Reklama

Niedziela Wrocławska

Trzeba chłopa, żeby nie pił

Łatwo jest wpaść w nałóg alkoholowy. Wyjście z niego wymaga poświęcenia nie tylko osoby chorej, ale także najbliższych. Abstynencja pomaga odzyskać człowieczeństwo. O problemach związanych z alkoholem i życiu bez niego rozmawiamy z ks. Aleksandrem Radeckim.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Reklama

Ks. Łukasz Romańczuk: Rozpoczynamy sierpień. Dlaczego Kościół troszczy się i zachęca w tym miesiącu do abstynencji od alkoholu?

Ks. Aleksander Radecki: Alkoholizm niszczy całe społeczeństwo. Zachęta daje zawsze nadzieję na pokonanie tej fali. Pamiętam, a było to bardzo dawno, na Dworcu PKP we Wrocławiu, był taki baner: „Przez abstynencję wielu, do trzeźwości całego narodu”. Potem ten baner niestety zniknął, ale znacznie później dowiedziałem się, że była to koncepcja ks. Franciszka Blachnickiego, którego słuchałem na własne uszy i on w 1980 r. przekonał mnie osobiście do tego, aby zdeklarować taką wolę podjęcia abstynencji ze względu na tych, którym pić absolutnie nie wolno. Podejmując próbę uświadomienia sobie, dlaczego ludzie mają jakieś opory przed abstynencją, odkryłem takie punkty: Pierwszy – to uzależnienie. Człowiek nie jest w stanie odmówić sobie wypicia alkoholu, a także nie jest w stanie się przyznać do tej słabości. Drugi – to strach przed opinią otoczenia (Co powiedzą, gdy nie wypiję?). Przeczytałem kiedyś takie zdanie: „Wszyscy wiedzą, że alkoholizm jest chorobą, ale jak nie pijesz, to pytają, czy jesteś chory”. Pojawia się obawa samotności, odrzucenia i wzięcia za donosiciela. Kolejna rzecz – to potrzeba zagłuszenia sumienia ostrzegającego przed popełnieniem grzechu – na trzeźwo byśmy pewnych rzeczy nie zrobili. Pewnego razu przygotowując się do zastępstwa „Orzecha”, na wykładach dla rodziców narzeczonych na zakończenie przygotowania do małżeństwa otrzymałem plan spotkania. Był tam m.in. punkt: oczepiny. Nie wiedziałem, co to jest i obejrzałem dwa filmiki na YouTubie. Zachowania i zabawa były takie, że na trzeźwo nikt by tego nie zrobił. To pozwoliło mi też zrozumieć, dlaczego po takiej uroczystości mało kto przyjdzie do kościoła na Mszę św. w niedzielę, a do Komunii św. tym bardziej. W takich i podobnych sytuacjach, jak przymus towarzyski („ze mną nie wypijesz?”), osiemnastka, imieniny, awans zawodowy – alkohol służy do zmiękczenia i zagłuszenia sumienia.

Reklama

Spotkałem się ze stwierdzeniem, że „gdyby nie alkohol, moje życie nie miałoby sensu”. Czyżby był on też traktowany jako zamiennik? Brakuje mi „czegoś”, to sięgnę po alkohol.

To jest chyba najgorsze. Nuda, brak pomysłu na spędzenie wolnego czasu. Dziś zastanawiamy się, dlaczego podczas pandemii wielu się rozpiło? Do tego dochodzi brak wyobraźni miłosierdzia dla tych, którym pić nie wolno. Do niektórych nie dociera, że moja abstynencja pomogłaby komuś, kto wychodzi z nałogu, kto nie da sobie sam rady. Ta motywacja dla mnie była najważniejsza. Niestety trudno spotkać kogoś, kto zatroszczyłby się o człowieka w nałogu, a skala jest tak duża, że w każdym większym towarzystwie znajdzie się ktoś, komu pić nie wolno. Innym czynnikiem jest słaba wiara albo jej brak, bo wtedy nie ma odniesienia do Pana Boga i tu zacytuję ks. Blachnickiego: „Możesz wypić. Picie nie jest grzechem. Upicie jest grzechem. Możesz wypić, nie zgrzeszysz, ale Jezus pyta się ciebie jak Piotra: «Czy miłujesz Mnie więcej?””. To mnie wtedy bardzo ujęło. Widzimy, że jest mnóstwo argumentów za tym, aby zaproponować rodakom taki rodzaj ascezy i jest on przypisany do sierpnia – święty miesiąc Polaków. Kiedy sobie uświadomimy wielkie rocznice, zobowiązania wobec Matki Najświętszej, Cud nad Wisłą, Solidarność, pielgrzymki – to można powiedzieć, że zdumiewający jest opór rodaków, którzy w tym miesiącu nie przejmą się takim apelem.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jaką postawę, oprócz abstynencji, powinni podjąć najbliżsi?

Jest tu potrzebne docenienie jego możliwości, czyli pokazanie mu, że oprócz nałogu i słabości, jest dobry w jakiejś dziedzinie. Pamiętam sytuację ze Szczodrego. Tam jest schronisko dla bezdomnych. W sąsiedniej miejscowości zdarzył się kataklizm, który spowodował uszkodzenie dachu. Wymagano pomocy i kilku bezdomnych w brawurowym tempie wyremontowało ten dom, bo się na tym znali, ale gdy odebrali wypłatę, praca się skończyła. Kiedyś używano terminu: praca chroniona. Chodzi o to, aby dać takiemu człowiekowi szansę, by uwierzył, że potrafi na siebie zarobić i zachwycić innych swoimi talentami, zawodem. Jest to o tyle trudne, że jak ktoś nadużył zaufania, to co ma zrobić? Żona, która tyle przepłakała, nasłuchała się obietnic i teraz, gdy najbliższy wraca z więzienia, czy odwykowego leczenia, jak ona ma uwierzyć w to, że tym razem będzie lepiej? Dlatego odbudowanie zaufania przez tego człowieka będzie bardzo trudne. I chwała takim ludziom, którzy się takich osób nie boją i próbują im dać szansę. Skoro patrzymy na to okiem wiary, to musimy się zgodzić, że to może być 7 i 77 razy. Wsparcie tego człowieka własną obecnością, abstynencją, modlitwą, troską o niego, aby nie został sam i miał jakiś pomysł na życie. Trzeba też podejść do każdego indywidualnie. Nie każde rozwiązanie ogólne będzie pasowało do danego człowieka. Potrzebna jest wyobraźnia miłosierdzia.

Jest Ksiądz uważany w naszej archidiecezji jako zagorzały abstynent, jak wytrwać w abstynencji, jak to się Księdzu udaje?

Jest to prostsze, niż mogłoby się wydawać. Jak ktoś nie jest abstynentem, a nie chce się uzależnić, to musi kombinować. „Czy już dziś piłem?”. „Ile wypiłem?”. „Z tobą mogę, z tobą nie”. Lepiej mieć już etykietkę wściekłego abstynenta, do której wszyscy przywykli i większy szok byłby, gdybym uległ tej presji. Nie jest to trudne. Radykalizm Ewangelii jest łatwiejszy do realizacji niż kombinowanie. Jest to kwestia woli. Jeśli mam przekonanie, że to ma sens – to jest największa motywacja. Skoro zdeklarowanym abstynentem jestem 41 lat, to chyba siłą musieliby mnie upić. Podniósł mnie na duchu ks. Władysław Zązel, znany orędownik trzeźwego wesela. Zasadę tę wprowadził wśród górali, jako proboszcz Kamesznicy. Powiedział takie zdanie: „Trzeba chłopa, żeby nie pił”. Mam nadzieję, że jestem chłopem.

2021-07-27 12:14

Oceń: +3 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kraków i alkohol

Niedziela małopolska 6/2016, str. 7

[ TEMATY ]

alkohol

alkoholizm

Focus Pocus LTD/Fotolia.com

Według danych statystycznych, polskie społeczeństwo nadal jest w europejskiej czołówce krajów pijących alkohol. Wśród miast, które w tym pomagają swym mieszkańcom i turystom, znajduje się Kraków

Okazuje się, że mamy najwięcej, po Warszawie, punktów, gdzie możemy nabyć alkohol. Nasze całodobowe sklepy z wysokoprocentowymi trunkami stanowią ponoć ewenement na skalę nie tylko europejską. Tymczasem specjaliści od uzależnień powtarzają od lat, że łatwy dostęp do używek ma wpływ na kształtowanie się negatywnych przyzwyczajeń. Zwłaszcza wśród ludzi młodych.
CZYTAJ DALEJ

109 lat temu urodziła się Olga Maria Wojtyła – siostra przyszłego Papieża

2025-07-08 07:25

[ TEMATY ]

Karol Wojtyła

św. Jan Paweł II

Vatican Media

109 lat temu urodziła się Olga Maria Wojtyła – siostra, przyszłego Papieża Jana Pawła II. Jednak Karol Wojtyla nigdy nie poznał swej starszej siostry. Olga Maria Wojtyła urodziła się i zmarła tego samego dnia – 7 lipca 1916 roku w Białej, obecnie części Bielska-Białej. Choć dziewczynka żyła zaledwie kilkanaście godzin, jej obecność na zawsze zapisała się w historii rodziny Wojtyłów.

Olga Maria była upragnionym dzieckiem Emilii i Karola Wojtyłów. Urodziła się w samym środku zawieruchy I wojny światowej – 7 lipca 1916 roku. Niestety, zmarła tego samego dnia, zaledwie kilkanaście godzin po przyjściu na świat. W zapisach wojskowych Karola Wojtyły seniora, służącego w armii austro-węgierskiej, odnaleziono po latach adnotację w języku niemieckim: „Tochter Olga Maria, geboren und gestorben 7 VII 1916”. (Córka Olga Maria, urodzona i zmarła 7 lipca 1916 roku). Podano również przyczynę śmierci: zachłyśnięcie się wodami płodowymi.
CZYTAJ DALEJ

Łódź: Ambasadorzy Odnalezionych Nadziei

2025-07-08 19:00

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Piotr Drzewiecki

Uczestnicy projektu, ich bliscy, zaproszeni goście i osoby zaangażowane w działania społeczne na rzecz osób dorosłych i starszych wzięli udział w podsumowaniu czwartej edycji projektu Ambasadorzy Odnalezionych Nadziei.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję