Warszawa: uroczystości pogrzebowe Karoliny Kaczorowskiej, małżonki ostatniego Prezydenta RP na uchodźstwie

Uroczystości rozpoczęły się już w piątek. Urnę powitano na płycie wojskowej części lotniska na Okęciu, skąd przewieziono ją do Świątyni Opatrzności Bożej. Odprawione zostały egzekwie i nieszpory przez o. Eustachego Rakoczego, odbyło się też harcerskie czuwanie, podczas którego można było wpisać się do księgi kondolencyjnej. Przy urnie sprawowana była także Msza św.

Urna podczas uroczystości pogrzebowych została umieszczona przed ołtarzem głównym Świątyni Opatrzności Bożej. Stanął przy niej posterunek honorowy żołnierzy Wojska Polskiego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Witając zebranych kard. Kazimierz Nycz podkreślił, że pogrzeb jest szczególną okazją do wyznania naszej wiary w zmartwychwstanie. Wspomniał, że zapamiętał, z jak wielką godnością zmarła prezydentowa Kaczorowska znosiła tragedię śmierci swojego męża Ryszarda Kaczorowskiego, a potem pogrzeb w Świątyni Opatrzności. - Dziś spocznie obok niego, będą razem. Ufamy, że tu w swoich doczesnych szczątkach, ale i w niebie u Boga kiedy spotkają się w swoim zmartwychwstaniu – powiedział metropolita warszawski.

Jej wielkość osoby sprawia, że jest tu nas tak wielu – dodał, witając zebranych, m.in. córki państwa Kaczorowskich Jadwigę i Alicję, prezydenta Andrzeja Dudę z małżonką, duchownych, parlamentarzystów, władze samorządowe, wojskowe oraz Polonię.

Reklama

W homilii bbskup polowy, mówiąc o prezydentowej Kaczorowskiej, podkreślił, że „miała w sobie wszystko, co pozytywnego wiąże się z obrazem damy – piękno duszy i ciała, ujmujący sposób bycia, dostojeństwo połączone z pokorą i wrażliwością”. Zauważył, że jej życie „uosabia los Polski, wyraża jej tragiczne dzieje, a jej śmierć jest symbolicznym zamknięciem kart historii II Rzeczypospolitej”. Przypomniał, że jako dziecko została wywieziona na Syberię, a następnie przez Iran trafiła do Ugandy, a już po wojnie do Anglii, gdzie „musiała zmagać się ze specyfiką emigracyjnego życia”.

Bp Lechowicz przywołał słowa prezydentowej, która na pytanie, skąd w tak trudnych okolicznościach czerpała siłę do przetrwania, do zachowania w sobie tyle radości życia, odpowiedziała: „z wiary w Boga, z miłości do Ojczyzny i z nadziei na powrót do Polski”.

Ordynariusz wojskowy powiedział, że śp. Karolinę „podtrzymywała przy życiu również nadzieja powrotu do Ojczyzny”. – Jej marzenie się spełniło po długich 50 latach dojmującej tęsknoty i to w sposób przekraczający najśmielsze oczekiwania. Towarzyszyła mężowi, ostatniemu prezydentowi Rzeczypospolitej na Uchodźctwie, w wizycie, podczas której mąż przekazał insygnia prezydenckie na znak uznania wolnej i suwerennej Polski. Często przybywała do Polski, mówiąc „To zawsze będzie mój dom, ojczyzna, moja Polska” – przywołał słowa Zmarłej bp Lechowicz.

Eucharystię koncelebrowało liczne grono kapłanów, m.in. kapelanów harcerstwa, z którym związani byli państwo Kaczorowscy oraz duchownych związanych z Polonią. W pogrzebie uczestniczyli przedstawiciele wielu środowisk, m.in. kombatanci, harcerze, wojsko, Bractwo Kurkowe, przyjaciele i współpracownicy ostatniego prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego, mieszkańcy Warszawy.

Reklama

Prezydent Andrzej Duda przypomniał drogę życiową Karoliny Kaczorowskiej, a także fakt, że jeszcze jako minister kancelarii prezydenta Lecha Kaczyńskiego miał okazję ją poznać w Krakowie podczas uroczystości odsłonięcia tablicy upamiętniającej Edwarda Raczyńskiego. – Mimo tego, że wszyscy jesteśmy smutni, bo odeszła, chcę podkreślić, że z wielką radością przyjmuję, że dziś jest tu, że tu przybyła i tu pozostanie, aby Polacy mogli przychodzić i oddawać jej hołd - powiedział prezydent.

Andrzej Duda dziękował Karolinie Kaczorowskiej „za piękną służbę dla Polski”. – Pani Prezydentowo, Pierwsza Damo wolnej, niepodległej, suwerennej Rzeczypospolitej, dziękujemy za Twoje piękne życie, za Twoją piękną służbę dla Polski, Polaków, dla naszej ojczyzny, spoczywaj w pokoju – dodał.

Odczytane zostały listy od marszałek sejmu Elżbiety Witek, premiera Mateusza Morawieckiego i wicepremiera Piotra Glińskiego. Zmarłą żegnali także Jan Józef Kasprzyk, szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Jan Tarczyński, dyrektor CBW, Gniewomir Rokosz-Kuczyński, prezes Bractwa Kurkowego oraz córka Jadwiga.

Po zakończonej Eucharystii urna z prochami Karoliny Kaczorowskiej została umieszczona w Panteonie Wielkich Polaków obok grobu prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego. Grób poświęcił kard. Kazimierz Nycz, następnie córki oraz zięć Zmarłej złożyli jej urnę do grobu, przy którym złożone zostały kwiaty.

Karolina Kaczorowska z domu Mariampolska urodziła się 26 września 1930 r. w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk w Ukrainie). Po zajęciu przez wojska sowieckie Kresów Wschodnich II Rzeczpospolitej, została w 1940 r. wraz z rodziną wywieziona na Syberię. Rosję sowiecką opuściła wraz z Armią Andersa, której żołnierzami byli jej ojciec, brat i przyszły mąż Ryszard Kaczorowski.

Reklama

Podobnie jak wiele polskich dzieci poprzez Persję trafiła do Ugandy, do obozu dla polskich uchodźców w osadzie Koja, gdzie uczęszczała do prowadzonej tam polskiej szkoły. Pozostała tam do końca lat 40. Po przyjeździe do Wielkiej Brytanii ukończyła studia na Uniwersytecie w Londynie. Pracowała następnie jako nauczycielka, poświęciła się również działalności w harcerstwie polskim na uchodźstwie i przy tej okazji poznała przyszłego męża, z którym wzięła ślub w 1952 r. Mieli dwoje dzieci: Alicję i Jadwigę Jagodę, doczekali się również pięciorga wnuków.

U boku męża aktywnie uczestniczyła w życiu społecznym polskiej emigracji, była zaangażowana m.in. w działalność charytatywną Zjednoczenia Polek w Wielkiej Brytanii. 19 lipca 1989 r. w momencie, gdy Ryszard Kaczorowski objął urząd Prezydenta RP na Uchodźstwie, została Pierwszą Damą na Uchodźstwie i jako ostatnia pełniła tę rolę. Półtora roku później, w grudniu 1990 r. Prezydent Ryszard Kaczorowski przekazał insygnia prezydenckie wybranemu w pierwszych powojennych demokratycznych wyborach na ten urząd Lechowi Wałęsie.

Karolina Kaczorowska brała udział w ceremonii przekazania insygniów i była to jej pierwsza wizyta w Ojczyźnie od ponad pół wieku. Wraz z mężem wielokrotnie odwiedzała później Polskę, aktywnie uczestniczyła i wspierała wiele przedsięwzięć służących kultywowaniu tradycji niepodległościowej. Wspierała polskie harcerstwo i ruch strzelecki, była m.in. honorowym patronem corocznego Marszu Szlakiem I Kompanii Kadrowej oraz wielu konkursów edukacyjnych adresowanych do młodego pokolenia.

10 kwietnia 2010 r. razem z mężem miała wziąć udział w obchodach 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej, jednak z powodu choroby zrezygnowała z wylotu do Smoleńska i Katynia. Jej mąż udał się w podróż sam i jak wszyscy pasażerowie polskiej delegacji zginął w katastrofie smoleńskiej.

W 2012 r. Karolina Kaczorowska została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W roku 2016 Pani Prezydentowa została powołana do Rady do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych przy szefie Urzędu, w której reprezentowała środowiska emigracyjne. Zmarła 21 sierpnia 2021 r. w Londynie.

Ok. 50 tys. osób – zdaniem organizatorów – wzięło udział w Orszaku Trzech Króli w Warszawie. Inicjatywa, która miała miejsce już po raz piąty, cieszyła się niezwykłym zainteresowaniem nie tylko w stolicy – warszawiacy mieli okazję dwukrotnie usłyszeć pozdrowienia kierowane przez papieża Benedykta XVI. Po raz pierwszy Orszak, organizowany przez Fundację Orszak Trzech Króli, miał też swoje zagraniczne edycje - nie tylko w Europie, ale i w Afryce – w sumie do tego rodzaju świętowania uroczystości Trzech Króli włączyło się 97 miast. W Warszawie uroczystość rozpoczęła się od Mszy św. w katedrze św. Jana Chrzciciela na Starym Mieście. Przed świątynią kwestowali wolontariusze Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia, zbierając datki na stypendia dla zdolnej ale ubogiej młodzieży. Eucharystii przewodniczył kard. Kazimierz Nycz. - Uroczystość Objawienia Pańskiego uczy nas, że Chrystus narodził się dla wszystkich: dla prostych i biednych, dla bogatych i mądrych – mówił w homilii metropolita warszawski. Zwrócił też uwagę, że Chrystus przyszedł na świat także dla pogan, których przedstawicielami byli Trzej Królowie. - Kiedy przychodzi pokusa segregowania dostępu do Kościoła i Chrystusa, trzeba pamiętać, że dzisiejsi poganie, ludzie szukający Chrystusa, a może jeszcze wcale go nie szukający, już są uczestnikami tajemnicy zbawienia. Tego uczy nas św. Paweł w czytanym dziś Liście do Efezjan – zaznaczył kard. Nycz. Natomiast zadaniem wierzących jest „podprowadzić ich do Chrystusa, by Jego łaska mogła zadziałać w sercach tych ludzi”. - To jest odczytanie dzisiejszej uroczystości w perspektywie Roku Wiary oraz zadania nowej ewangelizacji – wyjaśniał purpurat. Kard. Nycz zachęcał także do troski o „wrażliwe sumienie i serce otwarte, które jest zdolne czytać znaki czasu, iść do Chrystusa i do niego prowadzić innych”. To dzięki przyjęciu dwóch znaków: zewnętrznego i wewnętrznego człowiek jest w stanie dojść do żłóbka – mówił metropolita warszawski. Nawiązując do Ewangelii o pokłonie Trzech Mędrców, zwrócił uwagę, iż Herod miał tę samą wiedzę, jaką mieli Mędrcy. - Wiedział, że jest gwiazda, znał miejsce narodzenia bo mu to powiedzieli uczeni w Piśmie. Mędrcy poszli, złożyli dary, oddali pokłon. Natomiast Herod tę wiedzę wykorzystał w sposób okrutny występując przeciwko człowiekowi, przeciwko nowo narodzonym dzieciom betlejemskim – wskazał kardynał. Jednocześnie zaapelował, by nigdy prawdy nie wykorzystywać do złych celów. - Współcześni Herodowie, tak jak ten historyczny, potrafią, znając prawdę, wykorzystać ją przeciw człowiekowi w wielu dziedzinach życia. Może najbardziej widać to w nauce, kiedy wiedza o człowieku jest wykorzystywana nie w służbie człowiekowi, ale bardzo często przeciw jego godności. Dzieje się tak wtedy, gdy brakuje prawego, ukształtowanego sumienia, otwartości na Ducha Świętego, który pozwala nie tylko dochodzić do prawdy, ale wykorzystywać ją dla dobra człowieka – mówił kard. Nycz. Po Mszy św. Kard. Nycz przeszedł na plac Zamkowy, gdzie odczytał list ze specjalnym błogosławieństwem Benedykta XVI. Ojciec Święty zapewnia w nim o łączności duchowej i modlitwie. Wyraża radość, że jest to inicjatywa otwarta zarówno dla wierzących, jak i niewierzących, prawosławnych i wiernych innych wyznań, dla tych, co chcą poznać Chrystusa. Papież zachęca, by to wydarzenie, któremu patronują pasterze Kościoła, przez swój ewangelizacyjny i teologiczny kontekst, a także przez doświadczenie wspólnoty, śpiew kolęd i wędrowanie razem, stało się okazją do pogłębiania braterskiej więzi opartej na wierze. Jest to szczególnie ważne dziś, podkreśla Ojciec Święty, gdy wielu ludzi potrzebuje nowej ewangelizacji. Benedykt XVI życzy, by przekaz ewangelicznych treści Orszaku umocnił wierzących, dodał im odwagi w wyznawaniu wiary, przyciągnął do Chrystusa tych, którzy Go jeszcze nie znają, zbliżył do Kościoła wszystkich, którzy się od niego oddalili, pomógł odnaleźć się ludziom zagubionym duchowo i poszukującym sensu własnej egzystencji. Po wspólnym odmówieniu modlitwy Anioł Pański, Orszak ruszył w stronę Placu Piłsudskiego. Tam uczestnicy kolorowego pochodu mieli okazję usłyszeć drugi raz pozdrowienia papieża – który wspomniał o Orszakach w Watykanie, mówiąc po polsku: „Serdecznie pozdrawiam - zgromadzonych na modlitwie Anioł Pański - Polaków. Szczególnie pozdrawiam uczestników Orszaków Trzech Króli, którzy wzorem ewangelicznych Mędrców ze Wschodu, wędrują ulicami wielu miast do duchowego Betlejem, by spotkać narodzonego Zbawiciela. Niech ta inscenizacja umocni wierzących, zbliży do Kościoła tych, którzy się od niego oddalili, pomoże znaleźć Boga tym, którzy Go szukają. Uczestnikom Orszaków i wam wszystkim z serca błogosławię.” „W tym roku dla Warszawy wydrukowaliśmy 60 tys. papierowych koron, widziałam, że dość szybko zabrakło ich dla chętnych – powiedziała KAI Maria Brzeska-Deli, odpowiedzialna za kontakt z mediami. – W Orszaku mogło wziąć udział ok. 50 tys. osób. – uważa. Na trasie Orszaku ustawione zostały sceny, tzw. mansjony, przedstawiające m.in. Anioła Bożego wskazującego drogę do Stajenki, walkę Dobra ze Złem, Heroda wygrażającego malutkiemu Jezusowi, diabłów namawiających do porzucenia orszaku i zajęcia się przyziemnymi, „bardziej przyjemnymi sprawami”. Orszak zmierzał do stajenki usytuowanej na Placu Piłsudskiego, by uczestnicy mogli nawiedzić Świętą Rodzinę i w kulminacyjnym momencie pokłonić się Dzieciątku. Tam odbył się też koncert kolęd. W tegorocznym Orszaku w Warszawie szło ok. 600 dzieci (bezpośrednio w orszakach), około 300 rodziców zaangażowanych jako artyści (Anioły, Diabły, Karczmarki, Dwór Heroda) i dodatkowo kolejne 300 osób w ochronie Orszaku. Po raz pierwszy podobne wydarzenia mają miejsce tego samego dnia w Kamieńcu Podolskim na Ukrainie, Badajoz w Hiszpanii, a nawet na innym kontynencie – w Republice Środkowoafrykańskiej. Organizatorzy oceniają, że tym samym Orszaki odbywają się w 97 miastach w Polsce i na świecie. Orszak Trzech Króli stanowi bezpośrednie nawiązanie do tradycji wystawiania jasełek ulicznych. Orszak prowadzą Trzej Królowie symbolizujący trzy kontynenty – Europę, Azję i Afrykę. Podążają na wierzchowcach – w Warszawie są to wielbłądy - w bogatych szatach i nakryciach głowy. Ich świtę stanowią setki dzieci ubranych w kolorowe stroje świadczące o przynależności do jednego z trzech orszaków. Głównym organizatorem Orszaku jest Fundacja Orszak Trzech Króli, która odpowiada za Orszak w stolicy oraz wspiera inne miasta w jego przygotowaniu. Od 2012 r. Fundacja jest organizacją pożytku publicznego. Od trzech lat współpracuje z Fundacją Dzieła Nowego Tysiąclecia – wolontariusze tej Fundacji zbierają na trasie przemarszu Orszaku datki na stypendia dla uzdolnionej młodzieży ze źle sytuowanych materialnie rodzin.