Religija w Rossii opisuje przypadek pewnej kobiety. Wychowana
w tradycyjnej rodzinie żydowskiej, wyszła za mąż z posłuszeństwa
wobec rodziców, urodziła córkę. Kolejnych ciąż nie mogła już donosić.
Ciekawa świata, zapragnęła kontynuować naukę. Lecz jej mąż o nauce
nie chciał nawet słyszeć. Wtedy, wbrew woli obu rodzin, "zerwała
małżeńskie kajdany", przez długi czas zmieniała prace, żeby utrzymać
się wraz z córką i "... Bóg doprowadził ją do wspólnoty postępowej
synagogi", gdzie została rabinem. "Postępowy judaizm - jak pisze
Karina Mnasowa - uważa kobietę za równą mężczyźnie we wszystkich
dziedzinach. W naszych czasach kobiety zostają sędziami, głowami
rządów, pracują w różnych sferach zawodowych i winny zajmować w judaizmie
to miejsce, które odpowiada ich zainteresowaniom i zdolnościom.Tak
uważają reformiści. W postępowej synagodze kobiety nie są oddzielone
od mężczyzn: modlą się wspólnie, kobieta może być liderem wspólnoty,
pełnić obowiązki rabina lub kantora i każdą inną funkcję. Na terytorium
byłego ZSRR, Wspólnoty Niezależnych Państw, jako rabini pracują już
cztery kobiety i - jak wieść niesie - owocnie" (http://religion.russ.ru/ideas)
.
Biskupstwa pożądanie
Synod Generalny Szkockiego Kościoła Anglikańskiego w Edynburgu
usunął ze swych kanonów wszystkie odniesienia do przynależności płciowej
jako kryterium instalacji w biskupstwie. Tym samym Szkocki Kościół
Episkopalny będzie w najbliższej przyszłości konsekrować na swoich
biskupów kobiety.
Wielce Wielebny Bruce Cameron, Prymas Kościoła Szkocji,
powiedział, że nadszedł czas, żeby przeprowadzić te zmiany. Natomiast
kościelny "tradycjonalista" z nurtu Obrony Wiary Szkotów - Michael
Grant powiedział: "Apostołowie byli mężczyznami. Kobiety-kapłanki
to jedna sprawa, ale biskupi mają większy wpływ na nasz Kościół. (
...) Nie zaakceptujemy kobiet-biskupów. Zatem żaden kapłan, którego
ona wyświęci, i żadne dziecko, które wybierzmuje, nie będzie mieć
ważnego sakramentu. Jeżeli to się stanie, wielu ludzi odejdzie".
W 1994 r. Kościół Szkocji zgodził się na prezbiterat
kobiet. W dwa lata później uczynił to Kościół anglikański w Stanach
Zjednoczonych, w Kanadzie, Polinezji i Nowej Zelandii. Za episkopatem
kobiet głosował Kościół Irlandii, lecz wybory nie udały się. Zmianę
tę popiera wszystkich siedmiu biskupów wraz ze swymi diecezjami.
Kościół Anglii oświadczył, że będzie wnikliwie śledził
rozwój sytuacji w Szkocji. Rzecznik prasowy powiedział: "Każda prowincja
we Wspólnocie anglikańskiej na świecie jest autonomiczna i podejmuje
decyzje w najróżnorodniejszych sprawach na swój rachunek, ale ponieważ
jest to wspólnota, każde działanie jednych wspólnot spotyka się z
dużym zainteresowaniem drugich i wpływa na nie" (http://www.timesonline.co.uk)
.
Trzeba rozmawiać
Przed złożeniem swego urzędu Prymas Kościoła anglikańskiego,
arcybiskup Canterbury - dr Carrey poprosił o audiencję Ojca Świętego.
Wspominając jedenaście lat pracy dr. Carreya jako arcybiskupa Canterbury,
Jan Paweł II stwierdził: "Uznając przeszkody, które nas oddzielają
od pełnej jedności, postanowiliśmy konsultować się w sprawie rozwoju
stosunków między Wspólnotą anglikańską a Kościołem katolickim". Papież
podkreślił: "W ciągu ostatnich miesięcy zaczęliśmy dostrzegać owoce
tego ducha wytrwałości dzięki utworzeniu Nowej Międzynarodowej Anglikańsko-Katolickiej
Komisji dla Jedności i Misji, ażeby kontynuowała zadania Międzynarodowej
Anglikańsko-Katolickiej Komisji Teologicznej.
Gdy zastanawiamy się nad niebezpieczeństwami i wyzwaniami,
przed którymi stoi współczesny świat, musimy odczuwać pilną potrzebę
współpracy na rzecz sprawiedliwości i pokoju. Wiem, że Wasza Łaskawość
był bardzo aktywny w próbach podtrzymywania dialogu w Ziemi Świętej,
skupiając razem chrześcijan, żydów i muzułmanów w poszukiwaniu trwałego
rozwiązania. Oby wszystkie Jego inicjatywy na rzecz sprawiedliwego
pokoju spotkały się z poparciem i wnosiły nadzieję pośród walk i
cierpienia" (http://www.vatican.va).
Można się zgodzić, że w dzisiejszej Ewangelii na plan pierwszy wysuwają się następujące zawołania-prośby: „Panie, naucz nas!”, „Przyjacielu, użycz mi!”, „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam”.
Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów». A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie». Dalej mówił do nich: «Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać”. Lecz tamten odpowie z wewnątrz: „Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie”. Powiadam wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje. I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a zostanie wam otworzone. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu zostanie otworzone. Jeżeli któregoś z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą».
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedzielę w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Bóg rzekł do Abrahama: «Głośno się rozlega skarga na Sodomę i Gomorę, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc zstąpić i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się». Wtedy to dwaj mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Podszedłszy do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?» Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich». Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?» Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu». Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?» Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu». Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?» A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu». Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?» Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu». Na to Abraham: «Niech mój Pan się nie gniewa, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?» Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
