Już za kilka dni, 1 maja będziemy obchodzić rocznicę beatyfikacji Papieża Polaka. O zbliżającym się wydarzeniu trudno zapomnieć; słyszymy o nim w zapowiedziach koncertów, spotkań, debat i konferencji. Najpopularniejsze media znów przypomną nam Jana Pawła II, jak wspomina „wyprawy” na wadowickie kremówki. Dziennikarze znów zapytają młodzież, kim jest dla nich bł. Jan Paweł II, aby usłyszeć, że… autorytetem. Ale nie dowiemy się już, jak idee największego spośród Polaków są realizowane w ich życiu. Na to, niestety, szkoda antenowego czasu…
Tymczasem na przekór pewnym środowiskom, które chciałyby wtłoczyć bł. Jana Pawła II we wspominkową księgę, otwieraną przy okazji kolejnych rocznic, Papież Polak żyje! Żyje w ludziach, niekonieczne tych pokazywanych w mediach, żyje w dziełach, które realizują, chociaż mało się o nich mówi, a jeszcze mniej pisze. Bo dobro jest ciche, bo ci, którzy je czynią, nie robią tego dla rozgłosu. Wystarczy popatrzyć na sanktuarium w Łagiewnikach, do którego drogę wskazał światu Jan Paweł II, na rozszerzający się kult Bożego Miłosierdzia. Wystarczy wskazać na budujące się obok Centrum Jana Pawła II. To wszystko dzieje się na naszych oczach. A co dzieje się w nas? Kim dla nas jest dziś bł. Jan Paweł II? Co czynimy, aby jego dzieło trwało?
Rocznica beatyfikacji Papieża Polaka to okazja do refleksji. A może i do podjęcia zobowiązań?
Młodzi ludzie z Polski wybrali drogę – z jednej strony – niełatwą, często gorącą i męczącą, ale – z drugiej strony – jak sami mówią, pełną dobra, nadziei i wspólnoty. Jubileusz Młodzieży w Rzymie, który dziś się rozpoczyna jest dla nich czymś więcej niż wydarzeniem religijnym; to spotkanie z żywym Kościołem i samymi sobą.
Jubileusz Młodzieży w Rzymie nie jest dla nich tylko wydarzeniem religijnym; to okazja do dotknięcia żywej wspólnoty, odkrycia wiary w codzienności i odczucia, że Kościół, mimo przeciwności, żyje. Że młodzież nie tylko nie odeszła, ale wraca – z nadzieją, radością i misją.
Święty Szarbel, eremita z Libanu, promieniuje na wiernych przykładem prostoty i pokory. Urodził się w ubogiej maronickiej rodzinie, w niewielkiej wiosce w górach Libanu. Już jako dziecko odznaczał się pobożnością i zamiłowaniem do modlitwy, co zrodziło w nim pragnienie poszukiwania Boga w ciszy. Zrealizował je, wstępując w 1851 r. do maronickich antonianów w Maifug, później przeniósł się do klasztoru w Annaja, gdzie – pomijając czas studiów filozoficzno-teologicznych – przebywał do 1875 r. W tym roku udał się także do górskiej samotni, gdzie odseparowany niemal od wszystkiego, co ziemskie, spędził pozostałe 23 lata życia.
Od godz. 8.00 do 19.00 - Czynna kwatera polska, Istituto Salesiano Teresa Gerini, Via Tiburtina, 994, 00156 Roma RM, WłochyLink otwiera sie w nowej karcieLink otwiera sie w nowej karcie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
