Matka zakładnika w Gazie: Dobrego Wielkiego Postu dla naszych chrześcijańskich przyjaciół
W nagraniu wideo rozpowszechnionym 23 grudnia życzyła papieżowi Franciszkowi "zdrowych i szczęśliwych świąt Bożego Narodzenia", a miesiąc wcześniej, 22 listopada, spotkała się z nim osobiście, doceniając jego "zaangażowaną i bardzo współczującą" postawę. Dziś, na znak przyjaźni, która trwa i umacnia się, Rachel Goldberg-Polin - matka Hersha, jednego z zakładników porwanych przez Hamas 7 października ub.r. , powraca, aby zwrócić się w nowym filmie do "naszych chrześcijańskich przyjaciół na całym świecie", którzy wczoraj rozpoczęli Wielki Post.
"Dzisiaj", mówi Rachel w filmie, "jest 131. dzień (od porwania jej syna - red.), a także Środa Popielcowa dla naszych chrześcijańskich sąsiadów i przyjaciół na całym świecie, którzy tak bardzo wspierają nas osobiście i rodziny zakładników. Chciałbym zatem życzyć wam Wielkiego Postu pełnego sensu i znaczenia".
Matka Hersha przypomina, że Wielki Post to czterdziestodniowy okres przed Wielką Sobotą, który poprzedza Wielkanoc i, jak dodaje, "to czterdzieści dni, które wielu chrześcijan poświęca na pokutę i autorefleksję, dając jałmużnę i powstrzymując się od pewnych przyjemności. Służy to pogłębieniu duchowej więzi". Życzeniem skierowanym do wszystkich jest "bardzo owocny Wielki Post". "I nadal się modlimy, aby Hersz i wszyscy zakładnicy wrócili do domu na długo, długo przed Wielkanocą, natychmiast, wkrótce" - zakończyła.
Taką samą głęboką nadzieję wyrażały wcześniej słowa kobiety. W nagraniu wideo z Wigilii ubiegłego roku, zwracając się w szczególności do Franciszka, podziękowała papieżowi za jego udział w żałobie rodzin porwanych, które od ponad czterech miesięcy przeżywają straszliwą niepewność. "Byliśmy naprawdę poruszeni faktem, że troszczysz się o wszystkie dzieci Boże", powiedziała, wyrażając przy każdej okazji swoje przekonanie, że to właśnie dzielenie cierpienia jest korzeniem prawdziwie trwałego pokoju.
Kim jest patriarcha w Kościele i czym są patriarchaty?
Termin „patriarchat” kojarzy się nam być może z systemem organizacji społecznej, w którym władzę sprawują wyłącznie mężczyźni. W językach greckim i łacińskim termin patriarcha oznacza głowę rodu lub rodziny. Tytuł patriarchów w Piśmie Świętym noszą protoplaści Izraela, czyli Józef Egipski, Abraham, Jakub i jego dwunastu synów. Kim natomiast jest patriarcha w Kościele i czym są patriarchaty? Gdy myślimy o patriarchach w kontekście kościelnym, zazwyczaj myślimy o patriarchach prawosławnych, np. Bartłomieju I z Konstantynopola i Cyrylu z Moskwy. Tymczasem patriarcha i patriarchat to pojęcia, które dotyczą rozwoju struktur Kościoła w pierwszym tysiącleciu. Był to okres bardzo burzliwy, a zarazem owocny – czas potężnych herezji, takich jak arianizm, a jednocześnie okres, w którym odbywały się sobory powszechne, począwszy od pierwszego soboru w Nicei (325 r.) do ósmego soboru w Konstantynopolu (lata 869-870). Początkowo tytuł patriarchy był wyłącznie honorowy. Po raz pierwszy pojawia się w 450 r. w liście cesarza Teodozjusza II w odniesieniu do papieża Leona I. Stopniowo termin ten staje się oficjalnym tytułem, używanym odtąd tylko wobec biskupów z najbardziej znaczących miast, którzy podlegali jedynie papieżowi w Rzymie.
„Nie profanujcie Francji swoimi barbarzyńskimi i nieludzkimi prawami, które głoszą śmierć, podczas gdy Bóg chce życia” – powiedział do Francuzów 26 lipca w sanktuarium Sainte-Anne-d'Auray w Bretanii kardynał Robert Sarah. Papieski wysłannik przewodniczył obchodom 400. rocznicę objawień św. Anny w trzecim pod względem liczby przybywających pielgrzymów francuskim sanktuarium.
W obecności około 30 tys. wiernych były prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów przypomniał, że Pan Bóg poprzez objawienie św. Anny chciał, aby ten skrawek Francji, był miejscem świętym. „Wybrał to miejsce, aby być tu czczony. Pragnął nam powiedzieć, że Bóg jest pierwszy, że chwała Boża poprzedza nas i nie należy do nas. Bóg stworzył nas z bezinteresownej miłości, całe stworzenie jest dziełem Jego rąk, darmowym darem Jego miłości” – stwierdził kaznodzieja. Podkreślił, iż oddawanie chwały Bogu nie jest opcjonalnym wyborem, lecz obowiązkiem, koniecznością. Bardzo ważne jest, abyśmy ponownie uświadomili sobie tę prawdę – powiedział kard. Sarah.
Przez ostatnie tygodnie praca trwała również w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach. Z inicjatywy Fundacji Nic Niemożliwego spotkało się tam ponad 20 osób, których łączy zamiłowanie do muzyki i chęć wielbienia nią Boga. Wspólnymi siłami stworzyli wyjątkowy utwór Otwieram serce, który stał się polskim hymnem Jubileuszu Młodych. Zaangażowali się w to wyjątkowi artyści: anMari, Anatom oraz Zespół Uwielbiamy, a nas poproszono o objęcie projektu patronatem.
Utwór powstał, aby pomóc Młodym jeszcze lepiej przygotować się do obchodów Roku Jubileuszowego. Tekst zawiera wersy z Pisma Świętego, które w wyjątkowy sposób nawiązują do hasła Pielgrzymi Nadziei i przypominają o tym, że w Bogu można znaleźć bezpieczeństwo, szczęście, wiarę, nadzieję i miłość. Jest zwrotka rapowa, zachwycający wokal, chórki, wpadająca w ucho melodia... Czego chcieć więcej?
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
