Reklama

Rozmowa

„Tak jest! Niech się tak stanie!”

Niedziela Ogólnopolska 49/2005, str. 14

Ze zbiorów prywatnych ks. Marka Strzeleckiego

Przykład pracy polskich kapelanów. Polscy żołnierze w Iraku, w środku ks. Marek Strzelecki

Przykład pracy polskich kapelanów. Polscy żołnierze w Iraku, w środku ks. Marek Strzelecki

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Z bp. gen. bryg. Tadeuszem Płoskim - biskupem polowym Wojska Polskiego - rozmawia o. Robert M. Łukaszuk OSPPE - rzecznik prasowy Jasnej Góry

O. Robert M. Łukaszuk: - Spotykamy się na Jasnej Górze z okazji rekolekcji kapelanów wojskowych. Minął właśnie rok, odkąd Ksiądz Biskup stanął na czele Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego. Czy możemy prosić o wspomnienia z dnia nominacji?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Bp gen. bryg. Tadeusz Płoski: - 16 października 2004 r. Ojciec Święty Jan Paweł II mianował mnie biskupem polowym. Wyraziłem na to zgodę, będąc świadomy ogromu wyzwań, jakie przede mną stoją, ale też ufności, popartej życzliwością moich konfratrów w duszpasterstwie wojskowym i Episkopacie. Dlatego po żołniersku powiedziałem: Tak jest! Niech się tak stanie! 30 października minął rok od moich święceń biskupich. Głównym konsekratorem był nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk, a współkonsekratorami - abp Edmund Piszcz, biskup diecezji warmińskiej, i abp Leszek Sławoj Głódź, mój poprzednik, obecnie biskup warszawsko-praski.

- Jak długo Ksiądz Biskup posługuje w wojsku?

Reklama

- Kapelanem jestem już ponad 13 lat. Wzrastałem pod okiem abp. Głódzia. Służyłem w wielu miejscach, piastując różne stanowiska i urzędy. Byłem w lotnictwie, w Nadwiślańskich Jednostkach Wojskowych i w Biurze Ochrony Rządu. Byłem także kanclerzem Kurii Polowej. Miałem możliwość przyjrzenia się z bliska problemom duszpasterskim, z którymi zmagała się Kuria - nie tylko od strony administracyjnej; znam także życie na poligonie. Miałem też możliwość, jako jedyny wówczas kapelan, studiowania od 1993 r. w Akademii Obrony Narodowej, na tzw. Podyplomowym Studium Operacyjno-Strategicznym. Wtedy poznałem także pracę sztabową. Dzisiaj ułatwia mi to posługę biskupią. Jestem za to wdzięczny Bogu. Jako hasło biskupiego posługiwania wybrałem słowa z Ewangelii św. Łukasza: Mane nobiscum, Domine (Zostań z nami, Panie - Łk 24, 29), zainspirowany listem apostolskim Jana Pawła II, wydanym na Rok Eucharystii. Jestem wdzięczny kapelanom i mojemu poprzednikowi - abp. Głódziowi, a przede wszystkim Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II, który był tak bardzo zatroskany o ordynariat polowy. Myślę, że z jego opieką duchową, której wciąż doświadczamy, potrafimy wypełniać tę misję i te wyzwania, jakie ciążą na polskich siłach zbrojnych.

- Proszę powiedzieć, jakie zadania spełnia ordynariat polowy?

- Ważnym wydarzeniem w historii duszpasterstwa wojskowego był 1991 r., w którym Ojciec Święty Jan Paweł II przywrócił instytucję ordynariatu polowego jako diecezji wojskowej. Po 50-letniej przerwie, po II wojnie światowej, pierwszym biskupem polowym został mianowany ks. Leszek Sławoj Głódź. Wiemy, że niezbędne w wypełnianiu misji ordynariatu jest prezbiterium, czyli księża kapelani. Oprócz biskupa polowego, który jest w randze generała dywizji, mamy dziekanów poszczególnych okręgów wojskowych i rodzajów sił zbrojnych, mamy również proboszczów parafii wojskowych oraz kapelanów w ośrodkach duszpasterskich. W ordynariacie polowym istnieją parafie cywilno-wojskowe i garnizonowe, czyli typowo wojskowe. Mamy także pod opieką ośrodki i centra szkolenia, wyższe uczelnie, sanatoria oraz wojskową służbę zdrowia. Ponadto jesteśmy obecni w miejscach ćwiczeń, na tzw. poligonach, a także na kontyngentach w innych krajach. W tej chwili na kontyngentach poza granicami Rzeczypospolitej posługuje dziewięciu kapelanów, w tym: trzech w Iraku, po jednym w Afganistanie, Pakistanie, Libanie i na Wzgórzach Golan, w Kosowie, Bośni i Hercegowinie, w kwaterze głównej Paktu Północnoatlantyckiego w Mons w Brukseli i w misji łącznikowej w Brunssum.

- Ilu kapelanów liczy ordynariat polowy?

Reklama

- Ordynariat polowy w obecnym stanie liczy 173 kapelanów. Jest to, jak wspomniałem, struktura duszpasterska dostosowana do struktur wojskowych. Mamy trzy rodzaje sił zbrojnych: Siły Powietrzne, Marynarkę Wojenną i Wojska Lądowe. Wojska Lądowe dzielą się na dwa okręgi - Śląski i Pomorski. Ponadto oprócz Ministerstwa Obrony Narodowej w ramach duszpasterstwa wojskowego kapelani posługują w resorcie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - w Straży Granicznej. Każdy oddział Straży Granicznej, a jest ich dwanaście, ma swego kapelana. Dwóch kapelanów pełni służbę w Biurze Ochrony Rządu. Warto dodać, iż w ramach ordynariatu posługują także kapelani obrządku bizantyjsko-ukraińskiego, których jest pięciu. Dla nich utworzono dekanat tego obrządku.

- Jak wygląda kształcenie księży kapelanów?

- Klasyczne wykształcenie klerycy zdobywają w Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Potem odbywają praktyki i przeszkolenia, a także minimum trzymiesięczny kurs w Szkole Oficerskiej we Wrocławiu. Dopiero po tym kursie, nawet jeśli kandydat jest już księdzem, następuje jego promocja na pierwszy stopień oficerski, czyli podporucznika. Taki sposób kształcenia kapelanów jest ewenementem, bo istnieje tylko w Hiszpanii i w Polsce. Kandydatów jest wielu. Misja kapelana imponuje, bo jest to oficer i kapłan w jednej osobie. Kapelan jednak przede wszystkim musi być kapłanem.

- Dziękuję za rozmowę. Życzę Księdzu Biskupowi, aby Jasnogórska Królowa Polski i Hetmanka Wojska Polskiego wypraszała obfitość Bożych łask na następne lata posługi arcypasterskiej w Wojsku Polskim.

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nowenna do św. Rity

[ TEMATY ]

nowenna

św. Rita

Agata Kowalska

Św. Rita

Św. Rita

Nowenna do odmawiania między 13 a 21 maja lub w dowolnym terminie.

Niech będzie uwielbiony Bóg w Twoim życiu św. Rito.
CZYTAJ DALEJ

Św. Iwo - mniej znany święty

Iwo Hélory żył w latach 1253 -1303 we Francji, w Bretanii. Urodził się w Kermartin, w pobliżu Tréguier. Po ukończeniu 14. roku życia studiował w Paryżu na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, później na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii, a w Orleanie na Wydziale Prawa Cywilnego.

Po trwających 10 lat studiach powrócił do rodzinnej Bretanii. Do 30. roku życia pozostawał - jako człowiek świecki - na stanowisku oficjała diecezjalnego w Rennes, sprawując w imieniu biskupa funkcje sędziowskie. Zasłynął jako człowiek sprawiedliwy i nieprzekupny, obrońca interesów biedaków, za których nieraz sam opłacał koszty postępowania, a także - jako doskonały mediator w sporach. Później poszedł za głosem powołania i po przyjęciu święceń kapłańskich skupił się na pracy w przydzielonej mu parafii. Biskup powierzył mu niewielką parafię Trédrez, a po roku 1293 nieco większą - Louannec. Iwo od razu zjednał sobie parafian, dając przykład ubóstwa i modlitwy. W czasach, kiedy kapłani obowiązani byli odprawiać Mszę św. tylko w niedziele i święta, Iwo czynił to codziennie, niezależnie od tego, gdzie się znajdował. Często, chcąc pogodzić zwaśnionych, zanim zajął się sprawą jako sędzia, odprawiał w ich intencji Mszę św. - po niej serca skłóconych w jakiś cudowny sposób ulegały przemianie i jednali się bez rozprawy. Nadal chętnie służył wiedzą prawniczą wszystkim potrzebującym, sam żyjąc bardzo skromnie. Był doskonałym kaznodzieją. Iwo Hélory zmarł 19 maja 1303 r. W 1347 r. papież Klemens VI ogłosił go świętym. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci i bardzo szybko rozprzestrzenił się poza granice Bretanii. Kościoły i kaplice jemu dedykowane zbudowano m.in. w Paryżu i w Rzymie. Wiele wydziałów prawa i uniwersytetów obrało go za patrona, m.in. w Nantes, Bazylei, Fryburgu, Wittenberdze, Salamance i Louvain. Został pochowany w Treguier we Francji, które jest odtąd miejscem corocznych pielgrzymek adwokatów w dniu 19 maja. Warto też dodać, że do Polski kult św. Iwona dotarł stosunkowo wcześnie. Już 25 lat po jego kanonizacji, w 1372 r. jeden z kanoników wrocławskiej kolegiaty św. Idziego, Bertold, ze swej pielgrzymki do Tréguier przywiózł relikwie świętego. Umieszczono je w jednym z bocznych ołtarzy kościoła św. Idziego. Również po relikwie św. Iwona pojechał opat Kanoników Regularnych Henricus Gallici. Na jego koszt do budującego się wówczas kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku dobudowano kaplicę św. Iwona, w której umieszczono ołtarzyk szafkowy z relikwiami. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów, w przeciwieństwie do kultu, który, przerwany na początku XIX wieku, ożył w 1981 r. Od tego czasu w każdą pierwszą sobotę miesiąca w kaplicy św. Iwona zbierają się prawnicy wrocławscy na Mszy św. specjalnie dla nich sprawowanej. Drugim ważnym miejscem kultu św. Iwona w Polsce jest Iwonicz Zdrój, gdzie znajduje się jedyny w Polsce, jak się wydaje, kościół pw. św. Iwona, z przepiękną rzeźbioną w drewnie lipowym statuą Świętego. Warto też wspomnieć o zakładanych w XVII i XVIII wieku bractwach św. Iwona, gromadzących w swych szeregach środowiska prawnicze, a mających przyczynić się do ich odnowy moralnej. Bractwa te istniały przede wszystkim w miastach, gdzie zbierał się Trybunał Koronny: w Piotrkowie Trybunalskim (zał. w 1726 r.) i w Lublinie (1743 r.). W obydwu do dziś zachowały się obrazy przedstawiające Świętego: w Piotrkowie - w kościele Ojców Jezuitów, w Lublinie - w kościele parafialnym pw. Nawrócenia św. Pawła. Istniały też bractwa w Przemyślu (XVII w.), prawdopodobnie w Krakowie (zachował się XVIII-wieczny obraz św. Iwona w zakrystii kościoła Ojców Pijarów), w Warszawie i we Lwowie. W diecezji krakowskiej czczono św. Iwona w Nowym Korczynie (w 1715 r. w kościele Ojców Franciszkanów konsekrowano ołtarz św. Iwona) oraz w Nowym Sączu, w kręgach związanych z Bractwem Przemienienia Pańskiego. Natomiast we Wrocławiu, w kaplicy kościoła pw. Najświętszej Marii Panny na Piasku, znajduje się witraż wyobrażający św. Iwo. Został on ufundowany w 1996 r. przez adwokatów dolnośląskich z okazji 50-lecia tamtejszej adwokatury.
CZYTAJ DALEJ

Zbliżają się święcenia diakonatu

2025-05-19 11:50

[ TEMATY ]

diakonat

święcenia

Zielona Góra

Głogów

święcenia diakonatu

WSD Paradyż

Karolina Krasowska

kl. Łukasz Kozakiewicz

kl. Łukasz Kozakiewicz

W najbliższą sobotę 24 maja podczas Mszy św. o godz. 11:00 w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP (kolegiata) w Głogowie bp Adrian Put udzieli święceń diakonatu Łukaszowi Kozakiewiczowi, alumnowi Zielonogórsko-Gorzowskiego Wyższego Seminarium Duchownego.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję