Reklama

Niedziela Kielecka

Co powiedziałby nam dziś?

Minęło 120 lat od urodzin niezwykłego kapłana diecezji kieleckiej i sługi Bożego. Niestrudzony duszpasterz niepełnosprawnych i wielu środowisk katolickich, ojciec duchowny Seminarium, wychowawca kleryków i kapłanów, gorliwy i niezwykle pracowity ksiądz – wciąż inspiruje.

Niedziela kielecka 50/2022, str. IV

[ TEMATY ]

wspomnienie kapłana

K.D.

Dzieło ks. Piwowarczyka trwa i wciąż inspiruje – mówi przełożona Instytutu

Dzieło ks. Piwowarczyka trwa i wciąż inspiruje – mówi przełożona Instytutu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jego postać przypomnieli liczni prelegenci, biskupi, kapłani, świeckie środowiska czerpiące z jego charyzmatu, w czasie sympozjum 12 listopada zorganizowanego przez Instytut Świecki Chrystusa Króla, jedno z dzieł o. Piwowarczyka.

Podczas Mszy św. bp Jan Piotrowski, wspominając kapłana, powiedział: – Towarzyszyła mu świadomość, że Bogu tak bardzo zależy na każdym człowieku, że go wychowuje i pieczołowicie dba o niego, obdarza łaską i podpowiada mu, jaką drogą powinien podążać, aby uniknąć niespodziewanych mroków zła i grzechu. Podkreślał, że „święci nie przemijają i zawsze mają nam coś do powiedzenia”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Mówiono o nim ojciec

Ks. Paweł Tambor, rektor uczelni, przypomniał, że „miał on istotny wpływ na kształtowanie się powołań i formację księży, posługę wśród osób chorych, charyzmat spowiednika i kierownika duchowego, który zaowocował powstaniem Instytutu Świeckiego Chrystusa Króla”. – Najczęściej mówiono o nim ojciec. – Bycie ojcem w przypadku ks. Piwowarczyka to nie kościelna nomenklatura. Ono było autentyczne, prawdziwe obecne, współczujące, ale wymagające z niezwykłą konsekwencją – tłumaczył.

Religijne i patriotyczne wychowanie

Jaki był dom rodzinny małego Wojciecha? Przyszedł na świat w okresie zaborów, w rodzinie wielodzietnej, w Kamienicy k. Miechowa w 1902 r., jako szóste z dziewięciorga dzieci, które rodzice – Wojciech i Janina wychowywali w duchu głębokiej pobożności i patriotyzmu. Ukończył polskie Gimnazjum Realne w Miechowie i otrzymał świadectwo dojrzałości. W tym czasie kształtowała go także przynależność do harcerstwa i pociągały go zajęcia wojskowe. W 1922 r. na obozie w Rytrze ciężko zachorował na czerwonkę. Pozbawiony leków, był już przygotowany na śmierć i zdecydował się opuścić szpital. Opatrzność czuwała. Wrócił do domu, gdzie matka wykurowała go masłem i mlekiem.

Gruntowne przygotowanie

W l. 1923-27 studiował w seminarium kieleckim, w powojennych, ciężkich warunkach. Dodatkowo po śmierci ojca każdą wolną chwilę pomagał w pracach domowych. W 1927 r. uzyskał święcenia kapłańskie przez ręce bp. Łosińskiego. W trakcie 65 lat kapłaństwa pracował w Wiślicy, Jędrzejowie, Kielcach, nigdy jednak nie był proboszczem. Jako wikariusz w Wiślicy pracował w trudnych warunkach – prowadził 30 godzin katechezy tygodniowo oraz liczne posługi duszpasterskie. Ciężka praca przysporzyła mu problemów ze zdrowiem, zapadł na porażenie strun głosowych, stracił głos na jeden miesiąc i odtąd cierpienie towarzyszyło mu do końca życia. W parafii Trójcy Świętej w Jędrzejowie przez 4 lata posługi był katechetą, kapelanem w szpitalu, współpracował z KSM Młodzieży Męskiej i Żeńskiej.

Reklama

W l. 1932-36 studiował teologię moralną na Wydziale Teologii UW, które zakończył obroną magisterium pt. „Cnota męstwa w świetle nauki św. Tomasza z Akwinu”. Następnie, obronił także doktorat (1938 r.) na podstawie rozprawy „Charakter i jego istota”. Tak przygotowany intelektualnie i duszpastersko zawsze miał wiele obowiązków, mimo zdrowotnych problemów nie oszczędzał się. W parafii św. Wojciecha w Kielcach był kapelanem w szpitalu miejskim i katechetą. W l. 1936-38 pracował w parafii katedralnej w Kielcach, tu posługiwał jako: spowiednik sióstr, kapelan w szpitalu miejskim i w więzieniu kieleckim, prefekt w SP na Baranówku, sekretarz chrześcijańskich związków robotniczych diecezji kieleckiej i sekretarz KSM Młodzieży Męskiej i Żeńskiej.

Ratował zagrożonych represjami okupanta

W pierwszych dniach okupacji w Kielcach, po bombardowaniu (4-5 września 1939 r.) grzebał umarłych z ks. Pawłowskim i harcerzami, a ranni znajdowali ratunek w jego posłudze. Kiedy w budynku Seminarium zorganizowano szpital, poświęcał im wiele uwagi, jeńcom ułatwiał kontakty ze światem zewnętrznym, ratował zagrożonych represjami okupanta. Na tajnych kompletach uczył religii, łaciny, francuskiego, rosyjskiego. Wieloraka działalność wojenno-okupacyjna spowodowała wyczerpanie jego organizmu. W 1947 r. zachorował na silną nerwicę i opadał z sił. Mimo to angażował się w duszpasterstwo świeckich. Jeszcze w czasie okupacji powstały zalążki Instytutu Świeckiego Chrystusa Króla.

Reklama

Formował kleryków i kapłanów, opiekował się misjami

W seminarium był ojcem duchownym i wykładowcą teologii ascetycznej i mistycznej – te obowiązki pełnił prawie 20 lat, do 1958 r., gdy władze usunęły go z uczelni. Był sędzią posynodalnym, cenzorem ksiąg religijnych, wizytatorem zgromadzeń żeńskich, referentem dobroczynności w Kurii, od 1979 r. – dyrektorem czterech Papieskich Dzieł Misyjnych, gdzie kierował sprawami misji i Apostolską Unią Misyjną Kleru. W dowód zasług otrzymał tytuły: kanonika, prałata i w końcu infułata.

Szewneńska rodzina

O. Piwowarczyka zapamiętały także osoby chore i niepełnosprawne, dla których zainicjował wyjątkowe wczasorekolekcje w Szewnej. Organizowane przy współpracy wolontariuszy, m.in. młodzieży oazowej, kleryków były niezwykłym wydarzeniem i oknem na świat w siermiężnych czasach PRL-u dla dziesiątek niepełnosprawnych. Praktyka ta stała się tradycją, kontynuowaną do dziś w Domu dla Niepełnosprawnych w Piekoszowie, któremu patronuje o. Wojciech.

Ostatnie lata swojego życia spędził w wózku inwalidzkim, promieniował jednak radością i poczuciem humoru. Zmarł 22 lipca 1992 r. w Kielcach, w 90. r. życia. Bp Materski w czasie pogrzebu nazwał go „mistrzem życia wewnętrznego, nauczycielem rzetelnej drogi do Boga, po której sam wędrował”. Bp Szymecki w szczególny sposób mówił wprost o jego świętości: – Ks. Wojciech odchodzi od nas do Boga, w opinii świętości. Te słowa zapowiadały proces beatyfikacyjny, który trwa od 2 grudnia 2006 r.

Aby służyć Chrystusowi w świecie

Jednym z ważnych jego dzieł rozwijających się do dziś jest Instytut Świecki Chrystusa Króla. Jego członkinie, organizatorki sympozjum, dzieliły się wspomnieniami na temat założyciela. – Obecnie jest nas 97 w Polsce, drugie tyle odeszło już do Pana. Żyjemy w 15 diecezjach. Nie robimy nic wielkiego, żadnych eksponowanych posług. Nasz założyciel uczył nas, że żyjąc w świecie jako osoby konsekrowane, przemieniamy go zgodnie z wolą Bożą. Jesteśmy więc uległe rozpoznawanej woli Bożej, służymy rozszerzaniu królestwa Chrystusowego przez prawdę, miłość i pokój. Pracujemy w różnych zawodach, środowiskach, angażujemy się społecznie. Szukając umocnienia, uczestniczymy w codziennej Eucharystii, troszczymy się o modlitwę – powiedziała „Niedzieli” przełożona instytutu Joanna Wójtowicz. W czasie sympozjum uczestnicy otrzymali od członkiń instytutu publikację o kandydacie na ołtarze z modlitwą o beatyfikację. Ufają bowiem, że jego dobroć nie zakończyła się wraz z jego ziemskim życiem.

2022-12-07 08:47

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nie zostawiłem was samych

Niedziela przemyska 50/2022, str. III

[ TEMATY ]

wspomnienie kapłana

Zdzisław Wójcik

Modlitwa grup trzeźwościowych na Kalwaryjskich Dróżkach

Modlitwa grup trzeźwościowych na Kalwaryjskich Dróżkach

Obchodzona kilka dni temu 100. rocznica urodzin oraz 7. rocznica śmierci doktora teologii dogmatycznej ks. prał. Stanisława Zarycha była okazją, żeby przywołać pamięć kapłana, który już za życia stał się legendą.

Zarówno w Przemyślu, jak i na terenie Podkarpacia, i szerzej, południowo-wschodniej Polski, jego nazwisko kojarzone było przeważnie z ostatnią szansą ratunku dla alkoholików oraz degradowanych nałogiem ich rodzin. W środowisku uzależnionych funkcjonowało obiegowe powiedzenie: „Masz problem zgłoś się na rekolekcje do Zarycha. Tam się dzieją cuda”.

CZYTAJ DALEJ

Nowi kanonicy

2024-03-28 12:00

[ TEMATY ]

Zielona Góra

Karol Porwich/Niedziela

Podczas Mszy Krzyżma bp Tadeusz Lityński wręczył nominacje i odznaczenia kapłanom diecezji. Życzenia otrzymali również księża, którzy obchodzą w tym roku jubileusze kapłańskie.

Pełna lista nominacji, odznaczeń i jubilatów.

CZYTAJ DALEJ

Msza Krzyżma. W Chrystusie wzrastamy i przynosimy owoce

2024-03-28 13:30

Archikatedra lubelska

Kapłani są namaszczeni i posłani, aby głosić Chrystusa i dawać świadectwo Ewangelii słowem i życiem - powiedział abp Stanisław Budzik.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję