po powitaniu gości ukazał rolę Szkoły Podstawowej w Telatynie na przestrzeni jej dziejów, uzasadnił wybór osoby Patrona, następnie przyjął sztandar od rodziców i przekazał uczniom. Młodzież szkolna złożyła ślubowanie na sztandar. Zaproszeni goście podkreślali w swoich wystąpieniach zasługi i wartości, jakimi kierował się w życiu kard. Stefan Wyszyński, wyrazili swoją radość z trafności wyboru postaci Patrona.
Na zakończenie uroczystości uczniowie naszej szkoły zaprezentowali część artystyczną pt. „Dla nas po Bogu, największa miłość to Polska”. Przedstawili najważniejsze fakty z życia i wartości z nauczania ks. Prymasa. Montaż słowno-muzyczny zilustrowała prezentacja multimedialna, wykorzystująca archiwalne zdjęcia i fragmenty filmów dokumentalnych. Szczególnym akcentem uroczystości był wiersz poetki ludowej Winczysławy Barteckiej z Nowosiółek, przedstawiający okoliczności bierzmowania jej przez bp. Stefana Wyszyńskiego, oraz pieśń „Kardynale Wyszyński” w wykonaniu ks. Andrzeja Bastrzyka.
Postać Prymasa Tysiąclecia, jego życie i nauczanie, będą stanowić dla nas teraz szczególny rodzaj światła, które wskaże właściwą drogę postępowania w naszym codziennym życiu.
Od wielu lat praktykuję modlitwę za dusze czyśćcowe i jestem przekonana o jej niezwykłej skuteczności – mówi s. Agnieszka, franciszkanka
Jak to się zaczęło? Byłam młodą zakonnicą, rozpoczęłam naukę w szkole pielęgniarskiej. Mieszkałam w klasztorze. Pewnej nocy poczułam, że ktoś wszedł do pokoju, ale nikogo nie widziałam. Na pytanie, kim jest, nie otrzymałam od przybysza żadnej odpowiedzi. Wówczas poczułam paraliżujący strach. Gdy zjawa zniknęła, zerwałam się z łóżka, padłam na kolana i zaczęłam się żarliwie modlić. Prosiłam Boga, by nigdy więcej nikt z tamtego świata do mnie nie przychodził, bo zwyczajnie po ludzku się boję. W zamian obiecałam stałą modlitwę za dusze czyśćcowe. Podobnej sytuacji doświadczyłam kilka lat później. Szłam na Mszę św. za zmarłe siostry z naszego zgromadzenia i w pewnej chwili dostrzegłam postać ubraną w stary strój zakonny (sprzed reformy strojów), jak zmierza do kaplicy. Pomyślałam, że przyszła prosić o modlitwę i trzeba jej tę modlitwę dać.
Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy
i mity.
Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór
króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został
kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską
swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii
przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert.
Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na
temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w.
Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie
jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza
w Kościele wschodnim.
Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej
matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich
polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski
głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”.
Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia
jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię.
Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu,
że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem
do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
Leon XIV modlił się przy grobie papieża Franciszka
2025-11-03 21:44
Vatican News
Vatican Media
W poniedziałek wieczorem Papież Leon XIV odwiedził bazylikę Santa Maria Maggiore, w której modlił się przy grobie papieża Franciszka, a potem przed ikoną Maryi – Salus Populi Romani. O wizycie poinformowało Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
