Reklama

Odezwa do Rycerstwa Niepokalanej w Polsce

Rok Niepokalanego Poczęcia

Niedziela Ogólnopolska 1/2004

Niepokalane Poczęcie z Walpole, Bartolome Murillo, ok. 1680, Ermitaż, Sankt Petersburg

Niepokalane Poczęcie z Walpole, Bartolome Murillo, ok. 1680, Ermitaż, Sankt Petersburg

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

8 grudnia 1854 r. bł. Pius IX, papież, bullą Ineffabilis Deus ściśle określił i podał do wierzenia jako dogmat wiary katolickiej, że Maryja, Matka Boża, cieszyła się już od chwili swego niepokalanego poczęcia przywilejem zachowania od grzechu pierworodnego, i że to poczęcie było źródłem i fundamentem Jej zupełnej bezgrzeszności uznawanej już od pierwszych wieków chrześcijaństwa. Sama definicja była jasna i jednoznaczna: „Oświadczamy, stanowimy i wyrokujemy - pisał Papież - że od Boga jest objawiona, a przeto przez wszystkich wiernych mocno i stale ma być wiarą wyznawana nauka, według której Najświętsza Dziewica Maryja w pierwszej chwili swego poczęcia, za szczególniejszą łaską i przywilejem Boga Wszechmogącego, przez wzgląd na przyszłe zasługi Jezusa Chrystusa Zbawiciela rodzaju ludzkiego, zachowana była wolną od wszelkiej zmazy pierworodnej winy”.
Uroczyste ogłoszenie dogmatu dopiero w XIX wieku było wyrazem przezwyciężenia trudności teologicznych, jakie rodziły się w zestawieniu tej prawdy z prawdą o odkupieniu wszystkich ludzi przez Chrystusa Zbawiciela. Dogmat ten został potwierdzony przez samą Niepokalaną w Lourdes w 4 lata po jego zdefiniowaniu.
Niemały udział w przezwyciężeniu trudności teologicznych i określeniu dogmatu o Niepokalanym Poczęciu mają Zakony Franciszkańskie z bł. Janem Dunsem Szkotem na czele. Ten franciszkański teolog dowodził mianowicie, że przywilej zachowujący Maryję od wszelkiego grzechu, nawet pierworodnego, przedstawia najwspanialszy tryumf Chrystusowego dzieła, a wspaniałość odkupienia bynajmniej nie została pomniejszona, lecz powiększona tym przywilejem, ponieważ Jezus Chrystus odkupił Ją w znaczeniu o wiele doskonalszym.
Do wprowadzenia tej prawdy w życie w naszych czasach przyczynił się bardzo św. Maksymilian Maria Kolbe, założyciel Rycerstwa Niepokalanej, który całe swoje życie poświęcił zgłębianiu i upowszechnianiu tego wyjątkowego przywileju udzielonego Maryi. Stąd konsekwencją osobistego oddania się Niepokalanej i specyficznym zadaniem całego Rycerstwa jest upowszechnianie tajemnicy Niepokalanego Poczęcia, to znaczy - jak mówił św. Maksymilian - „zasianie tej prawdy w sercach wszystkich ludzi (...) i troska o to, by wzrastała ona i wydawała owoce świętości”. Słowem - rycerz ma starać się „wcielać w życie” dogmat Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, czyli stosować w życiu praktyczne wnioski płynące z tej prawdy, aby w = W, czyli nasza wola (w) zawsze zgadzała się z Wolą Bożą (W).
„Prawda ta jest powszechnie znana i ogłoszona jako dogmat wiary - mówił św. Maksymilian. - A teraz?... Czy koniec z tą sprawą?” - pyta św. Maksymilian. I odpowiada: „Teraz otwiera się druga karta naszej historii, mianowicie zasianie tej prawdy w sercach wszystkich, którzy są i będą aż do skończenia wieków, i opieka nad wzrostem i owocami świętości. Wprowadzić Niepokalaną do serc ludzkich, aby Ona wystawiła w nich tron Synowi swemu i doprowadziła je do Jego poznania, zapalając je miłością ku Najświętszemu Jego Sercu”. Wprowadzić w życie dogmat o Niepokalanym Poczęciu - oto zadanie Rycerstwa Niepokalanej.
By bardziej upowszechnić tę prawdę, korzystając z okazji zbliżającej się 150. rocznicy ogłoszenia wspomnianej bulli, Rycerstwo Niepokalanej pragnie, by tę tajemnicę przez cały rok w szczególny sposób propagowano, rozważano i ukazywano jej wartość w różnych wspólnotach chrześcijańskich.
Uchwałą Zarządu Narodowego Stowarzyszenia „Rycerstwo Niepokalanej” z dnia 10 października 2003 r. ogłaszamy okres od 8 grudnia 2003 r. do 8 grudnia 2004 r. Rokiem Niepokalanego Poczęcia dla Rycerstwa Niepokalanej w Polsce.
Rocznica ta jest stosowną okazją do podjęcia przez Rycerstwo Niepokalanej nowego wysiłku, mającego na celu osobiste przyswojenie i ukazanie ludziom naszych czasów sensu i najbardziej autentycznego przesłania tej prawdy wiary.
Zadanie to powierzamy inicjatywie wszystkich członków Rycerstwa Niepokalanej, w tym szczególnie zorganizowanym Wspólnotom i Kołom MI. Ufamy, że wyzwanie to przyjęte będzie wspaniałomyślnie i z wielką miłością realizowane.
Niech więc przez medytację tajemnicy Niepokalanego Poczęcia rozpali się w każdym rycerzu i rycerce miłość do Niepokalanej i przyczyni się do tryumfu Jej Niepokalanego Serca.
Powierzamy tę inicjatywę Rycerstwa szczególnemu wstawiennictwu Niepokalanej i Jej pierwszego rycerza - św. Maksymiliana, prosząc, aby Rok Niepokalanego Poczęcia był rokiem niezwykłych rekolekcji dla Rycerstwa Niepokalanej w Polsce i powiększył szeregi czcicieli Niepokalanie Poczętej.
Niech wszystkim rycerzom i rycerkom towarzyszy Boże błogosławieństwo...

Niepokalanów, 8 grudnia 2003 r.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry, Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią. Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989). Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących. Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki. Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę. 22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica. Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy. Podziel się cytatem
CZYTAJ DALEJ

Świadek zdarzenia może podać lek – weszła w życie nowa definicja pierwszej pomocy

2025-05-30 07:13

[ TEMATY ]

pierwsza pomoc

Adobe Stock

Osoba udzielająca pierwszej pomocy może zgodnie z prawem podać dostępny na miejscu lek wydawany na receptę – w piątek weszły w życie przepisy, które zmieniły definicję pierwszej pomocy.

Na problem braku przepisów uwzględniających podawanie leków wydawanych na receptę w ramach pierwszej pomocy od lat zwracali uwagę rodzice dzieci zagrożonych wstrząsem anafilaktycznym. Nawet jeśli dziecko uczęszczające do przedszkola lub szkoły miało przy sobie adrenalinę, np. w tzw. epipenie, to jej podanie wymagało wcześniejszego upoważnienia rodziców i zgody nauczyciela. Jeśli w szkole nie było pielęgniarki lub innej osoby uprawnionej do podania leku, świadkowie czekali na przyjazd karetki.
CZYTAJ DALEJ

Kolejne zmiany personalne w archidiecezji katowickiej

2025-05-30 09:21

[ TEMATY ]

zmiany personalne

archidiecezja katowicka

Karol Porwich/Niedziela

Publikujemy listę zmian personalnych.

ks. Paweł Dąbrowski, parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Jastrzębiu-Zdroju
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję