Reklama

Niedziela Małopolska

Tu doznawali wielu łask

Przed Jej obliczem w 1948 r. kard. Adam Stefan Sapieha zawierzył archidiecezję krakowską Niepokalanemu Sercu Maryi. Minęło 40 lat od koronacji łaskami słynącego obrazu Matki Bożej Makowskiej Opiekunki i Królowej Rodzin

Niedziela małopolska 25/2019, str. 6

[ TEMATY ]

Matka Boża

Joanna Adamik/archidiecezja krakowska

Cała parafia makowska została zawierzona Niepokalanemu Sercu Maryi

Cała parafia makowska została zawierzona Niepokalanemu Sercu Maryi

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jej wizerunek ukoronował św. Jan Paweł II na krakowskich Błoniach w czasie pierwszej pielgrzymki do Polski 10 czerwca 1979 r. Pomysł koronacji zrodził się podczas wizytacji parafii w 1971 r., gdy przyszły papież, kard. Karol Wojtyła, był jeszcze metropolitą krakowskim. Długoletnie staranie o koronację łaskami słynącego obrazu Matki Bożej czynił proboszcz, śp. ks. prał. Franciszek Dźwigoński. W rezultacie papież Paweł VI w bulli „Consenta neo hominum”, wydanej w 1978 r., zezwolił na ukoronowanie obrazu i wyznaczył kard. Karola Wojtyłę do dokonania tego aktu. Bieg historii sprawił jednak, że zadanie zostało spełnione już w czasie, gdy Wojtyła został biskupem Rzymu.

Pod Jej obroną

Jubileuszowej Eucharystii, koncelebrowanej 9 czerwca w parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Makowie Podhalańskim, w obecności rzeszy wiernych i wielu kapłanów pochodzących m.in. z makowskiej parafii, przewodniczył metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski. W wygłoszonej homilii położył on szczególny akcent na wyjątkowe znaczenie kultu Matki Bożej w dziejach polskiego narodu. Przypomniał, jak wielu łask doznawali wierni od Matki Bożej Makowskiej w ciągu ponad 400-letniej historii obecności Jej wizerunku w tutejszej świątyni. Przed Jej obliczem miały miejsce historyczne wydarzenia o charakterze religijnym, m.in. zawierzenie archidiecezji krakowskiej Niepokalanemu Sercu Marii przez kard. Stefana Sapiehę.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Abp Jędraszewski poświęcił obraz autorstwa Wiesława Kwaka upamiętniający wydarzenie sprzed 40 lat. Proboszcz makowskiej parafii ks. dziekan Tadeusz Różałowski w imieniu własnym, kapłanów oraz parafian podziękował metropolicie za przewodniczenie jubileuszowej Mszy św. i wygłoszenie homilii. Delegacja Rady Duszpasterskiej wręczyła abp. Markowi Jędraszewskiemu kopię obrazu Matki Bożej Makowskiej. Modlitwa zawierzenia parafii Niepokalanemu Sercu Maryi i pieśń „Nasza Pani Makowska” zwieńczyły uroczystość.

Reklama

W jedności z Jej sercem

Słynący z łask obraz Matki Bożej Makowskiej, namalowany na desce lipowej przez nieznanego malarza krakowskiego w roku 1590, został umieszczony przez proboszcza ks. Alfreda Dąbskiego w starym, drewnianym kościele pw. św. Klemensa. W 1602 r. wizerunek Maryi poświęcił biskup krakowski Bernard Maciejewski. 143 lata później obraz umieszczono w głównym ołtarzu nowo wybudowanego kościoła pw. Przemienienia Pańskiego w Makowie Podhalańskim. Dokumenty parafialne oraz świadectwa wiernych świadczą o wielu łaskach i cudach, które zaczęły spływać na ludzi za wstawiennictwem Matki Bożej.

Znamienne jest wyznanie św. Jana Pawła II, który w rok po koronacji obrazu Matki Bożej Makowskiej zwierzył się przybywającym z podziękowaniami do Watykanu makowskim pielgrzymom: „Pragnienie ukoronowania Matki Bożej Makowskiej zrodziło się we mnie podczas wizytacji waszej parafii. Matka Boża spełniła tę prośbę, którą wtedy Jej pokornie i serdecznie przedkładałem. Prosiłem Ją, ażeby procesja Bożego Ciała, która przez kilkadziesiąt lat nie mogła wyruszyć z obrębu Wawelu, mogła wreszcie znaleźć swoją drogę ulicami miasta Krakowa, a także na Rynek, co się też stało. I dlatego ta koronacja była spełnieniem szczególnego mojego długu, spłacenia długu mojego serca wobec Matki Bożej; wobec Tej, którą wy czcicie w waszym makowskim obrazie”.

Świętowanie i przeżywanie jubileuszu poprzedziła zainicjowana przez proboszcza dziewięciomiesięczna nowenna, w czasie której odbywała się peregrynacja 9 kopii obrazu Matki Bożej Makowskiej do 2200 domów i mieszkań oraz sobotnie nabożeństwa dla rodzin z prośbą o wstawiennictwo Opiekunki i Królowej Rodzin.

2019-06-17 13:28

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zwycięstwo Matki Bożej Różańcowej pod Lepanto

Niedziela Ogólnopolska 41/2012, str. 22

[ TEMATY ]

różaniec

bitwa

Lepanto

Matka Boża

WIKIPEDIA

Bitwa pod Lepanto, autor nieznany, National Maritime Museum w Londynie

Bitwa pod Lepanto, autor nieznany, National Maritime Museum w Londynie

Wobec realnego zagrożenia XVI-wiecznej, rozbitej wewnętrznymi swarami Europy ze strony rozprzestrzeniającego się islamu, papież Pius V podjął wysiłki zmierzające do utworzenia koalicji państw chrześcijańskich, zdolnej przeciwstawić się tureckiej inwazji. Rozesłał posłów do poszczególnych władców z misją utworzenia wspólnego, zjednoczonego frontu działań.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Dni Krzyżowe 2024 - kiedy wypadają?

2024-04-25 13:08

[ TEMATY ]

Dni Krzyżowe

Karol Porwich/Niedziela

Z Wniebowstąpieniem Pańskim łączą się tzw. Dni Krzyżowe obchodzone w poniedziałek, wtorek i środę przed tą uroczystością. Są to dni błagalnej modlitwy o urodzaj i zachowanie od klęsk żywiołowych.

Czym są Dni Krzyżowe?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję