Z polnymi, wiejskimi kapliczkami wiążą się piękne legendy. Przede wszystkim jednak mogą być one doskonałym kierunkowskazem w stronę Boga. Zapewnieniem, że jedynie z Nim damy w życiu radę. Wyrazem naszej ufności w Jego dobroć.
Na jasielskiej ziemi stoi kilkanaście kapliczek porozrzucanych po polach i drogach. Są to kapliczki murowane, słupowe, wnękowe, krzyże fundowane przez osoby prywatne lub społeczności wiejskie jako wota dziękczynne, bądź upamiętniające różne wydarzenia. Większość z nich została poświęcona Matce Bożej.
W Jaśle przy ul. Jagodowej, na parceli Marii i Władysława Cholewiaków znajduje się kapliczka. Nieznany jest jej czas powstania. Po otrzymaniu w darowiźnie od księdza proboszcza (fara pw. Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Jaśle) drewnianej rzeźby z trzema postaciami: Matki Bożej, św. Anny i św. Joachima, jeden z mieszkańców Brzyszczek (kościelny jasielskiej fary), postanowił dla niej wybudować kapliczkę. Obiekt został wzniesiony na miejscu pochówku zmarłych na cholerę Kaspra i Melchiora Cholewiaków. Kapliczka została wybudowana z kamienia piaskowego. Z biegiem lat jednak uległa zniszczeniu. W 1978 r. na jej miejscu, wybudowano większą. Fundatorami byli: Stanisław Cholewiak, Władysław Cholewiak, Janina Dybaś oraz Edward Cholewiak.
Reklama
We wnętrzu na głównym planie widnieje zabytkowa rzeźba, przed nią klęcznik. Figura przedstawiająca postać Matki Bożej, św. Anny i św. Joachima, została wykonana przez ucznia Wita Stwosza, najprawdopodobniej pochodzi także z jego pracowni. W latach 80., krakowscy eksperci, niejednokrotnie przyjeżdżali do kapliczki, bacznie przyglądając się figurze. Istnieje duże prawdopodobieństwo, iż stanowiła ona niegdyś element jednego z ołtarzy bocznych kościoła farnego w Jaśle.
Reklama
Wzrok nieustannie przyciąga mosiężny krzyż z 1800 r. z wizerunkiem Chrystusa oraz stare obrazy: Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz Serca Pana Jezusa – sprzed drugiej wojny światowej (z opisem z tyłu), który był eksponowany podczas procesji Bożego Ciała w kościele farnym w Jaśle.
Podziel się cytatem
W październiku odmawiany jest Różaniec, a w maju śpiewane pieśni maryjne i Litania Loretańska. Podczas odmawiania Różańca 16 października 1978 r., dotarła tu wiadomość o wyborze kard. Karola Wojtyły na tron papieski. Rok później tj. w 1979 r. w październiku założono bractwo różańcowe pod nazwą „Świętej Jadwigi”.
30 września 1983 r. poświęcenia kapliczki dokonał ks. Eugeniusz Królik, który wyraził wielką radość z powstania nowego obiektu oraz nadzieję, że miejsce to stanie się szczególnym zakątkiem, przy którym mieszkańcy będą przystawać w pośpiechu życia znajdując czas na modlitwę i zadumę.
Obecnie obiekt jest symbolem kultu, wiary, pamiątką dawnych dziejów, świadectwem ludzkich uczuć i przeżyć. Kapliczka stanowi najpiękniejszy wyraz religijności i szacunku dla przeszłości związanej z tradycją katolicką. Swoją malowniczą obecnością komponuje się z jasielskim krajobrazem, stanowiąc jego prawdziwą ozdobę.
___________________
W naszym #NiezbędnikuMaryjnym pochylamy się także nad kolejnym wezwaniem z litanii Loretańskiej ŚWIĘTA MARYJO:
Kiedy Wojciech Cejrowski podarował Indianinowi maczetę, ten wziął ją do ręki i zapytał, jakie jest jej imię. Dla Indian imiona posiadają pewną moc, dają panowanie nad rzeczą: kto włada imieniem, włada przedmiotem.
W świecie osób imiona nie dają panowania nad ludźmi, ale zbliżają ich do siebie. Łatwiej porozumieć się z człowiekiem, do którego możemy zwracać się po imieniu. Dotyczy to także Maryi, którą prosimy o wstawiennictwo.
Alessandro Pronzato zauważa, że imię Maryi pojawia się tylko na początku litanii: „Jest [ono] kluczem otwierającym modlitwę. Jest rodzinnym szyfrem, ośmieliłbym się powiedzieć hasłem, które wypowiadamy u bram nieba”.
W 1531 r., w dopiero co odkrytym przez Kolumba Nowym Świecie, miało miejsce pierwsze zatwierdzone przez Kościół objawienie Maryjne. Jego bohaterami byli Indianin Juan Diego – dziś święty – oraz „Matka Boga Prawdy”. Po ich spotkaniu pozostało świadectwo: obraz nie malowany ludzką ręką, zwany Autoportretem z Guadalupe.
Do ogłoszenia przez Piusa IX 8 grudnia 1854 r. dogmatu o Niepokalanym Poczęciu przyczynił się niewątpliwie kult Serca Najświętszej Maryi Panny. Rozwijał się równolegle z kultem Najświętszego Serca
Jezusa, a swymi początkami sięgał czasów średniowiecza. Już w XIV wieku pojawiły się obrazy i rzeźby przebitego siedmioma mieczami serca Bolesnej Matki Zbawiciela. W połowie XVII wieku św. Jan Eudes rozpowszechniał
obrazy Matki Bożej, ukazującej - na podobieństwo Jezusa - swe Serce. Na „cudownym medaliku”, rozpowszechnianym po objawieniach, jakie w 1830 r. miała św. Katarzyna Laboure,
pod monogramem „M” widnieją dwa serca: Jezusa i Maryi. Także założone w Paryżu w 1836 r. Bractwo Matki Bożej Zwycięskiej szerzyło cześć Serca Maryi. W XIX wieku powstały liczne zgromadzenia
zakonne pod wezwaniem Serca Maryi lub Serc Jezusa i Maryi.
Do zaistnienia kultu i nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi najbardziej przyczyniły się objawienia, jakie miały miejsce w 1917 r. w Portugalii. Kiedy 13 maja troje dzieci: Łucja (lat 10),
jej brat cioteczny Franciszek (lat 9) i jego siostra Hiacynta (lat 8) pasły niedaleko od Fatimy owce, ujrzały w południe silny błysk jakby potężnej błyskawicy, który powtórzył się dwa razy. Zaniepokojone
dzieci zaczęły zbierać się do domu, gdy ujrzały na dębie postać Matki Bożej i usłyszały Jej głos: „Nie bójcie się, przychodzę z nieba. Czy jesteście gotowe na cierpienia i pokutę, aby sprawiedliwości
Bożej zadośćuczynić za grzechy, jakie Jego majestat obrażają? Czy jesteście gotowe nieść pociechę memu Niepokalanemu Sercu?”.
Matka Boża poleciła dzieciom, aby przychodziły na to miejsce 13. dnia każdego miesiąca. W trzecim objawieniu, 13 lipca, prosiła, aby w każdą pierwszą sobotę miesiąca była przyjmowana Komunia św. wynagradzająca.
Podczas tych objawień Matka Boża wielokrotnie sama nazwała swe serce „niepokalanym”.
W piątym objawieniu, 13 września, poleciła dzieciom, aby często odmawiały Różaniec w intencji zakończenia wojny. Ostatnie zjawienie się Matki Bożej - 13 października oglądało ok. 70 tys. ludzi.
Od samego rana padał deszcz. Nagle rozsunęły się chmury i ukazało się słońce. Z tłumu dały się słyszeć okrzyki przerażenia: bowiem słońce zaczęło zataczać koła po niebie i rzucać strumienie barwnych promieni...
Objawienia fatimskie stawały się coraz bardziej sławne i wywoływały coraz żywsze zainteresowanie, m.in. ze względu na zapowiedziane w nich wydarzenia, a zwłaszcza na tzw. tajemnicę, która została
przekazana wyłącznie do wiadomości papieża. Dziś znamy jej treść. Matka Boża zapowiadała nadejście jeszcze straszliwszych wojen niż ta, która się kończyła. Zapowiadała nowe prześladowanie Kościoła, zamach
na papieża, rewolucję w Rosji. Prosiła, aby Jej Niepokalanemu Sercu poświęcić cały świat, a zwłaszcza Rosję.
Krwawa bolszewicka rewolucja wybuchła, kiedy jeszcze trwały objawienia. Jej ofiarą stał się również Kościół w Meksyku (1925 r.) oraz w Hiszpanii (1936 r.). A mimo to ostatnie z fatimskich
poleceń Maryi nie zostało szybko spełnione. Dopiero kiedy wybuchła II wojna światowa, przypomniano sobie „tajemnicę fatimską” i 13 października 1942 r., w 15-lecie objawień, papież Pius
XII drogą radiową ogłosił całemu światu, że poświęcił rodzaj ludzki Niepokalanemu Sercu Maryi.
Pius XII polecił, aby aktu poświęcenia dokonały poszczególne kraje. Pierwsza, z udziałem prezydenta państwa, uczyniła to Portugalia. 4 maja 1944 r. papież ustanowił dzień 22 sierpnia świętem
Niepokalanego Serca Maryi. W Polsce zawierzenia naszego narodu Niepokalanemu Sercu Maryi dokonał dopiero po zakończeniu wojny - 8 września 1946 r.
- Prymas Polski kard. August Hlond w obecności całego Episkopatu i około miliona pielgrzymów zgromadzonych na Jasnej Górze przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Do tego zawierzenia nawiązał
kard. Stefan Wyszyński, kiedy w latach 1956, 1966 i 1971 oddawał naród polski w macierzyńską niewolę Maryi za wolność Kościoła w ojczyźnie i na całym świecie. W następnych latach akty te były ponawiane.
Kościół w Polsce zawierzał także Maryi Jan Paweł II za każdym swym pobytem na Jasnej Górze.
Niby życzeniu Matki Bożej stało się zadość, ale trudno w akcie papieża Piusa XII dopatrzyć się wyraźnego zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi Rosji. Niebawem też czerwony smok rozciągnął panowanie
nad wieloma krajami, a na jego krwiożerczą służbę oddało się wielu intelektualistów całego świata. Wydawało się, że wkrótce rzuci do swych stóp całą ludzkość.
Wobec wciąż szalejącego bezbożnictwa wielu biskupów postulowało dokładne spełnienie prośby Fatimskiej Pani. W latach 1950-55 figura Matki Bożej Fatimskiej pielgrzymowała po wielu krajach. Wprawdzie
na zakończenie Soboru Watykańskiego II (1964 r.) Paweł VI ogłosił Matkę Jezusa Matką Kościoła i posłał do Fatimy złotą różę, nie doszło jednak do postulowanego zawierzenia świata i Rosji Jej Niepokalanemu
Sercu.
Dopiero wydarzenia z 13 maja 1981 r. - zamach na Papieża na Placu św. Piotra - przypomniały fatimską przepowiednię. Ojciec Święty Jan Paweł II spełnia wreszcie prośbę Matki Najświętszej
i 7 czerwca 1981 r. zawierza ponownie całą ludzką rodzinę i Rosję Jej Niepokalanemu Sercu. Na owoce tego zawierzenia nie trzeba było długo czekać. Jesteśmy zobowiązani dawać świadectwo faktom, które
dokonały się na naszych oczach.
Reforma liturgii w 1969 r. przeniosła święto Niepokalanego Serca Maryi na pierwszą sobotę po uroczystości Serca Pana Jezusa. W tym roku przypadnie ono 19 czerwca. Odprawiane zaś we wszystkie
pierwsze soboty miesiąca nabożeństwa wynagradzające przypominają nam obowiązek podejmowania pokuty i zadośćuczynienia za grzechy współczesnego nam świata i za nasze grzechy.
– Bez Was misja Kościoła po prostu nie mogłaby się zrealizować – zwrócił się do katechetów bp Andrzej Przybylski.
W sobotę, 28 czerwca katecheci z archidiecezji częstochowskiej przybyli do Sanktuarium Matki Bożej Mrzygłodzkiej w Myszkowie - Mrzygłodzie na katechetyczne zakończenie roku szkolnego 2024/2025. Po rozpoczęciu spotkania, zaproszona Patrycja Hurlak wygłosiła bardzo osobiste świadectwo zakończone adoracją Najświętszego Sakramentu. Po krótkiej przerwie, biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej Andrzej Przybylski przewodniczył Mszy św. Spotkanie zwieńczające roczną pracę katechetów zakończył koncert uwielbienia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
