Reklama

Podręcznik pokolenia JP2

Pragniemy podzielić się z Wami miłością...

Podając ją do ręki, czynimy to w głębokim przekonaniu, że ojcowskie słowo Jana Pawła II do młodych jest wiecznie młode, bo jest owocem jego kontemplacji, a owoce kontemplacji nigdy się nie starzeją, są wieczne

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jeśli kultura jest wyrazem człowieka, to pragniemy, aby właśnie ta książka była wyrazem naszego środowiska - Duszpasterstwa Akademickiego Dominikanów z Poznania i z Jamnej, i znad Lednicy, a szczególnie tej jego cząstki, która gromadzi się w każdą sobotę nad Lednicą wokół myśli Jana Pawła II. Tą książką jest „Podręcznik Pokolenia JP2” - ojcowskie słowo do młodych świata, Polski i Lednicy.
Pragnęliśmy przekazać młodym ludziom integralną wizję człowieka - owoc kontemplacji Jana Pawła II jako duchowy pokarm. Pragnęliśmy dać im skrzydła, aby wzlecieli. Przynaglała nas potrzeba posiadania tych skarbów - kiedyś już przeczytanych i odłożonych na półkę - pod ręką. Szczególnie duszpasterze pracujący nad formacją młodzieży nie mogą się bez nich obejść. Nie może się bez nich obejść formacja lednicka.
Podczas letnich wakacji w 2007 r. nad Lednicą przeczytaliśmy wszystkie te przemówienia w całości i tak powstał korpus tej książki. Następnie kolorem wyodrębniliśmy główne myśli (wątki), wokół których warto zasiąść, jak zasiada się do stołu, aby poznać je i na ich temat rozmawiać. W ten sposób powstała druga warstwa tej książki: główne myśli i wskazania Jana Pawła II skierowane do młodych. Ale kiedy zafascynowani lekturą, zagłębialiśmy się w te myśli i wskazania Ojca Świętego, starając się przyswoić sobie ojcowskie słowo, aby się nim przejąć i nakarmić, dostrzegliśmy, że niektóre zdania mają wyjątkowy charakter. Spostrzegliśmy, że mają charakter aforyzmów, są nadzwyczajnym skrótem, niezwykłą kondensacją treści, że zapamiętuje się je po jednorazowym usłyszeniu lub przeczytaniu, że są to swoistego rodzaju perły. Nie mogliśmy przejść obok nich obojętnie. Wyodrębniliśmy je drukiem pogrubionym. I tak powstała trzecia warstwa tej książki.
Wreszcie, kiedy po raz kolejny czytaliśmy poszczególne fragmenty, zapragnęliśmy nadać im odpowiednie tytuły, hasła pozwalające na orientację, porównywanie oraz sporządzenie indeksu. To była kolejna faza pochylenia się nad ojcowskim słowem Jana Pawła II. W przyszłości spędzimy jeszcze wiele godzin nad tą książką. Zamierzamy ją studiować, karmić się nią i modlić przy jej pomocy. Jeżeli nam dostarczyła już tylu przeżyć, obdarzyła wielkim bogactwem treści i tak mądrze zorganizowała nam czas naszych wakacji oraz roku akademickiego, to wierzymy, że podobnie uczyni i z innym czasem. Podając ją do ręki, czynimy to w głębokim przekonaniu, że ojcowskie słowo Jana Pawła II do młodych jest wiecznie młode, bo jest owocem jego kontemplacji, a owoce kontemplacji nigdy się nie starzeją, są wieczne.
Nikt nam nie odbierze godzin spędzonych na zgłębianiu tych myśli, z których tchnie miłość ojca do dziecka, miłość pełna niepokoju, czy zdąży przekazać ojcowskie słowo i czy zostanie ono właściwie przyjęte. „Podręcznik Pokolenia JP2” jest dowodem, że Jan Paweł II dążył do tego, abyśmy to słowo przyjęli i pragnęli nim żyć. Słowo Ojca Świętego żyje po prostu w nas.
Właśnie tutaj chciałbym z całego serca podziękować młodzieży, która razem ze mną, w gorące popołudnia i wieczory, studiowała te teksty, okazując zainteresowanie i będąc mobilizacją, aby nie ustawać w pracy. Szczególnie pragnę podziękować Agnieszce Chrostowskiej, która te wszystkie przemówienia poskładała, uporządkowała i kilkakrotnie przeczytała, sugerując poszczególne wyodrębnienia. Ona też sporządziła indeks. Następnie proszę, by wielkie podziękowania przyjęła Hania Koźmińska - za jej staranną, pieczołowitą pracę redakcyjną i za wiele, wiele godzin nocnych spędzonych nad tą książką. Wreszcie - Przemek Kida, który składał i poprawiał wielokrotnie książkę, sugerując jej ostateczny kształt. Okładkę wymyśliła Paula Pańczak. A pomysł, by wydać taką książkę, poddał mi Piotr Voelkel któregoś wieczoru, kiedy go odwiedziłem. Drukiem zajęła się drukarnia Zbyszka Czerwińskiego.
Niebawem „Podręcznik Pokolenia JP2” będzie w Waszych rękach. Największą zapłatę już otrzymaliśmy, mając to niezasłużone niczym szczęście przebywania w przestrzeni zarysowanej przez myśl, modlitwę i świętość Jana Pawła II. Nie możemy tego skonsumować sami. Spotkajmy się w przestrzeni wiary, nadziei i miłości, którą otworzył dla nas Jan Paweł II.
PS
Informacji szukajcie na stronie: www.lednica2000.pl.
Tymczasem do zobaczenia 7 czerwca na Polach Lednickich. Pamiętajcie nasze tegoroczne hasło: „Nazwałem was przyjaciółmi”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 21.): Egoista

2024-05-20 20:44

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

#PodcastUmajony

Mat.prasowy

Co Komunia ma wspólnego z egoizmem? Czy można ją przyjmować „w czyjejś intencji”? Jaką rolę odgrywa w niej Matka Boża? Czym się różni kolejka od procesji? I co właściwie mają zrobić osoby, które aktualnie nie mogą przystępować do Komunii? Zapraszamy na dwudziesty pierwszy odcinek „Podcastu umajonego” ks. Tomasza Podlewskiego o przyjmowaniu Ciała Chrystusa z Maryją i tak, jak Ona.

ZOBACZ CAŁY #PODCASTUMAJONY

CZYTAJ DALEJ

Kraków: Abp Marek Jędraszewski odebrał Platynowy Medal Polonia Minor

2024-05-21 08:07

[ TEMATY ]

abp Marek Jędraszewski

Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

Abp Marek Jędraszewski

Abp Marek Jędraszewski

Metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski odebrał w poniedziałek w Krakowie Platynowy Medal Polonia Minor, przyznawany przez władze samorządu województwa małopolskiego za działalność na rzecz województwa.

Marszałek Małopolski i zarząd województwa zdecydowali o uhonorowaniu hierarchy, aby wyrazić "najgłębszy szacunek i wdzięczność za arcypasterską posługę w archidiecezji krakowskiej oraz apostolską i pełną życzliwości troskę o powierzonych opiece wiernych". Medalem doceniają również "przynoszącą dobre owoce współpracę z samorządem województwa oraz stałą i bezcenną przychylność sprawom Małopolski i Małopolan".

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję