Świeci Aniołowie Stróżowie, patronują niewielkiej wspólnocie w Kamionkach, położonej u podnóża Gór Sowich, należącej do pieszyckiej parafii św. Antoniego. W przeddzień ich liturgicznego wspomnienia na zaproszenie ks. prał. Edwarda Dzika, do wsi liczącej 800 dusz, przybył bp Adam Bałabuch, aby wspólnie z mieszkańcami uwielbić Boga w Jego stworzeniach.
Oczy duszy
Podczas sprawowanej Mszy św. bp Bałabuch wygłosił homilię, w której zaznaczył, że jeżeli wiemy cokolwiek o istnieniu aniołów, to tylko dzięki wierze, zakorzenionej w Objawieniu. - Jedynie wiara objawia nam ich istnienie. By spotkać się z aniołami, aby ich słyszeć i z nimi rozmawiać, potrzeba wejść na płaszczyznę nadprzyrodzoną. Tam ogląda się ich przy pomocy tego, co św. Augustyn nazywa „oczami duszy” – tłumaczył homileta, podkreślając, że to nie tylko dzieciom potrzebna jest pomoc aniołów, bo wyobraźnia religijna najczęściej przedstawiała anioła stróża w towarzystwie znajdujących się w niebezpieczeństwie dzieci, ale także młodzieży i dorosłym. Wszak ludzie dorośli narażeni są bardziej na niebezpieczeństwa i trudności.
Następnie biskup przypomniał, że objawienie Boże, zawarte w Piśmie Świętym mówi nam o naturze aniołów i charakterze ich posłannictwa. - Są oni istotami czysto duchowymi, wolnymi i rozumnymi. Bóg powierzył sprawowanie opieki nad każdym ludzkim stworzeniem jednej z tych istot. Obok każdego człowieka stoi najwierniejszy przyjaciel, dany nam przez Boga na całe życie. Niewidzialny towarzysz drogi, świadek naszych osobistych wysiłków – wymieniał, dodając, że aniołowie niosą pomoc także w sprawach duchowych, pobudzają i zachęcają do modlitwy, a także podtrzymują ją i wspomagają. – Aniołowie dają dobre natchnienia, potrzeba tylko by zostały przez ludzi przyjęte. Tylko ci doświadczają ich obecności, którzy zwracają się do nich o pomoc, którzy są przeświadczeni o ich istnieniu – zwrócił uwagę przewodniczący liturgii, zachęcając do odświeżenia relacji z najlepszym przyjacielem danym nam przez Boga.
Podziękowanie dla parafian
Na zakończenie w imieniu bp Marka Mendyka, bp Adam wręczył listy gratulacyjne wybranym parafianom, którzy swoją pracą i ofiarą wsparli dzieło remontu kościoła filialnego w ostatnich latach. Przypomnijmy, że świątynia pochodząca z końca XVIII wieku jest sukcesywnie odnawiana. W minionych latach wzmocniono konstrukcję ścian i odnowiono elewacje strony południowej świątyni.
S. Maria Druch prowadzi rekolekcje i głosi konferencje na temat aniołów.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej.
„Nie ma dzisiaj zakątka ziemi, nie ma człowieka ani takich
jego potrzeb, których by nie dosięgła ich (aniołów) uczynność
i opieka”. Wiecie, Drodzy Czytelnicy, kto jest autorem
tych słów? Wypowiedział je nieco już dziś zapomniany
arcybiskup mohylewski Wincenty Kluczyński, który założył
w Wilnie (w 1889 r.) żeńskie bezhabitowe zgromadzenie
zakonne – Siostry od Aniołów. Wspominam o tym nie
bez powodu, bo autorką kolejnego świadectwa jest siostra
Maria Druch z tego właśnie anielskiego zgromadzenia.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej. Oddajemy zatem
jej głos.
„Miałam wtedy 13 lat. Spędzałam ferie zimowe u wujka.
Jego dom był położony nieopodal żwirowni. Latem kąpaliśmy
się w zalanych wykopach. Trzeba było uważać, ponieważ
już dwa metry od brzegu było tak głęboko, że nie
dało się złapać gruntu pod stopami. Zimą było to doskonałe
miejsce na spacery. Woda zamarzała, lód był bardzo
gruby, rybacy łowili ryby w przeręblach. Czułam się
tam bardzo bezpiecznie. W czasie jednego z takich moich
spacerów obeszłam dookoła wysepkę i znalazłam się
w zatoce, gdzie temperatura musiała być wyższa. Nagle
usłyszałam dźwięk… trtttttt. Zorientowałam się, że lód
pode mną pęka. Nie znałam wtedy zasady, że powinno
się położyć i wyczołgać z zagrożonego miejsca. Wpadłam
w panikę. Zrobiłam rzecz najgorszą z możliwych.
Zaczęłam szybko biec do oddalonego o około dziesięć
metrów brzegu. Lód pode mną się nie łamał, ale był rozmokły
i czułam, że im bliżej jestem celu, tym moje stopy
coraz głębiej się w niego zapadają.
Kiedy ostatecznie dotarłam do brzegu, serce chciało
ze mnie wyskoczyć. Byłam w szoku. Dopiero po dłuższej
chwili dotarło do mnie, co się wydarzyło. Według zasad
fizyki powinnam znajdować się w wodzie. Nie miałam
prawa dobiec do brzegu po rozmokłym lodzie, naciskając
na niego tak mocno. Wiem też, jak tam było głęboko –
nie biegłam po dnie pokrytym lodem. Pode mną były wielometrowe
otchłanie. Wtedy uznałam to za przypadek,
szczęście.
Na Jasną Górę dotarła III Rowerowa Pielgrzymka Diecezji Tarnowskiej, a w niej 1100 osób. Wyruszyli z dwunastu miast m.in. z Bochni, Brzeska, Limanowej, Nowego Sącza, Ciężkowic, Tuchowa i Dębicy. Jechali w 4 peletonach, a dziś połączyli się, wjeżdżając na Jasną Górę. Każdy z rowerzystów przywiózł znak zwycięstwa - krzyż. - Nasze serca są pełne nadziei, a ona płynie od Jezusa i Maryi - mówili cykliści.
O coraz większym zainteresowaniu taką formą pielgrzymowania mówił w rozmowie z @JasnaGoraNews główny przewodnik tarnowskiej „rowerowej rzeki” ks. Paweł Szczygieł. Pielgrzymki rowerowe rodzą się też na kanwie zainteresowania ludzi turystyką rowerową, „wypoczynkiem na dwóch kółkach”, który cieszy się coraz większą popularnością w naszym kraju. Podkreślił, że to kolejna szansa na ewangelizację. - Cieszymy się przede wszystkim, że jest takie duże zainteresowanie, bo dzięki temu tworzymy potężną wspólnotę ludzi wiary, ludzi nadziei, ludzi, którzy chcą przybliżyć się do Boga, którzy chcą spotkać się z Maryją tutaj na Jasnej Górze, i to naprawdę raduje - powiedział ks. Szczygieł.
Corocznemu odpustowi ku czci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel oraz św. Eliasza w Głębowicach przewodniczył ks. prof. dr hab. Sławomir Stasiak, rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Po zakończonej Mszy świętej odbyła się procesja ulicami Głębowic z Najświętszym Sakramentem oraz figurą Matki Bożej Szkaplerznej, która nazywana jest przez lokalną społeczność “Panią Głębowicką”.
Podczas homilii ks. prof. Stasiak zwrócił uwagę na proroka Eliasza. - To prorok tak potężny w słowie, że trudno zamknąć w kilku zdaniach jest naukę - mówił kapłan, odwołując się do obrazu, który znajduje się w głównym ołtarzu. - Wytrwałość proroka są nam ludziom XXI wieku coraz częściej nieznane. Nam, ludziom, którzy chcemy mieć wszystko od razu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
