Szkolą się, aby pomagać małżeństwom i rodzinom polonijnym
„Pomagam sobie, pomagam innym” – to propozycja studium edukacyjnego, które ma przygotować osoby świeckie i duchowne do pomocy małżeństwom i rodzinom. Organizatorami są Instytut Studiów nad Rodziną, Polonijna Rada Rodziny Duszpasterstwa Emigracji Polskiej oraz Fundacja Pomoc Rodzinie.
„Rodziny potrzebują wsparcia, aby zmierzyć się z kryzysami i zagrożeniami. Potrzebujemy przygotowanych osób, które swoją wiedzą i kompetencjami będą dzielić się z innymi i będą chciały z troską zaangażować się w pomoc i służyć wsparciem” – mówi Family News Service dr Bożena Bassa, nauczycielka akademicka, członkini Polonijnej Rady Rodziny, konsultorka Rady ds. Rodziny Konferencji Episkopatu.
Fundacja Pomoc Rodzinie we współpracy z Instytutem Studiów nad Rodziną im. Abp. Kazimierza Majdańskiego w Łomiankach oraz Polonijną Radą Rodziny pod patronatem Delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej zorganizowały drugą edycję Studium Edukacyjnego w zakresie doradztwa rodzinnego „Pomagam sobie – pomagam innym”.
Jak tłumaczą organizatorzy, celem studium jest kształcenie praktycznych umiejętności w towarzyszeniu małżeństwom w oparciu o interdyscyplinarną wiedzę nauk o rodzinie.
Adresatami studium są Polacy i osoby polskojęzyczne zamieszkałe poza granicami Polski, które pragną zaangażować się w duszpasterstwo rodzin i wielowymiarowo towarzyszyć małżonkom i rodzinom.
Reklama
Zajęcia obejmują 100 godzin w następujących obszarach tematycznych: współczesne konteksty towarzyszenia małżonkom, odkrywanie Bożego zamysłu o rodzinie, wielowymiarowe budowanie jedności małżeńskiej, wsparcie w zakresie realizacji zadań prokreacyjnych i wychowawczych, pomoc małżonkom w sytuacjach trudnych i kryzysowych, praktyczne formy pomagania rodzinie na emigracji.
W tegorocznej edycji, w module podstawowym i rozszerzonym, udział wzięło ponad 100 osób z 13 krajów, m.in. z Norwegii, Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Islandii, Grecji, Mołdawii.
Już w styczniu 2023 r. rozpocznie się kolejna edycja Studium Przygotowania do Towarzyszenia Małżeństwom dla Duchownych. „Podstawowy moduł Studium obejmuje 100 godzin. Ma charakter pastoralny i przygotowuje do towarzyszenia małżeństwom i rodzinom w perspektywie duszpasterskiej” – dodaje dr Bassa.
Na zakończenie edukacji uczestnicy studium otrzymują certyfikat.
Uczestnicy Kongresu SACRIS wyrazili przekonanie, że troska o zbawienie jest nadrzędną wartością i zadaniem wierzących, którzy są odpowiedzialni za potrzeby materialne wspólnoty Kościoła – powiedział Family News Service Krzysztof Zuba, Delegat Stanowy, lider Rycerzy Kolumba w Polsce, jeden z prelegentów pierwszej edycji Kongresu SACRIS – Dobra Kościoła (Troska i Odpowiedzialność).
Kongres SACRIS odbył się w dniach 20-21 października w Zespole Katedralnym we Fromborku – Muzeum Pomnika Historii. Jego celem było zapoczątkowanie procesu profesjonalnego wsparcia osób zaangażowanych w rozwijanie dóbr Kościoła, ale też podkreślenie, że te dobra są jedynie narzędziami w realizacji nadrzędnego celu jakim jest zbawienie.
Podziel się cytatem
Iwo Hélory żył w latach 1253 -1303 we Francji, w Bretanii. Urodził się w Kermartin, w pobliżu Tréguier. Po ukończeniu 14. roku życia studiował w Paryżu na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, później na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii, a w Orleanie na Wydziale Prawa Cywilnego.
Po trwających 10 lat studiach powrócił do rodzinnej Bretanii. Do 30. roku życia pozostawał - jako człowiek świecki - na stanowisku oficjała diecezjalnego w Rennes, sprawując w imieniu biskupa funkcje sędziowskie. Zasłynął jako człowiek sprawiedliwy i nieprzekupny, obrońca interesów biedaków, za których nieraz sam opłacał koszty postępowania, a także - jako doskonały mediator w sporach.
Później poszedł za głosem powołania i po przyjęciu święceń kapłańskich skupił się na pracy w przydzielonej mu parafii. Biskup powierzył mu niewielką parafię Trédrez, a po roku 1293 nieco większą - Louannec. Iwo od razu zjednał sobie parafian, dając przykład ubóstwa i modlitwy. W czasach, kiedy kapłani obowiązani byli odprawiać Mszę św. tylko w niedziele i święta, Iwo czynił to codziennie, niezależnie od tego, gdzie się znajdował. Często, chcąc pogodzić zwaśnionych, zanim zajął się sprawą jako sędzia, odprawiał w ich intencji Mszę św. - po niej serca skłóconych w jakiś cudowny sposób ulegały przemianie i jednali się bez rozprawy. Nadal chętnie służył wiedzą prawniczą wszystkim potrzebującym, sam żyjąc bardzo skromnie. Był doskonałym kaznodzieją. Iwo Hélory zmarł 19 maja 1303 r. W 1347 r. papież Klemens VI ogłosił go świętym. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci i bardzo szybko rozprzestrzenił się poza granice Bretanii. Kościoły i kaplice jemu dedykowane zbudowano m.in. w Paryżu i w Rzymie. Wiele wydziałów prawa i uniwersytetów obrało go za patrona, m.in. w Nantes, Bazylei, Fryburgu, Wittenberdze, Salamance i Louvain. Został pochowany w Treguier we Francji, które jest odtąd miejscem corocznych pielgrzymek adwokatów w dniu 19 maja.
Warto też dodać, że do Polski kult św. Iwona dotarł stosunkowo wcześnie. Już 25 lat po jego kanonizacji, w 1372 r. jeden z kanoników wrocławskiej kolegiaty św. Idziego, Bertold, ze swej pielgrzymki do Tréguier przywiózł relikwie świętego. Umieszczono je w jednym z bocznych ołtarzy kościoła św. Idziego. Również po relikwie św. Iwona pojechał opat Kanoników Regularnych Henricus Gallici. Na jego koszt do budującego się wówczas kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku dobudowano kaplicę św. Iwona, w której umieszczono ołtarzyk szafkowy z relikwiami. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów, w przeciwieństwie do kultu, który, przerwany na początku XIX wieku, ożył w 1981 r. Od tego czasu w każdą pierwszą sobotę miesiąca w kaplicy św. Iwona zbierają się prawnicy wrocławscy na Mszy św. specjalnie dla nich sprawowanej.
Drugim ważnym miejscem kultu św. Iwona w Polsce jest Iwonicz Zdrój, gdzie znajduje się jedyny w Polsce, jak się wydaje, kościół pw. św. Iwona, z przepiękną rzeźbioną w drewnie lipowym statuą Świętego.
Warto też wspomnieć o zakładanych w XVII i XVIII wieku bractwach św. Iwona, gromadzących w swych szeregach środowiska prawnicze, a mających przyczynić się do ich odnowy moralnej. Bractwa te istniały przede wszystkim w miastach, gdzie zbierał się Trybunał Koronny: w Piotrkowie Trybunalskim (zał. w 1726 r.) i w Lublinie (1743 r.). W obydwu do dziś zachowały się obrazy przedstawiające Świętego: w Piotrkowie - w kościele Ojców Jezuitów, w Lublinie - w kościele parafialnym pw. Nawrócenia św. Pawła. Istniały też bractwa w Przemyślu (XVII w.), prawdopodobnie w Krakowie (zachował się XVIII-wieczny obraz św. Iwona w zakrystii kościoła Ojców Pijarów), w Warszawie i we Lwowie. W diecezji krakowskiej czczono św. Iwona w Nowym Korczynie (w 1715 r. w kościele Ojców Franciszkanów konsekrowano ołtarz św. Iwona) oraz w Nowym Sączu, w kręgach związanych z Bractwem Przemienienia Pańskiego.
Natomiast we Wrocławiu, w kaplicy kościoła pw. Najświętszej Marii Panny na Piasku, znajduje się witraż wyobrażający św. Iwo. Został on ufundowany w 1996 r. przez adwokatów dolnośląskich z okazji 50-lecia tamtejszej adwokatury.
Maj i czerwiec to miesiąc personalnych zmian wśród duchownych. Przedstawiamy bieżące zmiany księży proboszczów i wikariuszy w poszczególnych diecezjach.
Biskupi w swoich diecezjach kierują poszczególnych księży na nowe parafie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
