Starania o ogłoszenie bł. ks. Michała Sopoćki patronem miasta i gminy Myślibórz rozpoczęły się w 2005 roku. Pismo ze stosowną prośbą skierował do ówczesnego burmistrza ks. Marian Kucharczyk. Z powodu braku jednoznacznej odpowiedzi pismo zostało ponowione. W 2006 roku ówczesny burmistrz Myśliborza zwrócił się z prośbą o ustanowienie patrona miasta do metropolity szczecińsko-kamińskiego. W 2015 stosowna uchwała trafiła pod obrady rady miejskiej, a w dwa lata później została przyjęta. W 2023 roku zawiązała się grupa podejmująca działania mające na celu przyspieszenie ustanowienie patronem miasta i gminy Myślibórz bł. ks. Michała Sopoćkę. Dn. 7.07.2023 abp. Andrzej Dzięga skierował do Rzymu oficjalną prośbę o zatwierdzenie bł. ks. Michała Sopoćki jako patrona Myśliborza u Boga. W odpowiedzi na nią Dykasteria ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wydała dekret zatwierdzający. Dokument został podpisany 30.11.2023 przez kard. Arthura Rochego.

Czwartkowe uroczystości rozpoczęły się o godz. 13:00. W gmachu Myśliborskiego Ośrodka Kultury odbyła się uroczysta otwarta sesja rady miejskiej, podczas której przy nieobecności dwóch radnych jednogłośnie przyjęto uchwałę o ustanowieniu bł. ks. Michała Sopoćki patronem miasta i gminy Myślibórz. Po południu uroczystości były kontynuowane w myśliborskim Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. O godz. 16:30 odbyło się nabożeństwo do bł. ks. Michała Sopoćki, a o 17:00 rozpoczęła się uroczysta Msza św., której przewodniczył ks. abp. Andrzej Dzięga, metropolita szczecińsko-kamieński. W swojej homilii podkreślił on rolę ks. Michała Sopoćki w szerzenie kultu Bożego Miłosierdzia. Wskazał takę na znaczenie rodziny i katolickiego wychowania w kształtowaniu charakteru i postaw społecznych przyszłego spowiednika św. Faustyny Kowalskiej. Metropolita wyraził nadzieję na rychłą kanonizację ks. Michała Sopoćki. Uroczystość zakończyła się aktem zawierzenia miasta i gminy Myślibórz Bożemu Miłosierdziu, którego dokonał abp. Andrzej Dzięga w asyście Burmistrza Myśliborza Piotra Sobolewskiego oraz Przewodniczącego Rady Miejskiej Marka Antczaka.

W ramach duchowych przygotowań do uroczystości w Kolegiacie św. Jana Chrzciciela dzięki staraniom ks. kan. Jerzego Tobiasza, w dn. 10-14 lutego br. odbyły się rekolekcje dla miasta pt. „Niezgłębione Miłosierdzie Boże w nauczaniu bł. ks. Michała Sopoćki”. Rekolekcje poprowadził ks. dr Mariusz Marszałek SAC, Sekretarz ds. Miłosierdzia Bożego Prowincji Zwiastowania Pańskiego Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Również w Kolegiacie św. Jana Chrzciciela codzienne odbywała się nowenna do bł. ks. Michała Sopoćkę przygotowana i prowadzona przez s. dr Teresę Szałkowską ZSJM. W lokalnej telewizji TVB24 Myślibórz prezentowane były materiały przybliżające postać nowego patrona miasta.

Święto patrona miasta wyznaczono na 28 września, dzień beatyfikacji ks. Michała Sopoćki.

W Myśliborzu rozpoczęły życie wspólne pierwsze członkinie Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego, zgromadzenia zakonnego będącego odpowiedzią na wyraźne żądanie Pana Jezusa skierowane do św. Faustyny Kowalskiej: „Pragnę, aby zgromadzenie takie było” (Dz. 437).

Siostry zamieszkały w domu macierzystym w Myśliborzu 25 sierpnia 1947 r. - w dniu urodzin siostry Faustyny Kowalskiej. W tym czasie chodziły jeszcze w świeckich strojach, co było zgodne z tym, co wcześniej zapisała w swoim „Dzienniku” św. Faustyna: „Osoby w tym klasztorze żyjące chodziły w sukniach świeckich na razie, lecz duch panował zakonny w całej pełni” (Dz. 1154).

Ks. Michała Sopoćko wielokrotnie odwiedzał w tym miejscu duchowe córki siostry Faustyny. Pierwszy raz przybył tutaj jeszcze w 1947 roku. Tak o tym pisał w swoich wspomnieniach:

„Udałem się do Myśliborza z wielkim zainteresowaniem, jako do pierwszego domu zgromadzenia, o którym mi mówiła s. Faustyna i szkicowo opisała go nawet w swoim Dzienniku. Na dworcu spotkały mnie z wielką radością owe kandydatki i poprowadziły do kościółka w pobliżu, przy którym ujrzałem dość obszerny dom piętrowy z małym ogrodem owocowym. Poszedłem nasamprzód do kościoła i ku wielkiemu zdziwieniu spostrzegłem w ścianie ołtarzowej okno z nieco uszkodzonym witrażem, przedstawiającym konanie Pana Jezusa na krzyżu. Przyglądałem się z radością i zdumieniem, albowiem siostra Faustyna mówiła mi o takim kościółku i witrażu, przy którym będzie siedziba pierwszego domu nowego zgromadzenia. Zdumiałem się jeszcze bardziej, gdy wszedłem do tego domu i oglądałem pokoje na parterze i piętrze, doskonale dostosowane do życia wspólnego kandydatek” (M. Sopoćko, Wspomnienia z przeszłości, wrzesień 1947 r.).

W ten sposób Założyciel potwierdził to, czego nie wiedziały dwie pierwsze siostry, że Myślibórz - to miejsce wybrane przez samego Jezusa na kolebkę Zgromadzenia. Zachowała się też pośród sióstr taka ustna tradycja, że szczegół, który zrobił na ks. Sopoćce ogromne wrażenie to róże, które na witrażu oplatają podstawę krzyża. Wspominała o nich swemu spowiednikowi s. Faustyna. Ks. Michał Sopoćko utrzymywał stały kontakt z siostrami założonego Zgromadzenia, służąc radą, duchowym i materialnym wsparciem.

Pierwsza stała osada w pobliżu dzisiejszego Myśliborza powstała w VI w. p.n.e. - było to grodzisko kultury łużyckiej nad Jeziorem Myśliborskim. Pierwsza wzmianka o Myśliborzu występuje w dokumencie z 1238 r. W kolejnych wiekach znajdował on w rękach Polaków, krzyżaków, Czechów oraz Niemców. Miasto zostało ponownie włączone do terytorium Polski 23 maja 1945 r. Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 7 maja 1946.