Małe siostry Baranka – Misjonarki Najświętszego Oblicza, żebrzące w imię Trójcy Świętej, są kolejnym ze zgromadzeń zakonnych, które otworzyły swój dom w archidiecezji łódzkiej.
Przy sanktuarium Matki Boskiej Zwycięskiej w Łodzi powstała mała fraternia, gdzie trzy siostry – dwie Polki i Francuzka – trwają na modlitwie kontemplacyjnej, słuchaniu i rozważaniu słowa Bożego w świetle nauczania Ojców Kościoła.
„Zranione, nigdy nie przestaniemy kochać” – tymi słowami siostry Baranka Bożego kierują się w swojej duchowej formacji i misji, ponieważ odpowiedzią na zło jest miłość paschalna Jezusa. Małe siostry i mali braci Baranka są zgromadzeniami, które współcześnie łączą w sobie charyzmat św. Dominika Guzmana i św. Franciszka z Asyżu, czyli żebrząc, proszą o chleb, całkowicie zawierzając się Bożej Opatrzności.
Fraternia przy ul. Łąkowej 42 jest miejscem otwartym, gdzie każdy może wejść na indywidualną modlitwę lub wziąć udział w pięknej liturgii, odbyć rekolekcje i doświadczyć prostoty ewangelicznego życia. Jak zauważa o. Tomasz Nowak, dominikanin – mieszkańcy Łodzi potrzebują sióstr Bożego Baranka, ich charyzmatu, modlitwy i misji. W naszej diecezji, podobnie jak w innych miejscach na świecie, siostry będą pukać do naszych serc, by przynieść nam Dobrą Nowinę i miłość, tak jak czynił to Jezus.
Reklama
Podczas poświęcenia kaplicy fraterni o mocy słowa Bożego mówił kard. Grzegorz Ryś. Metropolita łódzki przywołując tekst z Apokalipsy św. Jana Apostoła, powiedział, że słowo Boże trzeba spożyć, a nie tylko wysłuchać. – To wezwanie szczególnie jest ważne dla waszego zgromadzenia. Zwróćcie uwagę – mówił kard. Ryś – że we wnętrznościach słowo Boga stało się gorzkie, ale na ustach było słodkie. – Nie możemy bagatelizować gorzkiego doświadczenia chrześcijaństwa, jakie odczuwa człowiek. Wyjaśnienie tego podaje nam św. Franciszek z Asyżu, któremu Jezus powiedział, że jeżeli chcesz mnie poznawać, to musisz zamienić rzeczy gorzkie w słodkie, a słodkie w gorzkie, czyli zmienić porządek. Tego można dokonać wyłącznie poprzez miłość – powiedział kard. Ryś i podkreślił: – Kiedy spożywamy słowo Boga, to ono w nas dokonuje odwrócenia porządku, ale kiedy nie dostrzegamy tej zmiany, to znaczy że jeszcze za mało zjedliśmy Bożego słowa. To miejsce jest właśnie po to, by odwracać ten porządek.
Do wspólnoty mogą przynależeć również osoby świeckie, bez względu na swój stan życia, młodzież i dzieci oraz księża diecezjalni, którzy stanowią Rodzinę Baranka.
Więcej informacji o wspólnocie znaleźć można na stronie: wspolnotabaranka.org/fraternie/male-siostry-baranka/fraternia-w-lodzi.
To już 10 lat, jak są w Łodzi, dotykają największej nędzy i biedy, podnoszą tych, których inni nie chcą dostrzec, pochylają się nad zagubionymi i cierpiącymi i w każdym z nich odsłaniają Jezusa. Dla tych ludzi obecność Sióstr Misjonarek Miłości jest darem, jest pięknym przykładem miłości bliźniego, a dla miasta, które zmaga się z jednym z największych odsetek bezrobocia w kraju, jest także ogromną pomocą
Siostry Misjonarki Miłości nazywane są popularnie kalkutkami. To kalkutki, a nie opieka społeczna czy instytucje powołane do tego znajdują ludzi potrzebujących pomocy. I mimo że nie wyciągają rąk po dotacje z kasy państwa, nie zbierają 1 proc. podatku i nie organizują kwest na swoją działalność, to w ciszy i pokorze pomagają wszystkim, którzy potrzebują ratunku. O sobie nie mówią, są skromne, pracowite, rozmodlone i otwarte na drugiego człowieka. Siedem łódzkich sióstr - zawsze uśmiechniętych, nieobojętnych wobec nikogo, których praca i obecność jest odblaskiem Bożej miłości, daje każdego dnia świadectwo miłosierdzia i pokazuje świętość człowieka.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: «Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni». Kiedy doszło do niemałych sporów i roztrząsań między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jeruzalem, do apostołów i starszych. Wtedy apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabą, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem. Posłali przez nich pismo tej treści: «Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc zamęt w waszych duszach, postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, którzy dla imienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, poświęcili swe życie. Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy oznajmią wam ustnie to samo. Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!»
Na festiwal z Oławy przyjechała Fundacja dla Rodziny
– Ten festiwal pokazuje, że Kościół na różne sposoby pomaga rodzinom i wspiera każde życie, bo każde jest święte, każde jest darem Bożym – podkreśla boromeuszka s. Ewa Jędrzejak, prezes Fundacji Evanelium Vitae.
Dwa dni trwało wielkie święto życia i rodziny na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu. Inicjatywa wyszła od organizacji związanych z jubileuszowym Szlakiem Życia – takie wydarzenie odbyło się po raz pierwszy w naszej archidiecezji. Wspólna modlitwa, prelekcje, pokazy, świadectwa, stoiska informacyjne różnych wspólnot i organizacji działających na rzecz życia i rodziny, a także animacje, konkursy i zabawy dla dzieci. Podczas trzech głównych części festiwalu – festynu rodzinnego, strefy dobra i wydarzeń duchowych – zaprezentowało się wiele organizacji kościelnych, które na co dzień wspierają życie od poczęcia do naturalnej śmierci. – Ten festiwal pokazuje, że Kościół na różne sposoby pomaga rodzinom i wspiera każde życie, bo każde jest święte, każde jest darem Bożym – podkreśla boromeuszka s. Ewa Jędrzejak, prezes Fundacji Evanelium Vitae. – Cieszę się, że różne ruchy i środowiska zjednoczyły się wspólnie dla życia, bo razem możemy więcej. Tego typu wydarzenia pozwalają wyjść z ważnymi informacjami do społeczeństwa, którego duża cześć nie wie, że może uzyskać pomoc w trudnych sytuacjach związanych np. z ciążą czy rodziną – dodaje s. Ewa. Siostry Boromeuszki i Fundacja Evangelium Vitae to m.in. Okno Życia prowadzone od 16 lat, Bank Niemowlaka, bezpłatna Poradnia Rodzinna skupiająca psychologów, terapeutów, prawników, doradców życia rodzinnego. To także zaangażowanie w naprotechnologię i pomoc dla par borykających się z problemami w dziedzinie płodności, Szkoła Rodzenia, liczne warsztaty i szkolenia. Fundacja współtworzy Hospicjum Perinatalne, prowadzi grupy wsparcia dla rodziców po stracie dziecka, dba o pochówek dzieci martwo urodzonych, których rodzice nie odebrali z wrocławskich szpitali.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
