Thomas Merton, zmarły 50 lat temu amerykański trapista, myśliciel i filozof, sławę zyskał dzięki m.in. dziełom o duchowości kontemplacyjnej, wierze w wartość chrześcijańskiej aktywności społecznej, ale także dzięki duchowej autobiografii „Siedmiopiętrowa góra”, w której opowiedział o swojej drodze do wolności, do Boga. Napisał ją kilka lat po wstąpieniu do zakonu trapistów, a książka została przetłumaczona na wiele języków, wydana w dużych nakładach i stała się światowym bestsellerem.
„Siedmiopiętrowa góra” powstała w 1948 r., w Polsce została wydana po raz pierwszy 24 lata później. Do dziś ukazało się u nas kilka wydań (obecne – wydawnictwo Zysk i s-ka), które mogą czytać kolejne pokolenia. A warto, bo jest to książka przede wszystkim o poszukiwaniu siebie i wiary, co było/jest udziałem wielu z nas. Jedno z amerykańskich pism nazwało tę książkę „odyseją duszy”. I słusznie. Merton opowiada o poszukiwaniu Prawdy i duchowej przemianie, która z człowieka obojętnego religijnie, co wyniósł z domu, zmienia go w żarliwego katolika. Doświadcza działania Boga, z czasem odczuwa powołanie kapłańskie. Nie wszystko dzieje się łatwo, przeciwnie. Przechodzi długą drogę, przeżywa wiele rozterek, chwil zwątpienia oraz załamań, zanim wychodzi na prostą. Zwycięża powołanie, zostaje przyjęty do zakonu trapistów i klasztoru w amerykańskim klasztorze Gethsemani.
Nauczyła się czytać i pisać, dopiero gdy wstąpiła do klasztoru. Była mistyczką, otrzymała dar łez i ekstaz. Upominała papieża Aleksandra VI.
Giovanna Negroni, znana wszystkim jako Nina, pochodziła z bardzo biednej, wieśniaczej rodziny Zanina i Giacominy Negroni. W Żywotach świętych z 1937 r. czytamy: „Rodzice jej, ludzie pobożni i cnotliwi, byli tak ubodzy, że nie mogli Weroniki posyłać do szkoły, tak że nie nauczyła się czytać ani pisać. Nie przeszkadzało jej to jednak nauczyć się od rodziców cnotliwości i gorącej miłości Pana Boga”. Nina zapragnęła życia zakonnego. W wieku 18 lat zapukała do drzwi surowego mediolańskiego klasztoru Sióstr Augustianek św. Marty, ale jej nie przyjęto. Giovanna Negroni nie zrezygnowała jednak ze swoich marzeń. W 1466 r., już jako 22-letnia dziewczyna, wstąpiła do klasztoru, gdzie pozostała do śmierci. Po przyjęciu otrzymała imię Weronika i powierzono jej najprostsze zadania. Opiekowała się portiernią, ogrodem i kurnikiem. Dla Weroniki najważniejsze były sprawy Boże i zjednoczenie się z Oblubieńcem. Dużo się modliła, podejmowała posty i pokutę. Została mistyczką. W kontemplacji osiągnęła taki stopień zaawansowania, że otrzymała dar łez, a nawet ekstaz. Otrzymała również dar proroctwa i czytania w ludzkich sercach. Bardzo intensywnie odczuwała swój stan jako grzeszny. Często rozważała Mękę Pańską. Gdy ze względu na jej słabe zdrowie proszono ją, by się oszczędzała, mówiła: „Chcę pracować, póki mam czas”. Ilekroć rozmyślała nad życiem Chrystusa i Jego cierpieniami, otrzymywała mistyczne wizje. Dopiero w klasztorze nauczyła się czytać i pisać. „Przez modlitwę i rozmyślanie rosła w niej znajomość rzeczy Boskich i w cnotach wielkie czyniła postępy” – czytamy w Żywotach świętych.
Proces beatyfikacyjny Siostry Clare Crockett, inspirującej młodej irlandzkiej siostry zakonnej, która zmarła w 2016 roku, został oficjalnie otwarty w niedzielę 12 stycznia 2025 r. ceremonią w katedrze Alcalá de Henares w Madrycie w Hiszpanii - informuje catholicnewsagency.com.
Siostra Clare Crockett zginęła w kwietniu 2016 roku wraz z pięcioma młodymi postulantkami ze swojego zakonu w wyniku silnego trzęsienia ziemi w Ekwadorze. Kiedy ówczesna 33-latka chciała zabrać w bezpieczne miejsce grupę uczennic ze swojej szkoły w Playa Prieta, zawaliła się klatka schodowa.
Miłość Chrystusa przynagla nas - nowa książka "Gaudium"
2025-01-14 08:05
(red)
materiały prasowe
Trzy różne historie, trzy różne doświadczenia i trzy różne Ukrainy są ukazane w najnowszej publikacji Wydawnictwa Archidiecezji Lubelskiej „Gaudium”.
Książka Miłość Chrystusa przynagla nas jest zapisem rozmów ks. Rafała Olchawskiego z trzema księżmi archidiecezji lubelskiej, których łączy szczególna więź prezbiteratu, a także bardzo osobiste i bogate doświadczenia pracy duszpasterskiej na Ukrainie. Nie byłoby tej książki bez inicjatora i pomysłodawcy – ks. dr. Marka Szymańskiego, dyrektora Wydawnictwa Archidiecezji Lubelskiej „Gaudium”. Poruszony tragedią wojny na Ukrainie i myślami o sytuacji duszpasterzy, którzy tam pozostali i pracują, ale także troską o dziedzictwo duszpasterskie księży z diecezji lubelskiej przez długie lata pracujących na Ukrainie, a obecnie posługujących w Polsce, zaproponował, aby powstało spisane świadectwo tych doświadczeń.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
