Reklama

Fakty i opinie

W spadku po lewicy - kryzys gospodarczy?

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Weszliśmy w rok 2005, prawdziwie „wyborczy”: czekają nas wybory parlamentarne, wybór prezydenta i referendum konstytucyjne (przyjęcie lub odrzucenie tzw. konstytucji Unii Europejskiej).
Miniony rok można bez przesady nazwać rokiem powszechnego, generalnego rozczarowania się obywateli do lewicy w Polsce: do jej uczciwości, wiarygodności, poziomu intelektualnego oraz intencji. Mniejsza już nawet o wyniki sondaży - te przecież podatne są na koniunkturalne manipulacje, spektakularne emocje; ważniejsze jest to, że dzięki niezależnym mediom, uczciwym dziennikarzom i historykom, dzięki pracom sejmowych komisji śledczych i Instytutu Pamięci Narodowej, a zwłaszcza dzięki rosnącej odporności obywateli na propagandę i demagogię - upowszechnia się w narodzie prawdziwy obraz lewicy w Polsce, jej bezprzykładnej chciwości i pazerności na majątek i pieniądze, zwłaszcza na majątek i pieniądze cudze, bo publiczne... Można powiedzieć, że rok 2004 bezlitośnie odarł lewicę w Polsce z jej zwodniczej i obłudnej maski - maski „społecznej wrażliwości”, którą dotąd przywdziewała, próbując monopolizować dla siebie tę „społeczną wrażliwość”. Prawda przecież okazała się zupełnie odmienna: lewica polska jest bezduszna, zupełnie niewrażliwa na rozlewającą się wokół biedę i bezrobocie, zapatrzona wyłącznie we własne (jakże często lewe) interesy, chwytająca się każdej okazji, by rozkraść majątek państwowy, w dodatku: obłudna i zakłamana.
Obecny schyłek lewicy charakteryzuje m.in. rozdrobnienie, podział i wzajemna bijatyka po lewej stronie sceny politycznej. Mamy tu zatem pozaparlamentarną Unię Wolności, „zadaniową” kanapę polityczną Jagielińskiego, goniącą w piętkę Unię Pracy, wreszcie Socjaldemokrację Polską, najwyraźniej „oddelegowaną” do pełnienia roli „prawdziwej lewicy”, którą to rolę, językiem teatralnym mówiąc, „położyła” całkowicie. Wreszcie ostatni kongres Sojuszu Lewicy Demokratycznej, który miał „oczyścić i scementować” partię, przyniósł kolejny rozłam frakcyjny: powstała „Platforma Socjaldemokratyczna Przyszłość”, najwyraźniej także w pretensjach do jednoczenia w przyszłości całej lewicy. Pretendentów do roli „jednoczyciela lewicy” jest więc wielu, wręcz w nadmiarze - sęk w tym, że żaden nie jest wiarygodny: każdy uwikłany w PRL-owskie układy, beznadziejnie słaby intelektualnie, niezdolny odpowiedzieć programowo na oczekujące Polskę wyzwania polityczne i gospodarcze.
Nie dziwi przeto, że jedynym spoiwem politycznym i propagandowym, jakie cementować może jeszcze tę skompromitowaną lewicę, jest wyniesiona z czasów komunistycznych tresura antyreligijna, antykatolicka, antykościelna. Antykatolicka „politgramota”, propaganda i demagogia stają się znów politycznym fundamentem, na którym lewica chce budować swą przedwyborczą „jedność”. Widać też wyraźnie, że tej tresurze chce poddać swe młode kadry, według reguły: „Sprawdźcie się w walce z katolicyzmem i Kościołem, zanim pozwolimy wam działać w partyjnym aparacie”...
Lewica w Polsce skompromitowała się nie tylko wielkim pasmem afer, złodziejstwa, prywaty i korupcji, jakie towarzyszą jej rządom. Kompromituje ją zwłaszcza niewydolny, iluzoryczny model państwowej opieki nad ludźmi biednymi, jaki podczas swych rządów realizuje, jak również model „walki z bezrobociem”. To niemal czysta fikcja... Upada więc kolejny mit - o rzekomej sprawności lewicy w niesieniu pomocy ludziom biednym. Tradycyjne formy zorganizowanej pomocy charytatywnej okazują się skuteczniejsze i bardziej efektywne. Na łamach Rzeczpospolitej (27 grudnia 2004) Dariusz Karłowicz pisze m.in.: „Bierzemy do rąk listę domów samotnej matki i okazuje się, że ponad połowę prowadzi Kościół lub organizacje pozarządowe związane z nim (...). Czy można przeoczyć prowadzone przez tysiące ludzi Kościoła ośrodki interwencji kryzysowej, domy samotnej matki, ośrodki adopcyjno-wychowawcze, domy opieki, schroniska, domy pomocy społecznej, poradnie rodzinne, prawne i medyczne, koła parafialne, specjalne linie telefoniczne, które służą na co dzień kobietom (...). Czy można zlekceważyć wkład ludzi Kościoła w walkę z nędzą i rodzącym przemoc alkoholizmem? Tysiące ludzi robi to, czego, jak się okazuje, nie sposób zauważyć z perspektywy rządu”.
Bo z tej perspektywy lewicowego rządu znacznie lepiej widać te spółki, które obsadzić trzeba „własnymi aparatczykami”, te przedsięwzięcia „gospodarcze”, które zasilać mają przedwyborcze konta lewicowych partii, te posady, synekury i stanowiska rządowe, tworzone ponad rozsądne potrzeby tylko dlatego, by dać łatwo zarobić „partyjnym kolesiom”...
Gdy patrzy się na mechanizm lewicowych rządów podczas minionych lat, jest on wystarczająco czytelny: obkładać wysokimi podatkami kogo się da, nawet najdrobniejszego przedsiębiorcę - aby „biurokracja rosła w siłę, a rząd się zawsze wyżywił”; a dalej: mnożyć zbędne instytucje i stanowiska administracji rządowej, aby pompować te publiczne pieniądze do prywatnych już kieszeni własnego aparatu... Jest to droga donikąd, bo przecież nawet nie do UE, która w „osobach” swych liderów, Niemiec i Francji, poszukuje właśnie gorączkowo sposobów zawrócenia z tej drogi, na którą wepchnęła je lewicowa, socjaldemokratyczna polityka. Lewica w Polsce jest jakąś karykaturalną, spóźnioną i papugowatą wersją eurolewicy popadającej na naszych oczach w coraz głębszy kryzys własnej tożsamości ideowej...
Antykatolicki kurs polityczny, który jednoczyć ma lewicę, odwoływanie się do ruchów homoseksualnych, inicjatyw antyrodzinnych, do współczesnego trockizmu, lewactwa i marksistowskich popłuczyn ideologicznych w postaci „politycznej poprawności” - nie nada lewicy polskiej żadnej „nowej tożsamości”: uczyni ją jeszcze bardziej śmieszną. Próby monopolizowania „pomocy społecznej” w rękach państwa, w rękach lewicy, pomoc tę tylko kompromitują...
Może lewicy w Polsce potrzeba więcej „doktorów Judymów” niż podejrzanych fundacji i rządowych synekur?...
Walka z religią to zawsze „ślepy tor”, „ślepy tunel”: raz - że „zaślepiony” nienawiścią, dwa - że zasklepiony, antyrozwojowy. Antykatolickie „zastępcze” harce lewicy i ministrów obecnego rządu nie powinny przesłaniać prawdziwych problemów, które nadciągają.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Przez krzyż idzie się do zmartwychwstania. Innej drogi nie ma – rozważania ks. Popiełuszki

2024-03-27 20:38

[ TEMATY ]

ks. Jerzy Popiełuszko

homilia

ks. Popiełuszko

Muzeum ks. Jerzego Popiełuszki/40rocznica.popieluszko.net.pl

- Przez krzyż idzie się do zmartwychwstania. Innej drogi nie ma - to słowa wypowiedziane przez ks. Jerzego Popiełuszkę 6 września 1982 r. podczas Mszy św. w intencji Ojczyzny w kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie. Stanowią one fragment rozważań proponowanych przez Sanktuarium Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki w piątym tygodniu programu „osobistej i społecznej duchowej przemiany”, który można podjąć w roku obchodów 40-lecia śmierci kapłana. Każdego dnia od 28 lutego do 9 listopada o godz. 21. przy grobie Błogosławionego odbywa się modlitwa o wolność od lęku i nienawiści oraz w intencji Ojczyzny.

Publikujemy tekst rozważań:

CZYTAJ DALEJ

Stanowisko Rady Młodych Archidiecezji Lubelskiej w sprawie ochrony życia ludzkiego

2024-03-28 11:47

materiały prasowe

My, członkowie Rady Młodych Archidiecezji Lubelskiej, jako przedstawiciele wspólnot młodzieżowych działających na terenie Archidiecezji w duchu odpowiedzialności za kształt życia społecznego w naszej Ojczyźnie, chcemy jednoznacznie opowiedzieć się po stronie prawa do życia i wartości każdej istoty ludzkiej, od chwili poczęcia do naturalnej śmierci.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję