Biskup pomocniczy diecezji legnickiej przewodniczył uroczystej Eucharystii w patronalne święto parafii. Zebranych przywitał ks. Jerzy Żytowiecki, proboszcz parafii. Przy stole eucharystycznym obecni byli kapłani ze wszystkich parafii dekanatu Wrocław-Katedra.

W homilii ksiądz biskup podzielił się kilkoma myślami związanymi z patronem dnia dzisiejszego, które zebrał w jednym haśle: Nie bądź najemnikiem, bądź jak dobry Pasterz.

Na początku przypomniał życie i dzieło św. Bonifacego jako biskupa misyjnego, począwszy od czasu jego narodzenia przez zdobywanie wykształcenia w benedyktyńskich klasztorach. Jako młody człowiek, zapragnął poświęcić życie Bogu i został benedyktynem. Po święceniach kapłańskich uczył łaciny w szkole, ale prosił o zwolnienie z tego obowiązku, ponieważ miał wewnętrzne przynaglenie, by głosić Ewangelię. W 716 r. udał się na misje do północnych Niemiec, ale z powodu panujących tam walk, wrócił do Anglii, skąd udał się do Rzymu. Papież Grzegorz II powierzył Bonifacemu prowadzenie działalności misyjnej wśród pogan i pozwolił mu na udzielanie chrztu w rycie rzymskim. Wyruszył zatem głosić Ewangelię do Fryzji, gdzie skutecznie ewangelizował. W 723 r. powrócił do Rzymu, gdzie został wyświęcony na biskupa. Otrzymał listy polecające do książąt germańskich i prowadził działalność na terenie dzisiejszych Niemiec. Założył biskupstwa, które istnieją do dziś. Przyczynił się do poprawy obyczajów, przeprowadził reformę kościelną. Cały czas był jednak misjonarzem. Udał się po raz trzeci do Fryzji na głoszenie Ewangelii z grupą misjonarzy, ale ta misja nie trwała długo, ponieważ rozpoczęła się w 754 r. i tego samego roku, 5 czerwca, mieszkańcy Fryzji zamordowali Bonifacego i jego 52 towarzyszy.

– Trzeba zadać pytanie: Skąd się brała ta gorliwość misyjna św. Bonifacego? Jakie jest jej źródło? Czy my, chrześcijanie XXI wieku, możemy też czerpać z tego samego źródła, z którego czerpał Bonifacy, widząc, że Europa jest pogańska? On widział taką właśnie pogańską Europę. My też widzimy zjawisko kryzysu wiary w Europie. Nie tylko na zachód od Odry, ale kryzysu wiary w naszej Ojczyźnie – mówił bp Wawrzynek.

Zauważył, że celem misji św. Bonifacego było ukazanie Jezusa Chrystusa i przyprowadzenie do niego człowieka. Św. Bonifacy żył duchem misyjnym, w głębi jego serca było to, co było testamentem Jezusa: „Idźcie i czyńcie uczniów we wszystkich narodach”.

– Bonifacy przejmuje się tą wolą Jezusa. Żyje misją ukazywania człowiekowi koniecznego odniesienia do Boga jako jedynego Zbawiciela, jako celu ludzkiej egzystencji. Bo być uczniem, chrześcijaninem, to być wpatrzonym w Jezusa – mówił bp Wawrzynek.

Zauważył, że odniesienie do tej prawdy znajdujemy w encyklikach św. Jana Pawła II Redemptor hominis i Redemptoris Missio, w których Ojciec Święty podkreśla, że jest to podstawowe zadanie Kościoła we wszystkich epokach, a w szczególności w naszej epoce, by kierować w stronę tajemnicy Chrystusa.

– To jest to, co było wielką misją św. Bonifacego i nie przestanie być zadaniem Kościoła: kierować wzrok człowieka, kierować świadomość człowieka, kierować doświadczenie człowieka w stronę tajemnicy Chrystusa. Św. Bonifacy ma zapisane głęboko w sercu to wezwanie a jednocześnie widzi ludzi, którzy nie mają żadnego odniesienia do tego Boga, który ich ukochał – tłumaczył ksiądz biskup.

Dlatego Bonifacy szedł konsekwentnie do tych ludzi z misją głoszenia, że Bóg ich kocha. Szedł do tych ludzi jako dobry Pasterz.

– Ale taki świat i taki człowiek staje też dzisiaj przed nami. My żyjemy w takim świecie. Ten świat niewiele się zmienił mimo wysiłku wielu świętych. I ten świat, w którym my dzisiaj żyjemy, tu w naszym mieście, naszej parafii, jest terenem misyjnym. Misje nie są gdzieś daleko, na drugim końcu świata, ale są tutaj. Ten świat, w którym my dzisiaj żyjemy, staje się z każdym momentem bardziej terenem misyjnym. Trzeba więc postawić dziś pytanie, jakimi jesteśmy chrześcijanami, czy jesteśmy naśladowcami Jezusa dobrego pasterza, który idzie do zagubionych owiec, który daje życie za owce? Czy też jesteśmy najemnikami wiary, którzy się chowają, gdy tylko pojawia się jakaś trudność, gdy tylko pojawia się jakieś wyzwanie? – pytał ksiądz biskup.

Nawiązując do liturgii słowa, przywołał św. Pawła, który dzieli się osobistym doświadczeniem Boga.

– Trzeba dzisiaj pytać o nasze osobiste doświadczenie spotkania z Jezusem Chrystusem, o nasze osobiste doświadczenie bliskości Boga, bo takie doświadczenie kieruje umysł na świadectwo. Wtedy dzielimy się tak, jak dzielił się św. Paweł, jak dzielił się św. Bonifacy. Gdy masz to doświadczenie, to zaczniesz się nim dzielić. Ale brak tego doświadczenia czyni z człowieka najemnika wiary. Coś, co jest zewnętrzne, bardzo łatwo zniszczyć, odrzucić od siebie. Jeśli nie ma serca naznaczonego doświadczeniem bliskości Boga – tłumaczył ksiądz biskup.

Mówiąc o dobrym Pasterzu, który oddaje życie za owce podkreślił, że Pasterz zna owce. A życie można oddać za kogoś lub dla kogoś, kogo się zna.

– Dlatego oddaje za nas życie, bo jesteśmy Mu bliscy, bo jesteśmy drodzy, bo Ty jesteś ważny w Jego oczach, bo jesteś kochana, kochany. Św. Paweł zna Jezusa Chrystusa i świadczy o Nim, oddaje życie dla Niego. Św. Bonifacy zna Jezusa Chrystusa i świadczy o Nim. I to są pasterze na wzór Jezusa Chrystusa – nauczał bp Wawrzynek.

Podkreślił, że jeśli nie znamy Jezusa, możemy być tylko najemnikami. A jeśli nie chcemy być najemnikami wiary, potrzebujemy osobiście poznawać Jezusa, by dać o Nim świadectwo na podobieństwo Pawła i podobieństwo Bonifacego.

– Chcemy na koniec popatrzeć na św. Bonifacego, bo on jako dobry pasterz, nie jako najemnik, jest pasterzem spełnionym w wierze. I chcemy odkryć jego sekret. Bonifacy w chwili śmierci miał ok. 75 lat. 75-letni arcybiskup, legat papieski nie siedzi wygodnie w swoim domu biskupim, ale udaje się do krajów pogańskich, by głosić tam Ewangelię. I głosi słowo, jest misjonarzem, jest spełniony przez to, że świadczy, że głosi – podkreślał bp Wawrzynek.

Nawiązując do nauki św. Pawła zawartej w drugim czytaniu przywołał 2 zasady: pierwsza z nich jest taka, że aby być spełnionym w naszej misji i wierze, trzeba działać w mocy Ducha Świętego, nie liczyć tylko na siebie. Druga myśl to konieczność przekazywania wiary uczniom. Trzeba mówić o tym, który nas ukochał i zna każdego z nas.

– I tę misję podjął św. Bonifacy. Ta misja polega na kierowaniu człowieka ku Bogu, który nas ukochał. I tak jak św. Bonifacy, my nie możemy się dzisiaj zgodzić na budowanie świata bez Boga. I tak jak św. Bonifacy, mamy być dobrymi pasterzami na wzór dobrego Pasterza, świadkami, którzy dzielą się doświadczeniem bliskości Boga. Mamy żyć i działać w mocy Ducha Świętego i przekazywać wiarę, czyniąc uczniów Jezusa w naszych domach, rodzinach, sąsiedztwie, miejscu pracy, nauki. Bo to jest obszar misyjny. To jest współczesny Areopag – zakończył ksiądz biskup.