User Settings to chyba najważniejsza sekcja w programie SteadyState. Daje ona możliwość zarządzania użytkownikami. Ma też możliwość tworzenia, importowania oraz eksportowania użytkowników. Aby dodać nowe konto użytkownika, wystarczy wybrać pole „Add a new user” z głównego menu programu. Jeśli mamy już założonego nowego użytkownika, ukazują się 4 zakładki: General, Windows Restrictions, Feature Restrictions, Block Programs. W pierwszej znajduje się opcja zablokowania dokonywanych zmian, ale dotyczy to tylko profilu danego użytkownika. Ciekawostką w zakładce General jest ustawianie „liczników wylogowywania”. Można automatycznie wylogować użytkownika po określonym czasie oraz po dłuższej bezczynności. Windows Restrictions to, według mnie, jedna z najważniejszych funkcji, dla których warto zainstalować SteadyState, nawet w sytuacji kiedy mamy komputer zabezpieczony kartą Goliath. Odpowiada ona za restrykcje w systemie operacyjnym. Znajdują się tutaj 4 zdefiniowane przez Microsoft schematy restrykcji, różniących się stopniem ograniczania możliwości danego użytkownika, ale istnieje również możliwość dokonywania indywidualnej konfiguracji. Można np. zablokować „Wiersz poleceń”, „Edytor rejestru”, „Menadżer zadań”, „Narzędzia systemowe” i inne programy zarządzające. Można uniemożliwić zmianę hasła, usunąć pole „Uruchom” czy ikonę „Panelu sterowania”. Są też opcje ukrywania dysków i wiele innych. W kolejnej zakładce - Feature Restrictions można wprowadzać ograniczenia dla Internet Explorera i pakietu Office. W ostatniej - Block Programs - istnieje możliwość wskazania programu z listy bądź ręcznie dopisanego pliku jako zakazanego. Program SteadyState, choć kierowany jest głównie do administratorów, może znaleźć również zastosowanie w domowych komputerach, np. do ograniczenia pewnych funkcji w odniesieniu do dzieci. Stosunkowo prosta obsługa, dużo ciekawych funkcji oraz obecność takich mechanizmów, jak ochrona dysku, przywracanie systemu oraz eksportowanie/importowanie ustawień, powodują, że mogę z czystym sumieniem polecić SteadyState każdemu opiekunowi sali komputerowej.
Święty Łukasz Ewangelista jest autorem jednej z Ewangelii i Dziejów Apostolskich. Św. Łukasz, kiedy stał się wyznawcą Jezusa, przyłączył się do św. Pawła i towarzyszył mu aż do jego śmierci w 67 r.
Ten wykształcony poganin, wychowany w kręgu kultury hellenistycznej, jest patronem służby zdrowia. Sam, prawdopodobnie, także był lekarzem, bo na kartach spisanej przez niego Ewangelii możemy znaleźć
kilkaset terminów medycznych, które występują również u Hipokratesa czy Galena. Dzięki temu posiadamy cenne próby diagnozowania niektórych schorzeń albo reakcji fizjologicznych, np. krwawego potu Jezusa
podczas jego walki wewnętrznej w Ogrodzie Oliwnym.
Św. Łukasz był też prawdopodobnie uzdolnionym malarzem. Wspomina o tym Teodor Lektor (VI w.), podając, że Łukasz namalował obraz Matki Bożej, który zabrała z Jerozolimy cesarzowa Eudoksja, żona Teodozego
I Wielkiego i przesłała w darze Pulcherii, siostrze cesarza. Od tego czasu autorstwo św. Łukasza przypisywano wielu obrazom, między innymi jedna z legend mówi, że to on namalował obraz Matki Bożej Częstochowskiej.
Zmarł - zgodnie z najpowszechniej przyjmowaną wersją - pod koniec I stulecia, w podeszłym wieku 84 lat w Beocji i został pochowany w Tebach. Prawdopodobnie w IV w. relikwie jego zostały
przeniesione do Konstantynopola i umieszczone w Bazylice Dwunastu Apostołów. W VIII w. relikwie św. Łukasza, a także św. Macieja zostały - jak mówi wielowiekowa tradycja - przewiezione do
Padwy.
No właśnie, w co wierzę albo lepiej – w Kogo? Na ile my, dorośli, pamiętamy jeszcze prawdy, które stanowią fundament naszej wiary? A może trzeba je sobie przypomnieć – krok po kroku? Jak niegdyś na lekcjach religii...
Proszę nie myśleć, że te katechezy mają skomplikować życie, a zwłaszcza sprawy dotyczące naszej wiary. Są raczej próbą odpowiedzi na mogące się pojawiać trudności w wierze – by gdy się pojawią, nie przestraszyły nas. By pomogły wówczas znaleźć właściwe rozwiązanie. Wydaje się nam np. czymś łatwym przebaczenie grzechów, bo od I Komunii św. znamy zwyczajny sposób otrzymywania Bożego przebaczenia w sakramencie pokuty i pojednania. Ale nie jest to takie proste, jak wygląda. Wystarczy trochę zgłębić temat, aby zdać sobie sprawę z tego, że trudno jest dobrze zrozumieć, co to wydarzenie niesie ze sobą.
Do prostego domu w Nazarecie przychodzi Anioł. Do młodej dziewczyny – Maryi – przy chodzi niewyobrażalna nowina: Bóg wybrał Ją na Matkę Zbawiciela. Ta chwila zmienia wszystko. Maryja się lęka, nie rozumie, pyta: „Jakże się to stanie?”. Ale nie ucieka. Nie zamyka serca. Pomimo niepewności odpowiada z ufnością: „Niech mi się stanie według słowa Twego”. W Jej „fiat” – „niech się stanie” – zawiera się najczystsza postać nadziei: nie widzę wszystkiego, ale ufam Temu, który widzi więcej. Nie wiem, jak to będzie, ale wiem, że Bóg jest wierny. Zwiastowanie to początek wielkiej historii miłości Boga do człowieka, która spełnia się nie przez siłę, ale przez pokorne „tak” jednej osoby. To „tak” zmienia świat – i może też zmienić moje życie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
