Reklama

Niedziela Małopolska

Bawią, uczą, wychowują

W trosce o dzieci, które obecnie bardzo często borykają się z różnymi problemami, trudną sytuacją rodzinną i brakiem bezpłatnych ofert spędzenia wolnego czasu, w Chrzanowie działa świetlica „Nicolaus” im. bł. Edmunda Bojanowskiego

Niedziela małopolska 11/2013, str. 6

[ TEMATY ]

świetlica środowiskowa

Archiwum świetlicy

Jesteśmy dumni z wielu naszych wychowanków, którzy wykorzystują daną im szansę – mówi s. Anna Budzowska

Jesteśmy dumni z wielu naszych wychowanków, którzy wykorzystują daną im szansę – mówi s. Anna Budzowska

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Działalność świetlicy „Nicolaus” jest realizowana pod patronatem Stowarzyszenia istniejącego pod tą samą nazwą od 2006 r. Inicjatorami przedsięwzięcia byli ks. Roman Sławeński, proboszcz parafii św. Mikołaja w Chrzanowie oraz katechizująca w szkole s. Elżbieta Baran. Główny cel organizacji to pomoc dzieciom, szczególnie ubogim i chorym. Jej patronem i wzorem jest bł. Edmund Bojanowski, który pomimo słabego zdrowia (m.in. dlatego nie mógł zrealizować swojego pragnienia zostania księdzem), potrafił odczytać potrzeby człowieka. Wielkodusznie poświęcił swoje życie dzieciom, chorym i potrzebującym. Podejmował różne inicjatywy, tworząc m.in. czytelnie wiejskie i ochronki. - Dlatego też i stowarzyszenie, i świetlica, mimo iż noszą nazwę „Nicolaus” od patrona parafii św. Mikołaja (z łac. Nicolaus), to za opiekuna wzięły sobie właśnie bł. Edmunda - wyjaśnia s. Anna Budzowska, czuwająca nad działalnością świetlicy. Głównym odpowiedzialnym za prawidłowe funkcjonowanie placówki jest ks. proboszcz Roman Sławeński.

Nie tylko nauka

Świetlica działa od poniedziałku do piątku w godzinach 15-19. W ferie i wakacje zawiesza działalność z wyjątkiem tygodniowego wyjazdu zimowego oraz dwutygodniowej kolonii letniej. Znaczącą rolę w funkcjonowaniu placówki odgrywają wolontariusze. - Wśród nich są m.in. nauczycielki (czynne zawodowo i emerytowane), młodzież pracująca, studiująca, ale także uzdolnieni uczniowie chętni do pomagania w nauce swoim młodszym kolegom - wymienia s. Anna Budzowska. Jak dodaje, do włączenia się w grono wolontariuszy zaprasza wszystkich; młodzież i dorosłych, skłonnych do pomocy w nauce, zabawie i prowadzenia zajęć. Niektórzy z nich wspierają dzieci w nadrabianiu zaległości z różnych dziedzin wiedzy, m.in. z matematyki, chemii, języków obcych, muzyki. Można również uzyskać pomoc z zakresu logopedii.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Poza nauką dzieci korzystają też z różnych dodatkowych atrakcji: zajęć rekreacyjnych, zabaw, wycieczek oraz wspomnianych już wyjazdów zimowych i letnich. Świetlica dysponuje różnego rodzaju sprzętem sportowym, multimedialnym i pomocami do zajęć tematycznych. - Gorzej jest z lokalem, który wymaga przede wszystkim generalnego remontu, brakiem również przyzwoitego boiska do zajęć sportowych - dodaje s. Anna, zaznaczając, że Stowarzyszenie nie korzysta z żadnych dotacji gminy czy też innych: - Swoją działalność prowadzimy wyłącznie dzięki życzliwości i hojności parafian, którzy wspierają nas finansowo oraz materialnie, przekazując żywność lub inne artykuły przydatne w pracy z dziećmi. Wspomagają nas również okoliczne restauracje, piekarnie, sklepy, których właściciele na co dzień zaspokajają nasze potrzeby. Siostra dziękuje przy okazji tym wszystkim, na których może liczyć w razie jakichkolwiek kłopotów czy braków w świetlicy.

Reklama

Daje wiarę i rozwija zdolności

Do świetlicy uczęszcza blisko 30 dzieci od 6 roku życia, ale zdarzają się również pięciolatki. Jak dodaje s. Anna Budzowska, z górną granicą bywa różnie, to zależy od okoliczności i potrzeb. Obecnie na zajęcia przychodzi m.in. kilkoro gimnazjalistów. Większość rodzin, korzystających z pomocy placówki, jest wielodzietna; posiada troje lub więcej dzieci, z których wszystkie, będące w wieku szkolnym, uczęszczają do świetlicy. Wielu podopiecznych przychodzi tutaj od lat, stając się z czasem opiekunami dla nowoprzybyłych, młodszych kolegów. - Dzięki udziałowi w zajęciach świetlicy, dzieci odzyskują wiarę w siebie i swoje możliwości - zaznacza Siostra czuwająca nad działalnością placówki. To niejedyny atut świetlicy. Z całą pewnością stanowi ona także silne oparcie dla uczestników w postaci kadry wychowawców, stałego miejsca i zorganizowanego planu zajęć. Daje szansę odkrycia i rozwoju osobistych zdolności, czym wspomaga wychowanków w przyszłym wyborze zawodu. Proponuje ciekawe rozwiązania problemów, zarówno dzieciom jak i całym rodzinom.

Pomimo że większość bezpośrednich odbiorców pracy świetlicy nie należy do osób praktykujących wiarę, poprzez wychowanie świetlicowe, ich udział w życiu liturgicznym staje się większy, a z pewnością, ułatwia się im kontakt z „żywą wiarą”. Jak zauważa s. Anna, priorytety i wartości, które propagują wychowawcy w placówce, stają się częściowo również wartościami podopiecznych i ich najbliższych. - Nie jest to zadanie łatwe do podjęcia w wielu parafiach, ale zdecydowanie korzystne. Jesteśmy dumni z wielu naszych wychowanków, którzy wykorzystują daną im szansę, a także z zaangażowanych parafian dzielących się bezinteresownie swoimi talentami z potrzebującymi - podkreśla s. Anna.

2013-03-13 12:34

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Alleluja w Anielisku

Niedziela łódzka 16/2017, str. 6

[ TEMATY ]

świetlica środowiskowa

Wielki Tydzień

Wielkanoc

tradycja

Michał Jaszczak

Dzieci chętnie wykonują prace plastyczne

Dzieci chętnie wykonują prace plastyczne

Wycinanie i ozdabianie świątecznych kart, malowanie pisanek, opowieść o tym, czym jest Wielkanoc, i ostatnia wieczerza przy ogromnym stole w Wielki Czwartek, a śniadanie Wielkanocne we wtorek – tak wspólnie razem spędzają ten czas podopieczni Świetlicy „Anielisko” i Domu „Anielisko”. Miejsc, które przygarniają pokaleczone życiem, ale też uzdolnione i bystre dzieciaki, które dają im ciepło i poczucie bezpieczeństwa i stają się drugim, a dla szóstki dzieci tym najważniejszym domem. Oba miejsca łączy nazwa i wspólne korzenie – to dzieła wyrosłe z Mocnych w Duchu

Czterdzieści osób w Świetlicy i szóstka w działającym od trzech lat Domu. To bardzo wielka pomoc. Dla tych najmłodszych, bo do Świetlicy przychodzą sześcio- i siedmiolatki i dla tych starszych – już gimnazjalistów. Pomoc nie tylko dająca schronienie, ale też wsparcie przy odrabianiu lekcji czy czas w gronie rówieśników. Często wychowawcom i wolontariuszom udaje się wyciągnąć te dzieci do góry. Od czego to zależy? – Od charakteru – mówi Dorota Puchowicz, prezes podmiotu prowadzącego obie placówki (Stowarzyszenia „Mocni w Duchu”) i dobry duch całego „Anieliska”. To ona walczy o każdego z podopiecznych, o jego lepsze życie, o to, by sam zechciał. A te dzieciaki kochają swoją panią Dorotę, ciocię, czasem karcącą i surową, ale tak naprawdę mającą ogromne serce, serdeczność i cierpliwość dla nich. Bo czego potrzebują ci, którzy tu przychodzą? Ania, Kasia, Bartek, Dawid, Piotrek, Grześ czy Natan? – Najbardziej zauważenia – mówią wolontariusze pracujący z dziećmi. I poświęcenia im kilku chwil, by pokazały, jak pięknie coś namalowały, jak posprzątały czy spojrzenia na sprawdzian i zobaczenia ich sukcesu – czwórki i piątki z polskiego.

CZYTAJ DALEJ

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Niedziela legnicka 16/2006

Karol Porwich/Niedziela

Monika Łukaszów: - Wielkanoc to największe święto w Kościele, wszyscy o tym wiemy, a jednak wielu większą wagę przywiązuje do świąt Narodzenia Pańskiego. Z czego to wynika?

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję