Błogosławiony ten Lublin! Tyle lat po tych ulicach chodził święty. Niech ten święty nadal tu chodzi i wspiera wszystkich, którzy tu mieszkają. A jego obecność wszyscy czujemy. Był przepojony Panem Bogiem, a teraz jest w Bogu, więc jego wstawiennictwo jest potężne. A Lublin lubił i na pewno modli się za to miasto - zapewniał kard. Dziwisz, spoglądając na zgromadzonych na miejscu celebry.
Chociaż wokół ołtarza, z wysokości którego spoglądał i błogosławił miastu Jan Paweł II, zebrał się zaledwie niewielki procent z milionowej przed ćwierćwieczem rzeszy, radość kilkunastu tysięcy wiernych, złączonych w dziękczynieniu, była ogromna. Ponad głowami powiewały flagi i transparenty z nazwami parafii ze wszystkich zakątków Lubelszczyzny, przyciągała wzrok biel strojów dzieci pierwszokomunijnych i akademickich gronostajów, mieniły się barwami dziesiątki sztandarów. W Liturgii uczestniczyli przedstawiciele władz, instytucji, środowiska akademickiego i służb mundurowych. Mszę św., wespół z najważniejszym świadkiem pontyfikatu, sprawowali biskupi: prymas senior kard. Józef Glemp, abp senior Bolesław Pylak, ordynariusz sandomierski bp Krzysztof Nitkiewicz, bp Jan Śrutwa - który 25 lat temu był przewodniczącym komitetu przygotowania uroczystości, oraz biskupi pomocniczy diecezji lubelskiej Artur Miziński i Mieczysław Cisło. Szczególne miejsce przy ołtarzu zajęli kapłani, którzy przed 25 laty z rąk Ojca Świętego otrzymali sakrament kapłaństwa. W tym gronie nie zabrakło abp. Stanisława Budzika, który jak dobry pasterz przyprowadził wszystkich na spotkanie z Chrystusem. - 25 lat temu wśród nas stanął nieustraszony zwiastun Ewangelii Jezusa Chrystusa, wielki świadek nadziei i żarliwy apostoł Bożego Miłosierdzia - mówił abp Budzik.
Przywołując osobę Ojca Świętego, ten, który „otrzymał w życiu niezwykły przywilej służyć Kościołowi u boku Jana Pawła II”, odwołał się do fragmentu Ewangelii zawierającego zapis rozmowy, jaką Zmartwychwstały Pan przeprowadził z Szymonem Piotrem, trzykrotnie pytając go o miłość. Fragment ten jest odczytywany podczas Mszy św. o bł. Janie Pawle II. - W tej Ewangelii możemy znaleźć klucz do zrozumienia osobowości, a także służby Karola Wojtyły, który od 16 października 1978 r. znalazł się w centrum uwagi Kościoła powszechnego i całego świata. Podczas długiego pontyfikatu dał jednoznaczne, niezwykle przejrzyste świadectwo swojej wiary i miłości. Głębokie zjednoczenie z Bogiem owocowało w jego życiu niezmordowaną służbą człowiekowi (…). Ten człowiek od swojej młodości prowadził dialog podobny do tego, o którym mówi Ewangelia. Do tego dialogu powracał, ilekroć powierzana mu była coraz większa odpowiedzialność pasterska. Sam byłem na co dzień świadkiem jego wiary, nadziei i wrażliwej miłości - podkreślał ks. Kardynał.
Wracając myślami do czasu III papieskiej pielgrzymki do ojczyzny, kard. Dziwisz przyznał, że „Ojciec Święty od samego początku swojej piotrowej posługi marzył o wizycie w Lublinie, z którym przez pracę na KUL-u był tak bardzo związany”. W mieście uniwersytetów i wyższych uczelni, ks. Kardynał przypomniał fragment przemówienia, jakie Papież wygłosił do świata nauki: „Służba prawdzie staje się podstawą kształtowania człowieka. Służąc prawdzie, z miłości do prawdy i do tych, którym ją przekazujemy, budujemy wspólnotę ludzi wolnych w prawdzie. Tworzymy wspólnotę ludzi zjednoczonych miłością do prawdy i miłością wzajemną w prawdzie. Wspólnotę ludzi, dla których miłość prawdy stanowi zasadę jednoczącej ich więzi”. - Taki ideał człowieka i społeczeństwa ukazywał Ojciec Święty; tak formował sumienia - przypominał świadek wielkiego pontyfikatu.
Ks. Kardynał przywołał modlitewne spotkanie Ojca Świętego w katedrze lubelskiej oraz wizytę w byłym obozie koncentracyjnym na Majdanku. Spoglądając na rozmodlone rzesze, wspominał: „Ojciec Święty stanął przy tym samym krzyżu, ogarniającym duchowo swymi ramionami ponadmilionową rzeszę pielgrzymów. Wielu z nas nosi w sercu wspomnienie tego niezwykłego wydarzenia, które wpisywało się w atmosferę II Kongresu Eucharystycznego. Szczególnym darem ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana, który do końca nas umiłował, jest Eucharystia i kapłaństwo. Właśnie tutaj Jan Paweł II zostawił Kościołowi w Polsce dar w postaci pięćdziesięciu nowych kapłanów, szafarzy Eucharystii i Słowa Bożego”. - Wspólnota Kościoła potrzebuje w każdym pokoleniu ludzi, którzy gotowi są zostawić wszystko, aby użyczyć Chrystusowi swoich dłoni i stóp, swoich umysłów i serc, aby On mógł dotrzeć do każdego człowieka ze światłem prawdy, z przebaczającą miłością, sakramentami dającymi życie, aby wszyscy chrześcijanie stawali się solą ziemi i światłem świata - podkreślał Metropolita z Krakowa. Przywołując papieskie słowa sprzed 25 lat, ks. Kardynał rysował portret kapłana - sługi Boga i ludzi, jakim na wzór Chrystusa stał się Jan Paweł II.
Zwieńczeniem modlitewnego spotkania był koncert pt. „Z ziemi wiernej”, skomponowany specjalnie na jubileuszową okoliczność przez Piotra Selima. Utwór składa się z czterech części. Trzy z nich (I, II i IV) to fragmenty homilii i przemówień Ojca Świętego na Majdanku, Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i podczas Mszy św. na Czubach; część III, z tekstem Hanny Lewandowskiej „Szukam Twoich śladów”, stanowi odpowiedź na pytanie o obecność nauczania Jana Pawła II w czasach współczesnych. W koncercie wystąpili: Urszula Bobryk - dyrygent, Janusz Radek - śpiew, Piotr Selim - śpiew i fortepian, ks. Leszek Surma - recytacje oraz Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Lubelskiej i połączone chóry akademickie Uniwersytetu Medycznego, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej oraz Wydziału Artystycznego UMCS.
Pomóż w rozwoju naszego portalu