Nikt nie zna pierwszego biskupa sosnowieckiego tak, jak on. Ks. Władysław Biczysko SDB przez wiele lat był najbliższym współpracownikiem - najpierw ks. Adama Śmigielskiego, jako szefa Inspektorii Salezjańskiej we Wrocławiu, i później przez 11 lat bp. Adama Śmigielskiego, pierwszego biskupa sosnowieckiego.
Trudno go namówić na rozmowę. - Nie mogę mówić o wszystkim - broni się. Ale gdy uspokajając obawy mówię, że zawsze może odmówić odpowiedzi na pytanie, które wkraczałoby w sferę tajemnicy, godzi się.
Gdy pytam o to, którą cechę charakteru najbardziej ceni u Księdza Biskupa, odpowiada bez wahania, że szczerość. „Księdza Biskupa znam od 1975 r. Wtedy wrócił ze studiów i został rektorem naszego seminarium w Krakowie. Przez te 32 lata cenię go właśnie za tę cechę charakteru. Bez kamuflażu i masek potrafi mówić otwarcie także - co warte podkreślenia - o sprawach trudnych. W postawie Księdza Biskupa uderza również bezwzględny szacunek dla drugiego człowieka. Nigdy nie zostawił nikogo na pastwę losu, nie przeszedł obojętnie obok ludzkiej biedy czy nawet upadku. To daje się łatwo zauważyć także w posługiwaniu w diecezji sosnowieckiej. Do tego odwaga. Nie boi się trudnych decyzji. Nie chowa głowy w piasek. Podejmuje je szybko i zdecydowanie, z zaznaczeniem tego, co powiedziałem wcześniej - że nigdy kosztem człowieka (…)”.
Trudno na koniec, naciągając na zwierzenia, nie zapytać o salezjańskiego ducha. W czym się przejawia? Co jest w nim takiego charakterystycznego. Ks. Władysław, sam też przecież salezjanin, szybko odpowiada: „Duch salezjański Księdza Biskupa wziął się z prostego faktu, że wzrastał on w parafii salezjańskiej w Przemyślu. W jego kapłaństwie i biskupstwie objawia się przede wszystkim w otwartości, w zaufaniu do człowieka i do świata, który nie traktuje jako źródło zagrożenia, ale okazję do ewangelizacji. Mimo tego, że przez kilkanaście lat pełnił odpowiedzialne funkcje w strukturach kościelnych, nie nabawił się urzędniczych manier, które budowałyby barierę między nim a ludźmi. Niektórych to zaskakuje. To skracanie dystansu jest cechą charakterystyczną jego 50-letniego posługiwania”.
O tym, że nie trzeba być dorosłym, żeby zorganizować pielgrzymkę na Jasną Górę, przekonał wszystkich 9-letni Wojtek Małozięć z Łęk Górnych w diec. tarnowskiej. Kiedyś był tu z rodzicami, zakochał się w Jasnej Górze, zwłaszcza, gdy jeden z paulinów pokazał mu organy i jak twierdzi chłopiec, chciałby tu w przyszłości grać Matce Bożej.
Wojtek przyjechał na Jasną Górę z rodzicami, kiedy odbywała się pielgrzymka rolników. Były tłumy pielgrzymów. Kiedy weszli na górną część przybudówki, chłopiec mógł obserwować kaplicę z góry. Jeden z paulinów pokazał chłopcu chór i organy. - Poczułem, że to jest moje miejsce i chcę tutaj zostać. I nawet namawiałem rodziców, żeby przedłużyli urlop, aby dłużej pozostać na Jasnej Górze. Pomyślałem, że jeżeli wszystko dobrze pójdzie, to zostanę organistą i będę tutaj grał - opowiadał chłopiec. To była tak wielka inspiracja, że od września Wojtek rozpocznie naukę w szkole muzycznej. Wielkie wrażenie też zrobił na nim Apel Jasnogórski, czyli wieczorne nabożeństwo na cześć Matki Bożej, na które gromadzi się wielu ludzi. Teraz chłopiec prawie codziennie śledzi transmisje z Jasnej Góry i powoli staje się prawdziwym znawcą tego miejsca.
Klasztor Świętej Katarzyny znajdujący się u stóp Góry Świętej Katarzyny i góry Synaj, na półwyspie Syna.
Po 15 wiekach niezależnego istnienia prawosławny klasztor św. Katarzyny na półwyspie Synaj, mający status autonomicznego Kościoła prawosławnego, staje się własnością państwa egipskiego. Taką decyzję wydał 28 maja sąd w Ismailiji, co oznacza w istocie skonfiskowanie przez władze państwowe ogromnego bogactwa materialnego i duchowego tego obiektu: prastarych ikon, rękopisów, starodruków, bibliotek i innych dóbr, wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Klasztor św. Katarzyny powstał około 530 roku na rozkaz cesarza bizantyjskiego Justyniana I, choć pierwszą kaplicę wzniesiono tam na początku IV wieku na polecenie cesarzowej Heleny (zmarłej około 328-330 roku) i jest najstarszym, działającym do dzisiaj. monasterem chrześcijańskim na świecie. Znajduje się w wąskiej dolinie Wadi al-Dajr na południu Synaju w miejscu, w którym tradycja biblijna umiejscowiła krzak gorejący, z którego Bóg przemawiał do Mojżesza (Wj 3, 1-6), a w pobliżu wznosi się góra Synaj, zwana też Górą Mojżesza, gdzie miał on otrzymać od Boga tablice Dekalogu. Obiekt, otoczony wysokim na 12-15 metrów i grubym na ponad półtora metra murem obronnym, jest położony na wysokości 1570 m npm.
– Dziękuję Bogu, że chciał nas zjednoczyć w matce naszych kościołów – powiedział abp Wacław Depo. 1 czerwca w bazylice archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie metropolita częstochowski przewodniczył Mszy św. dziękczynnej w intencji biskupa seniora Antoniego Długosza oraz ks. prał. Stanisława Gębki i ks. kan. Józefa Ośródki, którzy obchodzili 60. rocznicę przyjęcia święceń kapłańskich.
Eucharystię koncelebrował m.in. arcybiskup Tomasz Peta, metropolita Astany w Kazachstanie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
